Το Θηρίο μέσα μας!

Και αρχιζει το μαρτυριο του ενος μηνα χωρις facebook Κυριολεκτηκα νιωθω οτι ειμαι μεσα σε μια φυλακη και οχι μονο αυτο, ειμαι σε μια φυλακη δεμενη με χιλιάδες σκηνια απο παντου και το μονο που μπορω να κανω ειναι να κεινω τα ματια μου. Αν μου λεγανε οτι θα ειμαι σε ενα γραφειο για την υπολοιπη ζωη μου θα αυτοκτονουσα αυριο κιολας, δε θα χριαζοταν να ζεισω αυτο το μαρτυριο που ειναι το χειροτερο απο ολα τα μαρτυρια και ολες τις φωτιες απο ολες τις κολάσεις που εχει εφευρει ο ανθρωπος μεσω θρησκειων. Οχι! Αυτη ειναι η κολαση! Αυτο που ζω τωρα κολημενη στην καρεκλα να βλεπω μια οθονη και να γραφω και να εχει γινει το ποντικι προεκταση του χεριου μου, πραγματα χωρις νοημα αφου θα μπορουσε απλα να μην υπαρχει τουρισμος να μην υπαρχουν δουλειες που να χριαζεται να δουλευει κανεις 8 ωρες καρφωμενος σε μια καρεκλα. Ναι αυτη τη στιγμη θα ηθελα να ζω στην απλη προτογονη ζωη στη σπηλια. Ποσο μα ποσο ωραια θα ηταν. Θα μπορουσα να τρεξω να κάνω οτι πρεπει να κανω για να επιβιωσω. Θα ηταν δυσκολο ναι και θα ειχε κυνδηνους. Μα τελικα ο ανθρωπος δεν εφτιαξε ενα σωρο μηχανές για να αντικαταστήσουν την χαμένη αδρεναλήνη? Αδρεναλίνη που εβγαινε απο τη ζωη, την επιβιωση και τους κυνδινους της. Οχι απο παιχνιδομηχανες. Αλλα ο ανθρωπος πλεον επιβιωνει και ξαπλωτος αλλα παλι εχει αναγκη να τρεξει αυτη η ορμονη στις φλεβες του, αλλα ξαπλωτος δεν γινεται.

Η ευκολία στο σωμα έγινε μαρτυριο της ψυχης, την εμποδιζει, τη μειωνει...οσο πιο "πολιτισμενοι" γινομαστε απεξω τοσο πιο αγρια γινεται η ψυχη, απροσυτη, στρηγκλιζοντας απο μεσα χωρις κανεις να την ακουει γιατι ο αλλος απεξω νομιζει οτι δεν τη χριάζεται...Μπορει και να μην την χριαζεται γιατι μαζι με την αδρανια του σωματος, ερχεται και η αδρανια των ενστίκτων, των προεσθημάτων, της διαισθησης. Αφου στον καινουριο και λαμπερο κοσμο μας ολα προγραμματιζονται, ολα ειναι υπο ελεγχο...Κι ομως "κατι" ελωχευει απο μεσα σφιρίζοντας και ξεσπαζοντας "παραλογα" μερικες φορες...Και μας λενε περιέργους, παράξενους, παράλογους και οτι αλλο σε "παρα" υπάρχει. Αυτο σημαινει οτι οι μισοι απο εμας τους παραξενους ειμαστε οι αφηπνησμένοι( που εχουμε ξυπνησει ή οτι αλλο θελετε) και οι αλλοι μισοι απλα θεωρουν τα ξεσπασματα τους σαν κατι που δεν θα επρεπε να ειναι εκει...τους ενωχλει και προσπαθουν να το καλυψουν. Δεν καταλαβαινουν οτι αυτο ειναι κατι αρχαιγονο απο το οποιο δεν μπορει να ξεφυγει κανεις...Την καταγεγραμενη στο DNA φορμουλα που λεει "Ζω ελευθερος, επιβιωνω με όσα εχω ανακγη και αφηνω τη Φυση να με καθοδηγει γιατι αυτη με γεννησε, οτι κι αν πουμε για να εξηγησουμε τη φυση αυτου που μας γεννησε, γιατι δεν ειναι αυτη η Γη ως πλανητης αυτο ειναι συγουρο, τα αστρα και το Συμπαν ειναι γεμάτα υπαρξεις που ενσαρκωνονται σε σωματα για να ζησουν και το εδω, απλα για να ζησουν και το εδω" το οτι κατι πηγε στραβα ειναι αλλη συζητηση!

Έκθεση Ecolife

Τι αποκομίσαμε από την Ecolife

Η έκθεση φέτος ήταν πιο μικρή από πέρυσι αλλά ήταν ωραία, είχε τα απαραίτητα, εκτός από οργονίτες δυστυχώς! Μπορούμε να βρούμε στον Αιώνιο Ηνίοχο Σόλωνος 97. Μάθαμε από πού θα πάρουμε έπιπλα παλαιού στιλ, από το india Bazaar Πετρου Ραλλη 29. Καθώς και ποιος θα μας βοηθήσει να προσαρμόσουμε το σπίτι μας σύμφωνα με την Οικοδυναμική (feng Shui) στο www.fengshuiart.gr και στο www.fengshuiinteriordesign.gr  . Ψάξτε και στο www.ygeia-me-botana.myflpbiz.com για ένα φυσικό ενεργειακό ποτό, προιόντα με Αλόη και άλλα πολλά…

Μαγική Κίνηση για την Αλλαγή στην Ελλάδα!

Οι αρχαίοι σοφοί μας δίδαξαν πως τίποτε δεν αλλάζει πραγματικά αν δεν αλλάξουν πρώτα οι άνθρωποι. Ήδη αυτές τις ημέρες, άνθρωποι από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, ανεξαρτήτως ηλικίας, μόρφωσης και πεποιθήσεων, μαζεύονται στους δρόμους για να δηλώσουν την αγανάκτηση τους στην σταδιακή διάλυση της χώρας μας.

Ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας, συσπειρώνονται σε κινήσεις για την ενεργή δράση τους κάθε ανώνυμου και επώνυμου πολίτη με απώτερο σκοπό την συλλογική αφύπνιση και τη δράση από τους ίδιους τους ανθρώπους που αποτελούν την Ελλάδα.

Άραγε μέσα σ’ αυτό το γενικότερο κλίμα κινητικότητας και αλλαγής, οι μάγοι και οι μάγισσες της χώρας, θα πρέπει να παραμείνουν κλεισμένοι στην «ασφάλεια» των προστατευτικών τους κύκλων και στην εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει συχνά τους εσωτεριστές, ή θα δράσουν ενεργά για να βοηθήσουν με τον τρόπο τους την όλη προσπάθεια των συμπολιτών μας;

Λέγεται πως την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αποκρυφιστές και μάγισσες στην Πράγα και στην Αγγλία, εργάστηκαν στο παρασκήνιο των μαχών πραγματοποιώντας τελετές μαγικής ενίσχυσης και συλλογικό οραματισμό για την προστασία των χωρών του. Ίσως είναι καιρός να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους και να δράσουμε με αυτό που γνωρίζουμε να κάνουμε καλύτερα, το ρεύμα της Αλλαγής που έχει κατακλύσει την Ελλάδα!

Γι’ αυτό τον σκοπό, καλούμε όλες τις μάγισσες και τους μάγους, τους αποκρυφιστές και τους ακόλουθους όλων των μαγικών σχολών, να συνεργαστούν στα πλαίσια ενός μαζικού και κατάλληλα συντονισμένου τυπικού, που η επανάληψη του θα μπορέσει να βοηθήσει την συλλογική προσπάθεια για την έξοδο της χώρας μας από τη μαύρη τρύπα της κατάρρευσης που μας έχουν οδηγήσει.

Σε μια εποχή κρίσης όπως είναι αυτή που ζούμε σήμερα, η ανάγκη για ενότητα είναι μεγαλύτερη από τις διαφορές που μας χωρίζουν. Έτσι είτε ανήκεις στης Δεξιά Ατραπό ή στην Αριστερή, είτε συμμετέχεις σε κάποιο Τεκτονικό σχήμα ή σε παγανιστικό coven, είτε είσαι ανεξάρτητος μάγος ή μέλος μιας κάποιας αποκρυφιστικής ομάδας, έλα σε επαφή και συντονισμό μαζί μας, για την τέλεση μιας εργασίας που θα συνδράμει σ’ αυτό που επιτελείται σήμερα, σε κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας.

Επικοινώνησε με την διεύθυνση magikikinisiallagis@yahoo.com , και δήλωσε τη συμμετοχή και το ενδιαφέρον σου, ανώνυμα, δίχως να δηλώσεις τα προσωπικά σου στοιχεία. Εμείς θα σου στείλουμε τις οδηγίες για το ατομικό τελετουργικό που είναι να συμβεί σε συγκεκριμένες ημερομηνίες και χρονικές στιγμές. Η επανάληψη του, όπως και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή, θα μπορέσει να εξασφαλίσει την επιτυχημένη συνδρομή μας στον αγώνα για να επανέλθει η τύχη της Ελλάδας, πίσω στους Έλληνες!

Η Νύχτα και τα Φώτα της!

Κοιτούσα τα φώτα της πόλης, αυτά που δηλώνουν μια πόλη ξύπνια, ζωντανή, μέσα στη νύχτα, στην ησυχία, ενώ κάπου αλλού μακριά από εδώ, αυτά τα φώτα συνοδεύονται με φωνές και τραγούδια ….αλλά εμένα μ’ αρέσει αυτή η ησυχία ….γιατί είναι και μέσα μου έτσι ήσυχα…, αν και η καρδιά μου τρεμοπαίζει …και δεν ξέρω καθαρά από τι … φώτα που τρεμοπαίζουν, σαν τα’ άστρα που τρεμοπαίζουν από πάνω μας, ενώ φώτα καθρεφτίζουν από κάτω. Όπως πάνω, έτσι και κάτω …δε θα μπορούσε ο άνθρωπος να μείνει στο σκοτάδι, ενώ κοιτά το φώς των αστεριών, δε θα μπορούσε να έχει γίνει αλλιώς, παρά να θελήσει να φτιάξει τα φώτα και κάτω για να νομίζει πως είναι λίγο πιο κοντά του. Έτσι γεννιέται η ελπίδα …ότι κάποτε θα φτάσουμε στο Φως…. Στο Φως που φτιάχνουμε μέσα μας και στο τέλος καθρεφτίζεται προς τα έξω…..

Φώτα τρεμοπαίζουν σαν αναμμένα κάρβουνα, μα ο αέρας είναι δροσερός… Μήπως με τις πυροβασίες προσπαθούμε να πατήσουμε τα αστέρια? Που τρεμοπαίζουν ….σαν κάρβουνα …και τα κάρβουνα μοιάζουν με αστέρια …και τ’ αστέρια μοιάζουν με φώτα της πόλης….

Παρακαλώ συνοδεύστε το με τα εξής τραγούδια, σας δίνω τα link :

http://www.youtube.com/watch?v=wvoXlB4uJX4&feature=share

Και

http://www.youtube.com/watch?v=ZwOo9xyyDkg&feature=related

Ενα ποιημα δικό μου!

Ένα δάκρυ κυλά
μα δε ερωτάει πια
γιατί έχει κυλίσει απ’ τη ματιά
τη δική μου.

Θα σε έχω μαζί μου
στην καρδιά μου
στην ψυχή μου.

Σαν Φοίνικας θ’ ανθήσω
σαν κύκλος θα κυλίσω
εγώ και οι φίλοι μου θα ζήσω
με την Αγάπη σας θα ζήσω
κι ας λυγίζω, δε θα σβήσω.

Ποτέ πια δε θα χαθώ
δε θα ξεχαστώ.

Μετά σαν κύκνος θα έρθω
θα πετάξω
θα κολυμπήσω,
ήρεμα, με σκοπό θα νικήσω
με σοφία θα ζήσω
θα αναστηθώ
θα ανοίξω φτερά
κι όλους μαζί θα σας τραβήξω...

Κι αυτόν τον Έναν, που είναι χιλιάδες
Κι αυτή τη Μια, που είναι μυριάδες
Μαζί
Αγάπη παντοτινή
Ολοκληρωτική

Γιατί μαζί
Είμαστε η Ύπαρξη
Μαζί, είμαστε η Δύναμη
Μαζί και η Ζωή!

Μαθήματα ζωής!

Έμαθα πολλά τον τελευταίο καιρό για τις σχέσεις των ανθρώπων. To πρώτο είναι, το πώς νιώθεις όταν είσαι ανάμεσα σε φίλους και τους αγαπάς και τους δυο αλλά αυτοί μεταξύ τους, είτε απλά δεν χωνεύονται ή έχει γίνει κάποια παρεξήγηση ή ακόμα χειρότερα έχουν τσακωθεί. Ότι και να έχει γίνει λοιπόν εσύ (και ο καθένας/μια) είσαι ανάμεσα και ακούς και τις δυο εκδοχές (ή απλά ακούς τον έναν να βρίζει τον άλλο/η) για ένα γεγονός, για κάτι που έγινε δηλαδή ανάμεσά τους ή και που έζησαν και εμπλέκεται και τρίτος φίλος τους που διαπληκτίστηκε και το φίλο του φίλου σου και δε συμμαζεύεται… Στη ζωή μου δεν μου αρέσει να λέω ψέματα και έχω μάθει ότι ακόμα και να κρύψεις κάτι θεωρείται ψέμα. Αυτό είναι μια μεγάλη φιλοσοφική κουβέντα βέβαια και δεν θα την κάνουμε εδώ. Έμαθα λοιπόν ότι το να στέκεσαι ανάμεσα σε δυο φίλους που αγαπάς αλλά που αυτοί δε χωνεύονται μεταξύ τους, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην πάρεις το μέρος κανενός (ή έστω όχι φανατικά) και φυσικά να μην πεις στον έναν τι λέει ο άλλος για αυτόν, εκτός βέβαια αν είναι κάτι πολύ σοβαρό και αφορά πολλά άτομα τελικά ή την υγεία των φίλων σου. Αν τους αγαπάς και τους δυο θα μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς ποιον από τους δυο εμπιστεύεσαι πιο πολύ… και εδώ είναι που κατι δεν παει καλα, γιατι ο καθένας απλα σου ειπε τη δική του εκδοχή για το πώς έγιναν τα πράγματα και το τι σήμαινε για αυτό το ένα και το άλλο, που φυσικά διαφέρει εντελώς από αυτά που ειδε και εννοούσε ο άλλος. Οπότε στην ουσια δεν υπάρχει θέμα εμπιστοσύνης εδώ, ναι τους εμπιστεύεσαι και τους δυο, πιο πολύ ή πιο λίγο, σε αλλα θέματα πιο πολύ σε αλλα πιο λιγο, δεν εχει σημασία. Η Αλήθεια εδώ είναι ΜΙΑ, ΟΛΟΙ μα ολοι οι άνθρωποι όταν μιλάνε για ένα γεγονός θα σου το αφηγηθούν βάση αυτου που βίωσαν εκείνοι, αυτου που πιστεύουν ότι έγινε, θα σου πουν αυτό που νομίζουν ότι ο άλλος εννοούσε, θα σου πουν ότι το εκανε για τον έναν και τον άλλο λόγο (παντα αυτου που πιστεύουν ότι είναι ο λόγος) και δεν θα έχουν καμια επίγνωση στην πραγματικότητα για το τι εννοούσε ο άλλος, γιατι κανένας δεν μπορει να είναι στο κεφάλι κανενός. Όπως και οι περισσότεροι δεν λαμβάνουν υπόψη τους σε τέτοιες καταστάσεις ότι και ο άλλος βιωσε τα πράγματα με τη δική τους σκοπιά επομένως και ο άλλος θεωρεί ότι θέλει για τον άλλο χωρις να ξέρει. Σας μπέρδεψα? Ο καθένας εχει τους δικούς του λόγους που λέει και κάνει πράγματα και που θεωρει, πιστεύει και νομίζει ότι γνωρίζει…. Αυτός που θα κάνει τι διαφορά θα είσαι εσυ που πλεον εχεις επίγνωση αυτων που διάβασες εδώ και θα εισαι σε εγρήγορση εάν συμβεί κατι τετοιο στη ζωή σου, να μπορεις να μείνεις αποστασιοποιημένος. Γιατι και ενας άλλος φιλος σου μπορει να βρεθεί στη ζωή σου που θα είναι στη μέση από εσένα και έναν άλλο φίλο που εσυ δε χωνεύεις …και τοτε τι θα κάνεις? Θα ζητήσεις από το φίλο σου τι? Για σκεψου ;) Αυτές οι εμπειρίες λοιπον είναι για να μάθουμε το πώς να νιώθουμε και τους αλλους, γιατι ότι συμβαίνει σε εμάς συμβαίνει ή μπορει να συμβεί και σε άλλους!

Το 2^ο διδακτικό πράγμα που έζησα αφορά τις συζητήσεις. Συζητάς και ο άλλος αρχίζει να σου λεει είτε κατι που έχει ζήσει και τον έμαθε κατι, ή απλα μια θεωρία του, κάτι που πιστεύει. Εσυ από την άλλη αντιδράς γιατι αυτό που λεει ενώ δεν εχει μιλήσει στο πρώτο πρόσωπο σε προσβάλει λίγο ή πολύ γιατι είναι κατι που κάνεις ή δεν κάνεις, που πιστεύεις ή που δεν πιστεύεις, κατι που έρχεται σε αντίθεση τελος πάντων με αυτό που λεει ο άλλος, και νευριάζεις και αρχίζεις να μιλας απότομα, να προβάλεις επιχειρήματα για να στηρίξεις τη θέση σου, και ο άλλος αρχίζει να σου λεει ότι εισαι αντιδραστικός/η ή ευέξαπτος/η ή ενοχλείται και αυτος πολύ και αρχίζει να σου παρουσιάζει τα δικά του επιχειρήματα ή ακόμα χειρότερα αρχίζει να σε βρίζει…. Κάπου εκει εχει χαθεί και η συζήτηση. Χάθηκε από τη στιγμή που πήρες αυτό που είπε ο άλλος στα σοβαρα που λέμε, δηλαδή το πήρες ότι το λεει αποκλειστικά για εσένα αφου απευθύνεται σε εσενα, αφου μιλάτε μαζι δηλαη. Οταν σου λενε κατι το παίρνεις αμέσως προσωπικά κι εγω κι εσυ και ολοι...μεχρι ο αλλος να σου εξηγήσει οτι δεν παει για σενα, το θέμα είναι να μην παρεκτραπείς μεχρι τότε. Δεν είναι κατι που κάνουμε επίτηδες, είναι το σύστημα που μας έχει μάθει να σκεφτόμαστε τόσο ανορθόδοξα… Οποτε μην κατηγορείτε κανέναν όταν το κάνει αυτό γιατι ολοι μας το κάνουμε.

Αυτά όλα θα μου πειτε έπρεπε να περάσω τόσα χρονια πανω σε αυτόν τον πλανήτη και σε αυτή τη ζωη για να τα μάθω τώρα? Δεν τα είχα ξαναζήσει. Μα και βέβαια τα είχα ξαναζήσει. Το γιατι τα συνειδητοποίησα τωρα… είναι άλλο θέμα… Δεν ξέρω γιατι, αλλα θα το ψάξω. Πάντως είναι καλό τα τα συνειδητοποιήσουν ολοι και τα είναι σε εγρήγορση, για να εχουμε καλύτερες σχεσεις με τους ανθρώπους γύρω μας, γιατι έτσι θα έχουμε με όλα τα αλλα καλύτερες σχεσεις.

Lady Gaga - Born This Way

It doesn’t matter if you love him, or capital H-I-M
Just put your paws up
Cause you were born this way, baby

My mama told me when i was young
We are all born superstars
She rolled my hair and put my lipstick on
In the glass of her boudoir

there’s nothin wrong with lovin who you are
She said, cause he made you perfect, babe
so hold your head up girl and you’ll go far,
Listen to me when Ι say

I’m beautiful in my way
’cause god makes no mistakes
I’m on the right track baby
I was born this way

Don’t hide yourself in regret
Just love yourself and you’re set
I’m on the right track baby
I was born this way

Ooo there ain’t no other way
Baby Ι was born this way
Baby Ι was born this way
Ooo there ain’t no other way
Baby Ι was born-
I’m on the right track baby
I was born this way

Don’t be a drag – just be a queen
Don’t be a drag – just be a queen
Don’t be a drag – just be a queen
Don’t be!

Give yourself prudence
And love your friends
Subway kid, rejoice your truth

In the religion of the insecure
I must be myself, respect my youth

A different lover is not a sin
Believe capital Η-Ι-Μ (hey hey hey)
I love my life i love this record and
Mi amore vole fe yah (love needs faith)

I’m beautiful in my way
’cause god makes no mistakes
I’m on the right track baby
I was born this way

Don’t hide yourself in regret
Just love yourself and you’re set
I’m on the right track baby
I was born this way

Ooo there ain’t no other way
Baby Ι was born this way
Baby Ι was born this way
Ooo there ain’t no other way
Baby Ι was born-
I’m on the right track baby
I was born this way


Don’t be a drag, just be a queen
Whether you’re broke or evergreen
You re black, white, beige, chola descent
You’re lebanese, you’re orient
Whether life s disabilities
Left you outcast, bullied, or teased
Rejoice and love yourself today
’cause baby you were born this way

I’m beautiful in my way
’cause god makes no mistakes
I’m on the right track baby
I was born this way

Don’t hide yourself in regret
Just love yourself and you’re set
I’m on the right track baby
I was born this way

Ooo there ain’t no other way
Baby Ι was born this way
Baby Ι was born this way
Ooo there ain’t no other way
Baby Ι was born-
I’m on the right track baby
I was born this way

Ι was born-
I’m on the right track baby
I was born this way

Same DNA 
by born this way

Οι Άνδρες δεν μπορούν χωρίς να μάχονται...

Οι άντρες δεν μπορούν χωρίς πόλεμο. Το έχω καταλάβει από το ρου της ιστορίας… Αν δείτε από την αρχαιότητα έχουμε πολέμους, και πολεμούν κατά κύριο λόγο άντρες (εκτός από μερικές εξαιρέσεις). Κάποιες στιγμές όπου επικρατούσε ειρήνη σε μερικές χώρες, είχαν εφεύρει διαγωνισμούς όπου άντρες πάνω σε άλογα με κοντάρια προσπαθούν ο ένας να ρίξει τον άλλο ή ξιφομαχίες. Φυσικά πάντα υπήρχαν τα αθλήματα άλλα αυτά δεν συγκαταλέγονται στον πόλεμο… όμως αυτές οι προσομοιώσεις πολέμου έχουν περάσει πλέον στα videogames και στις διάφορες κονσόλες παιχνιδομηχανές… Και εκεί γίνονται μάχες και μάλιστα πολλές απλά είναι μέσα σε μια οθόνη… Που θέλω να καταλήξω? Ότι ο άντρας δεν μπορεί χωρίς να ασχολείται με όπλα και με το πώς θα βγει πάνω από όλα τα άλλα αρσενικά. Είναι αρχέγονο ένστικτο παιδιά παραδεχτείτε το… Τα αρσενικά ζώα παλεύουν μεταξύ τους για να αναδείξουν τον καλύτερο που θα πάρει τα θηλυκά…

Οι γονείς, το σύστημα, η δουλεια...

Λοιπον blog μου ειναι γράφω ότι θέλω έτσι? Ωραια!και θα το γράψω εδώ γιατι το fb ειναι πολυ κουτσομπολα. Σημερα μου κάνανε παρατηρηση στη δουλεια γιατι...δεν κανω τη δουλεια! Πρακτηκη ειμαι, χαμαλωδουλεια κανω και δεν μαρεσει κιολας. Βεβαια εχουν κι αυτοι δίκιο απο τη μερια τους γιατι αυτοι ενδιαφερονται για τη δουλεια τους και αφου με αφηνουν να μπαινω στο facebook και msn κλπ κι εγω μπαινω....Αφου μεχρι τώρα ειχα μια σηγκεκρημενη και πολυ βαρετη εργασια...ασχετο με αυτο πριν κατι εβδομαδες ειχα στείλει ενα mail στο υπευθυνο καθηγητή μου να τον ρωτησω τι γίνεται με τα χρήματα του ΤΕΙ γιατι δεν ειχαν μπει στο λογαριασμό μου...2 σειρες ερώτηση, και μου στελνει αυτο :
"Κα Χριστίνα A.,
σε ότι αφορά την πληρωμή της Π.Α. από το ΤΕΙ Αθήνας :
*........... (πληροφορίες για το λογαριασμο μου λεει εδω) ........*

*Από εκεί και πέρα, είναι δυνατόν :
*

   1. *μία φοιτήτρια λίγο πριν το πτυχίο να γράφει χωρίς τονισμό ; Χωρίς
   παραγράφους ;
   *
   2. *μία φοιτήτρια να απευθύνεται στον καθηγητή της με αυτόν τον τρόπο ;
   *

*Τέλος,

σου εφιστώ την προσοχή, ώστε να "βγάζεις ασπροπρόσωπο" το Τμήμα
στην επιχείρηση, που κάνεις την Π.Α. σου."


Μαλλον είχε τα νευρα του δεν ξέρω! Αν ειναι δυνατον να θελει να βάλω παράγραφο σε 2 σειρες ερώτηση....και γιατι να ειμαι επίσημη? ακρηβως επιδει γράφω στον καθήγητη μου δεν χρείαζονται επισημότητες...Ειχα τσαντιστεί πολυ τότε και ήθελα να του απαντήσω. Δεν το έκανα αλλα σήμερα που μου έκαναν την παράτήρηση στη δουλεια εγραψα τα παρακάτω :

"Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει το ΤΕΙ για το ότι είμαι σε μια σχολή που δε μου αρέσει καθόλου γιατί σε αυτό φταίνε οι γονείς μου. Κατανοώ ότι οι γονείς κάνουν πάντα αυτό που νομίζουν καλύτερο για τα παιδιά τους αλλά για αυτό δεν πάει καλά τούτο το δουβλέτι, γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά που βγαίνουν εκεί έξω και έχουν σπουδάσει αυτό που δεν τους αρέσει καθόλου και πολύ απλά άμα δεν σου αρέσει αυτό που κάνεις δεν θα το κάνεις ποτέ καλά, γιατί απλά δεν θα το κάνεις, δεν θα σου δουλεύει. Πιέζομαι να τελειώσω αυτή την πρακτική με κίνδυνο της ψυχικής μου υγείας γιατί είναι κάτι που δεν με ενδιαφέρει καθόλου να κάνω στη ζωή μου και νιώθω σαν να ζω σε κλουβί.

Μετανιώνω που δεν μπόρεσα να πω όχι όταν με πίεζαν οι γονείς μου να βάλω αυτή τη σχολή στο μηχανογραφικό μου. Αυτό ήταν και το μοναδικό μου λάθος. Όχι  το ότι δεν έβαλα παράγραφο σε 2 σειρές ερώτηση ή δε μίλησα πιο επίσημα ακριβώς γιατί είστε καθηγητής μου, μάλλον έκανα λάθος και σε αυτό γιατί μπορεί να μην σας νοιάζει τι κάνει και τι νιώθει μια σπουδάστρια σας και λογικό είναι αλλά θα σας νοιάζει που υπάρχουν πολλά παιδιά εκεί έξω που δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι και να διεκδικήσουν πράγματα μέσα στο σπίτι τους και ζουν κάνοντας αυτό που θέλουν οι γονείς, για αυτό βλέπουμε σκυθρωπούς ανθρώπους στους δρόμους γιατί ο ένας καταπιέζει τον άλλο .Εγώ απλά είμαι ένα άτομο που δεν θα κάτσω να τα βάλω μέσα μου όπως άλλα παιδιά. Και έχω το θάρρος να πω αυτά που είπα κι ας μην είναι επίσημα, ας μη σας νοιάζουν και ας μην σας αρέσουν, διαγράψτε τα, εγώ πάντως τα είπα κι όποιος θέλει ας με ακούσει.

Οπότε μην ανησυχείτε, τη δουλειά μου θα την κάνω, και δεν θα πει κανείς τίποτα κακό για το ΤΕΙ. Και συγγνώμη για την αναστάτωση δεν θα επαναληφθεί. "

Δεν του το έστειλα γιατι κατι θα βρεί για να μου τη μπεί και πάλι...Το θέμα είναι οτι όντος εφόσον δε μου αρέσει αυτο που κάνω δεν μπορω να το κάνω, μου είναι αδύνατον, όσο και να ζωριστώ και να μην μπω fb ή msn ή οτι αλλο και να προσπαθησω να ενδιαφερθώ έτσω και για λίγο για το ποιος θα παει διακοπες που και τι και πως...το μονο που καταφέρνω ειναι να παθαίνω κατάθλιψη και να θέλω να βαρέσω το κεφαλι μου σε αυτους του τοιχους που με κλεινουν εκει μέσα....Πολυ θα πουν να είμαι ευγνώμων γιατι εχω μια δουλεια που δεν χριάζεται να είμαι όρθια πχ και να ποναει η μέση μου (και για αυτο ειμαι ευγνώμων όντος) ή να είμαι ευγνώμων γιατι θα μπορουσα να καθαρίζω τουαλέτες ας πουμε (μμμ δεν ξέρω τί ειναι χειρότερο τωρα πραγματικα). Το γραφείο ειναι ο εφιάλτης μου! και λογικό ειναι να μην κάνω δουλεια αφου δεν μου αρεσει....

Και το περίεργο είναι οτι είχα και έχω το σθένος, το κουράγιο και τη δύναμη να κατακτήσω το δικαίομα να έχω φάτσα φόρα στο δωμάτειο μου το μαγικό μου βωμό, με την πεντάλφα μου, τα μαχαίρια και ότι άλλο, εξηγόντας στους γονείς μου οτι δεν ειμαι Χριστιανη αλλα παγανίστρια (κατι που τους το υπενθυμίζω συνέχεια γιατι εχουν την τάση να κάνουν οτι το ξεχνάνε). Μπορεσα και εκανα αυτο, και δεν μπορεσα να τους πω οχι δεν θα δηλώσω αυτη τη σχολη....ποσο κοτα είμουν, και γιατι να ειμουν μονο εκει αφου δεν ειμαι αλλου....αφου γενικα οτι με ενωχλει το λεω χιμα, και θα φονάξω και θα το διεκδηκήσω. Οταν έρχεται η συζητηση περι δουλειας...απλα δεν μπορω να πω αυτο που θελω να κανω. Και δεν μπορω γιατι πολυ απλα ο αποκρυφισμος δεν θα μου δόσει να φάω, και το βιβλιοπωλειο ειναι δυσκολη δουλεια, μονο το να παω σε αλλη σχολη μου μενει....

Συμπέρασμα, το σύστημα έτσι όπως έχει γίνει δεν μπορεί να λειτουργεί, δεν μπορεί να προσφέρει στο λαό αυτά που υπόσχεται! Γιατί στα σχολεία η μάθηση είναι τέτοια που το παιδί βαριέται να μάθει, να διαβάσει, να ασχοληθεί… Δεν μπορούν να του προκαλέσουν το ενδιαφέρον κι έτσι είτε απλά τα μαθαίνει παπαγαλία χωρίς να καταλαβαίνει το νόημα τους, είτε να απομαθαίνει, είτε δεν του μένει τίποτα… Κι έτσι τι θα βγει μετά στην κοινωνία εκεί έξω? Τι θα ξέρει? Θα του έχουν μάθει πώς να χρησιμοποιεί τη γλώσσα αλλά δεν θα έχει μάθει πώς να χρησιμοποιεί το μυαλό του και τη φαντασία του… Θα μπορούσα να πω πολλά εδώ, θα αρκεστώ όμως στο να επιστρέψω και να ξαναγράψω για αυτό το θέμα μάλλον πιο συγκροτημένα σε άλλο ποστ…

ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ???????ΕΣΥ? ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ?

"Σε μια εποχή που είναι εύκολο για όλους να βρουν απαντήσεις σε άπειρα ερωτήματα..ξεχνάμε την πιο βασική ερώτηση...ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ;
Η απάντηση πιθανόν δεν θα είναι μια..ούτε η ίδια κάθε μέρα...αλλά θα είναι κάτι πιο κοντά στην αλήθεια μας για έναν εαυτό που όντας δεδομένος, τον ξεχάσαμε σε κάποιο ντουλάπι..."
Maria Balli

Αυτο είπε λοιπον μια φίλη και ενα αλλο ωραιο που ειπε ενας αλλος φιλος

"Διότι ο άνθρωπος από την φύση του είναι πλάσμα που διψά να εξελιχθεί. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, τότε απλά βαλτώνει στον βούρκο των παθών του.
Αυτός που φοβάται την αλλαγή (ή το ξύπνημα του δράκου αν προτιμάτε), είναι ένα προσαρμοσμένο αυτόματο, παρά μια ενσυνείδητη ύπαρξη!" Γ.Ιωαννίδης

Μη μενετε στο ντουλάπι λοιπον, ξυπνήστε το Δράκο!!!!

Disney - Pocahontas - Colors of The Wind

You think I'm an ignorant savage
And you've been so many places
I guess it must be so
But still I cannot see
If the savage one is me
How can there be so much that you don't know?
You don't know ...

You think you own whatever land you land on
The Earth is just a dead thing you can claim
But I know every rock and tree and creature
Has a life, has a spirit, has a name

You think the only people who are people
Are the people who look and think like you
But if you walk the footsteps of a stranger
You'll learn things you never knew you never knew

Have you ever heard the wolf cry to the blue corn moon
Or asked the grinning bobcat why he grinned?
Can you sing with all the voices of the mountains?
Can you paint with all the colors of the wind?
Can you paint with all the colors of the wind?

Come run the hidden pine trails of the forest
Come taste the sun sweet berries of the Earth
Come roll in all the riches all around you
And for once, never wonder what they're worth

The rainstorm and the river are my brothers
The heron and the otter are my friends
And we are all connected to each other
In a circle, in a hoop that never ends

How high will the sycamore grow?
If you cut it down, then you'll never know
And you'll never hear the wolf cry to the blue corn moon

For whether we are white or copper skinned
We need to sing with all the voices of the mountains
We need to paint with all the colors of the wind

You can own the Earth and still
All you'll own is Earth until
You can paint with all the colors of the wind