Αν ήμουν ο πλανήτης...με την απάντηση του περιοδικού!

Ένα mail που έστειλα στο περιοδικό Strange:
Κ. Γιαννουλάκη, αγαπώ, εμπιστεύομαι και διαβάζω το Strange πολύ καιρό. Το editorial του τεύχους 132 με στενοχώρησε. Όχι ότι σαν σκέψη δεν είναι καλή. Είναι πολύ καλή, βάζετε τον κόσμο να μπει στη θέση της Γης. Για μένα είναι πιο εύκολο αφού είμαι παγανίστρια και μπορώ να νιώσω τη Γη, αφού αυτό επιδιώκω, την εναρμόνιση μου με τα κύματα ζωής της. Για αυτό και διαφωνώ σε κάποια σημεία, και θα σας πω αμέσως πως θα ένιωθα εγώ αν ήμουν ο πλανήτης! Επίσης να διευκρινίσω πως το νιώθω δεν είναι μόνο υλικό άλλα και ενεργειακό!

Λοιπόν μπορεί να ένιωθα κι εγώ τους ανθρώπους ως ζωύφια και μάλιστα ενοχλητικά! Άλλα θα ένιωθα επίσης και τη συνείδηση εκείνων που θα με συμπονούσαν, θα με αγαπούσαν και θα με λάτρευαν, και σε αυτούς θα ήμουν γενναιόδωρη (σαν Γη). Άλλωστε όπως λέει και το ρυτό «Είμαστε ο τρόπος που το Σύμπαν αποκτά την αίσθηση του εαυτού του», έτσι λοιπόν και για τη Γη είμαστε ο τρόπος που αποκτά την αίσθηση του εαυτού της! Γιατί αν ήμουν ο πλανήτης θα είχα την αίσθηση όλων των ζώντων όντων πάνω μου, από τα σκουλήκια ( που στο κάτω με βοηθάνε στο να φτιάξω το χώμα μου γόνιμο) μέχρι τους ανθρώπους που με πληγώνουν με τη γενική δραστηριότητά τους τώρα τελευταία. Γιατί για έμενα τα χιλιάδες χρονιά των ανθρώπων θα μου φαίνονταν να έχουν περάσει μερικές μονό μέρες.

Αν ήμουν ο πλανήτης θα με ενοχλούσαν οι έρημοι, και η γενική μόλυνση σε αέρα και νερό (ωκεανών, λιμνών, ποταμών, θαλασσών άλλα και υπόγειων υδάτων), άλλα θα με ενοχλούσαν και οι πυρκαγιές! Εφόσον τα δέντρα θα ήταν κάτι σαν τις τρίχες μου θα με ενοχλούσε ακόμα και μια τρίχα μου να μου έβγαζαν γιατί θα πονούσα. Εγώ ακόμα και ένα μονό δέντρο να βρω κομμένο, αν κάτσω λίγο δίπλα του και «ανοίξω» ώστε να το «ακούσω» θα νιώσω τον πόνο του αν δεν έχει πεθάνει ακόμα! Πως μπορείτε λοιπόν να λέτε ότι αν ήσασταν ο πλανήτης δεν θα νιώθατε τις πυρκαγιές;; Είναι σαν να λέτε σε κάποιους (που τους συμφέρει κιόλας) «συνεχίστε να καίτε, η Γη έτσι κι αλλιώς δεν νιώθει τίποτα» αν και δεν είναι τέτοιοι άνθρωποι αυτοί που διαβάζουν αυτό το περιοδικό, να μην παρεξηγηθώ, άλλα στη σημερινή εποχή, μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει τρόπος να φτάσει αυτό σε λάθος αφτιά! Απλός αν μπορείτε να μου εξηγήσετε το σκεπτικό σας!
Πραγματικά όλα τα άλλα με βρίσκουν σύμφωνη άλλα αν ήμουν ο πλανήτης θα υπέφερα από τις πυρκαγιές που θα με τσουρουφλίζανε γιατί θα μου στερούσαν και οξυγόνο από τον αέρα μου.

Για μένα ο πλανήτης δεν είναι χαζός ( άλλωστε είναι μια νοήμον συνείδηση από μόνος του, μια Θεά, η Γαία αν θέλετε) και μας έχει καταλάβει από την αρχή που βρεθήκαμε εδώ, ξέρει ότι είμαστε εδώ, στα αρχαία εκείνα χρόνια για μας όμως δεν την ενοχλούσαμε καθόλου, παρά κοιτάζαμε να ζούμε εναρμονισμένοι με τις ενέργειες της, με τη ζωή της την ίδια!
Angelic Dragon

Και μου απάντησε ο κ. Γιαννουλάκης στο τεύχος 133, το αμέσως επόμενο, και ιδού η απάντησή του (οι φράσεις στις αγκύλες{} είναι δικές μου που τις πρόσθεσα τώρα. :
«Ω Άρτεμη, {χρησιμοποίησαν το όνομα από το mail μου, είναι το όνομα που θα ήθελα να έχω} σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να είσαι κι εσύ ο πλανήτης, όπως ήμουν κι εγώ στο προηγούμενο τεύχος (βλέπεις τώρα είσαι εσύ σε αυτό το τεύχος). Εμένα μου άρεσαν πολύ αυτά που μας γράφεις για λογαριασμό του πλανήτη, (δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι όντως επικοινωνείς μαζί του, άλλα σε πιστεύω){αλήθεια πως μπορείτε να είστε βέβαιος εφόσον δεν με ξέρετε καθόλου, γιατί ψάχνετε τη βεβαιότητα αυτή, πάλι καλά που με πιστεύετε όμως, ναι με πλήγωσε λίγο αυτό το σχόλιο, έπρεπε να δείξει την ανωτερότητα του δηλαδή, ναι το ξέρω ότι έχει περισσότερες γνώσεις από έμενα άρα επικοινωνεί μάλλον καλυτέρα με τον πλανήτη από ότι εγώ, οπότε με τσάκωσε 1 φόρα, ίσως λοιπόν να έγινα μονό η Ελλάδα και όχι ο πλανήτης, κάλο είναι και αυτό!}. Εγώ έγραψα ένα κάπως λογοτεχνικό κείμενο{ααα έτσι πες μας ντε, μην τρομάζουμε άδικα}, έγινα ο Πλανήτης μας και είπα τη δική μου άποψη για κάποια πράγματα σε πλανητική κλίμακα. Εσύ έχεις τη δική σου άποψη, όταν γίνεσαι ο Πλανήτης {τώρα μάλιστα, αρχίζουμε να συνεννοούμαστε}, είναι αποδεκτή, ελπίζω και η δική μου. (Αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν αποκτάς «πλανητική κλίμακα»){άντε πάλι αρχίσαμε…}.
Εγώ δεν είπα, όπως λες, ότι «αν ήμουν ο πλανήτης δεν θα ένιωθα τις πυρκαγιές»(ούτε είναι σαν να λέω σε κάποιους «συνεχίστε να καίτε», εσύ το λες αυτό ότι το λέω){ ναι εγώ το λέω και ξέρω τι λέω}. Εγώ είπα, κατά λέξη : «Από τις πυρκαγιές των δασών δεν θα καταλάβαινα και πολλά πράγματα, εκτός κι αν ήταν πάρα πολύ μεγάλης έκτασης, ηπειρωτικής»{αυτό είναι που δεν μου άρεσε, νομίζεται ότι πρέπει να καεί η μισή χώρα για να νιώσει ο πλανήτης?????»(Λέω και ότι «Δεν θα ήξερα το παραμικρό για την ύπαρξη των μικροσκοπικών ανθρώπινων πόλεων», δε σου λέει κάτι αυτό;){εεε…όχι!! Θα έπρεπε???} Επίσης, έχει πλάκα που αναφέρω και ότι «Αν ήμουν ο πλανήτης, δυστυχώς, θα μου ήταν αδιάφορο αν πέθαιναν χίλιοι άνθρωποι ή εκατό εκατομμύρια άνθρωποι, για μένα θα ήταν το ίδιο: τίποτα», άλλα δεν βλέπω να διαμαρτύρεσαι για αυτό, (άραγε τα δέντρα σε νοιάζουν περισσότερο από τους ανθρώπους;){ναι ναι με τσακώσατε και για 2η φόρα! Άλλα όχι δεν νοιάζομαι περισσότερο για τα δέντρα από ότι για τους άξιους ανθρώπους, άλλα αν ήμουν ο πλανήτης θα με ένοιαζε να ξαφρίσω μερικά εκατομμύρια που θα τα ένιωθα πολύ καλά και πολύ βρώμικα, ανάξια να υπάρχουν κλπ…, και θα έλεγα ποπό, μα γιατί πληθαίνουν έτσι αλόγιστα, δεν βλέπουν ότι ζουν αθλία με τους τρόπους όπου έχουν διαλέξει να ζούνε????} και γιατί δε μου λες ότι είναι σαν να λέω «σκοτώστε τους ανθρώπους»;{ μα θέλει και ερώτημα, γιατί υπάρχουν πολλοί εγκληματίες, και δεν μιλάω μόνο για τους κοινούς εγκληματίες, που θέλουν σκότωμα για να ξεβρομίσει ο τόπος, και όχι δεν αστειεύομαι!} Έτσι κάνεις και μια διάκριση εδώ.{μπλα μπλα μπλα)
Εγώ δεν την κάνω όμως. Την εμπεριστατωμένη δική μου (όχι του πλανήτη) άποψη-καταγγελία για τις πυρκαγιές των δασών, την έγραψα στο τεύχος 102 του Strange, με τίτλο Τα Δέντρα Πονάνε Όταν Καίγονται {και φυσικά και τη διάβασα, δεν έλεγε και τόσα πολλά παρόλα αυτά, ήταν απλά σαν ένα οδοιπορικό στα καμένα}, με αφορμή τις μεγάλες πυρκαγιές του 2007, και μάλιστα τα δικαία των δέντρων που έγραψα εκεί, συζητήθηκαν και διαδόθηκαν πολύ, κι ελπίζω να ήταν κάτι θετικό αυτό κατά κάποιον τρόπο… Όταν έγινα όμως ο Πλανήτης {άντε πάλι μα ποιος νομίζει ότι είναι??? Ο Γιαννουλάκης? Και τι είδους Σαμάνικη τεχνική χρησιμοποίησε και μετουσιώθηκε τόσο καλά σε πλανήτη δεν καταλαβαίνω, όχι να την πει και σε εμάς δηλαδή να τη δοκιμάσουμε, δεν είμαι βεβαία ότι όντως επικοινώνησε μαζί του τελικά, άλλα τον πιστεύω! :P}, είδα ότι δεν νοιάζεται και τόσο πολύ{αλήθεια ε?}, διότι είδα και ένιωσα την τιτάνια{ όπα την ποια??? Έχεις ιδέα από αστρονομία? Γιατί ο πλανήτης μας μόνο τιτάνιος δεν είναι!} κλίμακα, και κατά τη γνώμη μου εσύ τώρα δεν έγινες τόσο μεγάλη όσο ο πλανήτης {πςςς όπα ρε μεγάλε εσύ}, άλλα τώρα που σου το λέω, είμαι βέβαιος ότι μπορείς να μεγαλώσεις λίγο περισσότερο!... {ναι μπαμπά}
Ναι, κάποτε ζούσαμε εναρμονισμένοι με τη «Φύση» (μια έννοια που, κατά τη γνώμη μου, σηκώνει μεγάλη συζήτηση) {άντε ντε, όρεξη να υπάρχει γιατί εγώ την έχω}, και ήταν σίγουρα καλύτερα από τώρα, που κι εγώ θεωρώ ότι έχουμε παρακμάσει. Μακάρι άνθρωποι σαν εσένα να βοηθήσουν τους υπόλοιπους να κατανοήσουμε καλύτερα {ωωω κοκκινίζω καλέ μη} τη Φύση, τον Κόσμο, τον Πλανήτη, τη Γαία, και να δούμε ότι το μέλλον της και το μέλλον μας είναι απόλυτα συνδεμένο. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την όμορφη επιστολή σου…»

Λοιπόν όπως βλέπετε τα σχόλια μου είναι λίγο καυτερά, αν και προσπάθησα να τους δώσω μια νότα σαρκασμού και για αυτό σκέφτομαι να μην γράψω απάντηση. Ελπίζω να έχει βάλει ανθρώπους του να παρακολουθούν το blog μου αυτό έτσι ώστε να δουν τα σχόλια μου, αν πάλι όχι, ελπίζω να μην νομίζει ότι μου την είπε, αν και αυτή είναι η δουλεία του, δεν θα μπορούσε να παραδεχτεί ότι κι εγώ μπορώ να είμαι ο πλανήτης με τον τρόπο μου, και δεν είναι μόνο αυτός που έχει αυτό το προνόμιο.

Ορισμοί Πολυθεϊσμού, Μονοθεϊσμού και Αθεϊσμού!

Πολυθεϊσμός καλείται η θέσις η υποστηρίζουσα ότι το φυσικό σύστημα του κόσμου είναι το όντως Ον, χαρακτηριζόμενο ως απόλυτον, αϊδιον και έλλογον∙ του λόγου εκφραζομένου υπό θείων διανοιών παραγομένων υπό και δρώντων εντός του συστήματος. Είναι σύστημα μονιστικόν ή ενιστικόν διότι υπάρχει μία μόνον ουσία, η ουσία του Κόσμου.

Μονοθεϊσμός καλείται η θέσις ότι το φυσικό σύστημα του κόσμου εξαρτάται, παράγεται και κατευθύνεται υπό μίας εξωκοσμικής οντότητας η οποία κέκτηται μόνη αυτή τον χαρακτηρησμόν του απολύτου, ούσα άχρονος, αϊδιος (άνευ αρχής ή τέλους), έλλογος και μετ΄ ιδίας βουλήσεως. Είναι σύστημα δυϊστικό διότι το παν σύγκειται εκ δυο τελείως διαφόρων ουσιών, της ουσίας του Θεού και της ουσίας του κόσμου.

Αθεϊσμός καλείται η θέσις ότι το φυσικό σύστημα του κόσμου είναι μεν το μόνον υπάρχον, δεν αποδίδεται όμως εις αυτό ο χαρακτηρισμός του όντως, του απολύτου, του αϊδιου ή του έλλογου.

<>Α)Δια τον Πολυθεϊσμό<>
Το αϊδιον του κόσμου καθιστά και την Ιστορία ατέρμονα και κυκλική. Το ότι ο κόσμος είναι το Όντως Ον καθιστά δυνατή την μελέτη του αληθούς δια της φυσικής επιστήμης, αναπτυσσομένων των Μαθηματικών, της Φυσιογνωσίας, της Ιατρικής και της λογικής. Το απόλυτον του κόσμου δίνει απόλυτον αξία εις τα στοιχεία του, αναπτυσσόμενης της οικολογικής συνειδήσεως, του σεβασμού προς τα ζώα, της Αρχιτεκτονικής ή οποία σέβεται το τοπίο και δημιουργεί αθάνατα αριστουργήματα που θέλουν να υπερβούν την αιωνιότητα του χρόνου, του σεβασμού και της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών.
Ο ρυθμός του Κόσμου είναι η έκφρασης του θείου Λόγου, διό αποτελεί λατρευτική πράξη ή μίμησης του, αναπτυσσόμενης της Ζωγραφικής, της Μουσικής, της Γλυπτικής, της Αρχιτεκτονικής και κυριώτατα της Ορχήσεως και του Θεάτρου.
Η αναπαραγωγή του Κόσμου ισούται προς την Θείαν βούλησιν διό αναπτύσσεται η λατρεία της γονημότητος.
Ο άνθρωπος αποκτά απόλυτο αξία ως συνδετικός κρίκος κατά τον θείον νόμο της εξελίξεως μεταξύ των κατωτέρων μορφών και των ανωτέρων Κόσμων των Θεών, διό αναπτύσσεται η φροντίς του σώματος, η υγιεινή, ο αθλητισμός και η φροντίς του πνεύματος, το κλασσικό ιδεώδες του πεπολιτισμένου-καλλιεργημένου ανθρώπου και η μέριμνα δια την άνοδο της πνευματικότητος.
Η αξία του Ζην εντός του Κόσμου και η λυτρωτική σημασία της μιμήσεως του ρυθμού του οδηγεί εις τα θρησκευτικές επιταγές της ορθής κοινωνικής οργανώσεως, της παροχής κοινωνικής υπηρεσίας, της μερίμνης δια την ευνομία της πολιτείας, της φροντίδας δια το μέλλον της πόλεως, του έθνους του μάχεσθαι υπέρ πατρίδος.

<>Β) Δια τον Μονοθεϊσμό<>
Ο Κόσμος είναι δημιούργημα προσωρινό και ατελές, μη περιέχον και ουσία, τα ζώα <<ποιήθηκαν εκ γήινων στοιχείων>>, ο φυσικός νόμος αλλάσσεται κατά το δοκούν υπό της εξωκοσμικής διανοίας, ο ρυθμός του Κόσμου είναι ανάξιος λόγου. Εν σύνοψη <<πάντα σκιάς ασθενέστερα και ονείρου απατηλότερα>>. Ούτος ή άλλως<> η Ιστορία οφείλει να είναι γραμμική και βραχεία, οπότε το τέλος <<έρχεται ταχύ>>. Η αλήθεια γίνεται γνωστή μόνον δια της Θείας Χάριτος και της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος τουτέστιν <<δι΄ αποκαλύψεως>>. Δια να κυριολεκτούμε, ο Κόσμος δεν εμφανίζεται ως απλώς κατώτερος αλλά ως κάτι κακό: <<ότι έτσι εκ του κόσμου τούτου ουκ έτσι εκ του πατρός>>.
Επομένως ουδεμία επιστήμη αναπτύσσεται<>( εις το Βυζάντιο δεν είχε αναπτυχθεί καν το εκκλησιαστικό δίκαιο)
Οι καλές Τέχνες, ο Χορός, η Μουσική, το Θέατρο ακόμη και τα νεανικά παιχνίδια απαγορεύονται δια νόμου. ( θα μου πείτε σήμερα ο καθένας μπορεί να ασκήσει την τέχνη του δεν είναι κάτι απαγορευμένο, αλλά θα συνάδει με το δόγμα της μονοθεϊστικής θρησκείας του; το έχουν σκεφτεί καλά όσοι δηλώνουν Χριστιανοί, μήπως στην πραγματικότητα δεν είναι; Ας Θυμηθούμε όμως πως στο θέμα Μουσική υπάρχει μια, η Metal, που θεωρείται κακιά μουσική….τι υποκρισία!)
Η φροντίδα δια την Υγιεινή θεωρείται επί-μεμπτός, για αυτό <<άσκηση>> ονομάζεται πλέον το κακοποιείν το σώμα, κατά το καινοδιαθήκιον: <<εγώ υποπιάζω μου το σώμα και δουλαγωγώ>>, η δε φροντίδα δια την εγκυκλιον παιδία θετικό κακόν για αυτό οι κομπασμοί για τον αφανισμό <<των δεινών συζητητών>>.
Η μέριμνα δι ΄ευνομία, δια την βελτίωση της ζωής της πόλεως, δια το καλώς έχει του έθνους και η παροχή κοινωνικής υπηρεσίας θεωρούνται ανάξια λόγου διό <<τα μοναστήρια καθ΄ όλη την Τουρκοκρατία δεν ανέπτυξαν κανένα κοινωνικό έργο>>.
<>Ως κύρια όψης της μονοθεϊστικής κοσμοαντιλήψεως αναπτύσσεται το ιδεώδες της πλήρους κοινωνικής αδιαφορίας και της ατομικής σωτηρίας. Ως πραγματικός δεχόμενοι του μονοθεϊστικού ιδεώδους, ως άγιοι και <<πραγματικοί φιλόσοφοι>> θεωρούνται οι αρνούμενοι πάσα κοινωνική σχέση, πάσα κοινωνική υποχρέωση και πάσα υπηρεσία προς το έθνος και ασχολούμενοι μόνον με την ατομική τους σωτηρία που παρέχεται δια της <<θεωρίας>> του εξωκοσμικού θεού, τουτέστιν οι <<μοναχοί>> και <<αναχωρήται>>. <>

<>γ) Δια τον Αθεϊσμό<>
Η αντίληψη ότι υπάρχει λόγος, δικαιοσύνη και σκοπός εις τον Κόσμο διαπλάθει μια αμοραλιστική ηθική. Μια αντίληψη laissez aller.
Αυτή εις την πράξη εκδηλώνεται ως ηθική αντίληψη ατομικής σωτηρίας και ωφελισμού η οποία εκφράζεται δι΄ ιδεών απαξίας του περιβάλλοντος, της κοινωνικής οργάνωσης του έθνους, της δικαιοσύνης κ.ο.κ. Οι Τέχνες καθίστανται αποκλειστικώς ωφελιμιστικές, το περιβάλλον καταστρέφεται ανηλεώς και η Αρχιτεκτονική είναι άθλία και εφήμερος, χρησιμοποιούσα αναλώσιμα και ευτελή υλικά(χμ…εδώ μάλιστα θυμίζει κατάλληλα τη σημερινή κοινωνία). Ο πολιτισμός, η μόρφωση και η καλλιέργεια, ως και οι πνευματικές αξίες απορρίπτονται ως ανάξια λόγου και εις το δημόσιο βίο αναπτύσσεται η κυνική άποψης ότι ενδιαφέρει μόνον το ιδίων όφελος.
<>Η ιδέα της απαξίας του κόσμου συνδέει τον μονοθεϊσμό και τον αθεϊσμό εις το αυτό ουσιαστικό ιδεώδες της ατομικής σωτηρίας: ο <<μοναχός>> υφίσταται στερήσεις δια να εισέλθει εις τον παράδεισο, ως εις σπουδαστής υφίσταται εκούσιους περιορισμούς δια να απόλαυση την επιτυχία εις τις εξετάσεις. Κατά παρόμοιο ωφελιμιστικό τρόπο ο άθεος εκλέγει τον τρόπο ζωής που κατά την γνώμη του, του <<πηγαίνει>> καλύτερα. Αμφότεροι <<δεν δίνουν δεκάρα>> δια το γενικότερο κοινωνικό συμφέρον!<>


Από το βιβλίο Αρχαίοι Θεοί των Ελλήνων, εκδώσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ, ενότητα 1η του Παναγιώτη Μαρίνη.

Οι φωτιές και αυτοί που συνεχίζουν να ψηφίζουν εγκληματίες

Σήμερα Σαββάτο 17 Ιουλίου, έκανε τη συνηθισμένη για την εποχή ζεστή, μέχρι που ο ουρανός έγινε κόκκινος. Μύρισα φωτιά … έμαθα πως καίγεται πάλι η Πάρνηθα και άλλου! Δεν θα κάνω έκκληση για έλεος γιατί ξέρω πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι τυχαίο που γίνεται! Τα δάση μας καίγονται κάθε χρόνο γιατί υπάρχουν κάποιοι που ψηφίζουν εγκληματίες για να κυβερνούν αυτοί τη χώρα! Ναι καλά διαβάσατε, και θα τους προσφωνώ έτσι γιατί τέτοιοι είναι. Όταν πασοκ και ν. δημοκρατία (επίτηδες είναι με μικρά..) έχουν φτιάξει νόμους που επιτρέπουν την καταπάτηση της Γής , αφού αποδασοποίησαν , δηλαδή ήρθαν με ένα νόμο και είπαν ότι τα τάδε(μιλάμε για χιλιάδες ) στρέμματα Γής από εδώ και πέρα παύουν να είναι δάσος και μπορούν να γίνουν βοσκοτόπια ή κατοικήσιμη περιοχή (συγνώμη που δεν γράφω ποιοι νόμοι είναι ακριβός άλλα δεν τους θυμάμαι!), το δάσος όμως δεν τους κάνει βλέπετε τη χάρη να εξαφανιστεί από εκεί επειδή κάποιοι έτσι τους συμφέρει! Τι γίνετε λοιπόν, βάζουν κάθε χρόνο κάποιους και καίνε τα δάση!!!!!!!!! Κι εσείς τους ψηφίζεται! Μπράβο σας … αλλά να μην ακούσω να παραπονιέστε κιόλας!

Δεν φτάνει λοιπόν που έκαναν πριν χρόνια αυτό το έγκλημα, δεν προσπαθούν και να το διορθώσουν! Θα μπορούσαν ας πούμε να φροντίσουν να αγοράσουν ή έστω να δανειστούν ένα μονό από τα Ρωσικά αεροπλάνα που ρίχνουν 50 τόνους νερού, αντί να χρησιμοποιούν ακόμα τα δικά μας που ρίχνουν 2 με 3 τόνους! Που 50 που 3!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Μην μου πείτε για κρίση γιατί τα δάση καίγονται με αυτόν τον τρόπο εδώ και δεκαετείς! Τόσα χρόνια λοιπόν, άμα θέλανε, θα μπορούσαν να αγοράσουν έστω και ένα από αυτά τα αεροπλάνα! Όπως κάποτε που το νοίκιασαν για μια φορά και είχε σβήσει όλο το βουνό με ένα πέρασμα … ενώ τα δικά μας πάνε και ξαναπάνε! Και μην σας πουν ότι δεν έχουμε υποδομές εδώ γιατί θα είναι ψέμα! Επίσης σκεφτείτε ότι θα μπορούσαν να αγοράσουν τέτοια αεροπλάνα απλά και μόνο αν δεν έπαιρναν άχρηστο πολεμικό εξοπλισμό, που κάθεται και σαπίζει! Γιατί παίρνουν τέτοιον εξοπλισμό, ειρήνη δεν έχουμε???????(μάλλον όχι)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Είμαι πολύ εκνευρισμένη και κλαίω από μέσα μου για αυτά τα Δένδρα που τώρα πονάνε! Εύχομαι οι Θεοί (και οι Θέες μην ξεχνιόμαστε) να τους τιμωρήσουν όπως τους αξίζει όλους αυτούς που ευθύνονται για αυτήν την κατάσταση (καταλάβατε νομίζω τι εννοώ με το όλους!)!

Κι αν γίνουμε χαζά robot;Του Κώστα Φαρμάκι!

Η τεχνολογία μπορεί να εφοδιάζει το ανθρώπινο σώμα με τεχνητά μέλη, άψογη όραση, υγιή καρδια και άφθονη δύναμη. Αλλα θα είναι ένας γίγαντας με μυαλό νάνου.

Σύμφωνα με το μηχανισμό της φυσικής επιλογής, τα άτομα εκείνα που προσαρμόζονται ταχύτερα στο περιβάλλον τους έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο και να μεταδώσουν τις ιδιαιτερότητες αυτές στα παιδιά τους! Γί αυτό οι αρκούδες του Βορρά έγιναν άσπρες, γί αυτό οικαμηλοπαρδαλεις απέκτησαν μακρύ λαιμό. Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό on στον πλανήτη που προσαρμόζει το περιβάλλον στις δικες του ανάγκες και αδυναμίες. Όταν κρυώνει, δεν περιμένει να αποκτήσει τρίχωμα, σκοτώνει ένα ζώο και φοράει το δέρμα του (μήπως λοιπόν θα έπρεπε να είχαμε αυτή την προσαρμοστικότητα μήπως την είχαμε και τι χάσαμεπως τι χάσαμε αφού λογικός τι χρειαζόμασταν..ποιος μας την πήρε και γιατί?λέω εγώ τώρα ε?). Όταν δεν βλέπει, φτιάχνει γυαλιά κι όταν η καρδια του πεθαίνει πριν από εκείνον, δεν υποκύπτει, παίρνει την καρδια από έναν νεκρό doth.

Η πρόοδος της τεχνολογίας έχει κάνει τον άνθρωπο να απαρνηθεί εντελώς την ικανότητα του να προσαρμόζεται. Αν το καλοσκεφτεί κανεις, πολλοί άνθρωποι γύρω μας είναι "βιονική" με τον έναν η τον άλλο τρόπο. Ακούν με ακουστικά, βλέπουν με τεχνητούς φακούς, πολλοί έχουν βηματοδότες και τεχνητά ισχία. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ακόμα και το αυτοκίνητο, ως προέκταση των κινήσεων και των αισθήσεων μας, είναι μια προέκταση του εαυτού μας, καθιστώντας ένα cyborg συνδυασμό ανθρώπου και μηχανής.

Το μέλλον επιφυλάσσει στον άνθρωπο έναν "υβριδικό" τρόπο ζωής στον οποιο θα απομακρύνεται ολοένα από τη φύση του (και τι Φύση την ίδια, εκτος από εκεινούς και εκείνες που θα έρχονται όλο και πιο κοντά της νιώθοντας το κάλεσμα...αν δεν καταλάβατε με αυτό κάτι δεν πειράζει σιγά σιγά), θα ζει σε όλο και πιο κλειστό περιβάλλον και θα προσθέτει από μια σύσκεψη στο σώμα του για κάθε ανάγκη. Θα έχει δυνατά τεχνητά πόδια, αλλα δεν θα βγαινει έξω, θα ταξιδεύει με τρισδιάστατες απεικονίσεις. Θα έχει υγιή καρδια, αλλα χωρίς να αθλείται(καλά δεν είπαμε ή αρχίσει και πολεμικές τεννές!), οι αρτηρίες θα καθαρίζονται από νανορομποτ. Θα έχει πρόσβαση σε κάθε είδους πληροφορία, αλλα χωρίς να ανακαλύπτει κάτι( μηπως επειδη θα τα έχουμε ανακαλύψει ολα και θα μένει πια μόνο η πνευματική μας εξέληξη?). Όλα θα είναι διαθέσιμα αμέσως. Δεν θα υπάρχει φυσική επιλογή, μονο τεχνίτη εξέλιξη. Και η εξέλιξη αυτή δεν περιλαμβάνει το μυαλό του. Αν δεν ενδιαφερθει ο ίδιος ο άνθρωπος να κυνηγήσει τη μόρφωση, τη γνώση, τη φιλοσοφία, την προσωπική του καλλιέργεια, θα γίνει απλώς ένα robot με ανθρώπινο εγκέφαλο. Ένας κυρίαρχος της Γης με πανίσχυρο σώμα, (τουλάχιστον μέχρι τα φυτά να τυλιχτούν και να μπλεχτούν στα πόδια του, να πέσει κάτω να τον σφίξουν και να τον ζώσουν ώστε να μην ξανακουνηθεί, και εκεί, η Γη ξέρει τι θα τον κάνει! :P ) αλλα με μικροσκοπικό μυαλό. Όπως ακριβώς ήταν οι δεινόσαυροι.

Τα αναγραφόμενα στις παρενθέσεις είναι δικά μου σχόλια!

Εκεί ψιλά στον Υμηττό!

Ποτε δεν μπόρεσα να αποτυπώσω με καμια φωτογραφική μηχανή το μαγευτικό τοπίο του Υμηττού!Τους υπέροχους φωτισμούς που κάνει με το παιχνίδι του στον Ήλιο!Άλλες φορες έχει ένα παράξενο φως ξέχωρα από τι θέση του ήλου...και αυτό είναι που κάθε φορα προσπαθώ να απαθανατίσω στη φωτογραφική και δεν μπορώ...έχω λοιπόν σταματήσει να προσπαθώ!

Ξέρετε οι Αρχαίοι κοίταζαν την κορυφή του Υμηττού και έβγαζαν πρόβλεψη για τον καιρό.Αν ήταν συννεφιασμένη η κορυφή έλεγαν θα βρέξει, αν ήταν καθαρή θα ήταν καλός ο καιρός...και όντος ισχύει μέχρι και σήμερα!

Επίσης ο Υμηττός έχει μια τεραστια ποικιλία από βότανα, πόες και θάμνους.Συγκεκριμένα "Είναι για πολλούς Αθηναίους η πρώτη εικόνα που αντικρίζουν όταν ξυπνούν. Αποτελεί το κάδρο της πόλης που ανάλογα με τον καιρό υποβάλλει την πόλη στις διαθέσεις του. Ο Υμηττός δεν είναι απλώς ένας ορεινός όγκος. Είναι το βουνό της Αθήνας. Εχει γίνει τραγούδι, σύμβολο της αντίστασης στην Καισαριανή. Εκεί στις πλαγιές του, έστησαν τα ιερά τους οι αρχαίες Νύμφες και ο Θεός Παν. Εκεί βρήκαν αργότερα καταφύγιο οι πρώτοι χριστιανοί.
Tο βουνό εκτός από τη συναισθηματική και ιστορική αξία που έχει για την Αθήνα, διαθέτει και μία πλούσια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας. Υπάρχουν κουτσουπιές, κοκκορεβιθιές, αγριελιές, συκιές και μεγάλες εκτάσεις με φρύγανα όπως: πουρνάρια, κουμαριές, σχίνα, θυμάρια, ασπάλαθοι, αφάνα καθώς και μεγάλη ποικιλία από αγριολούλουδα και βότανα. Συνολικά έχουν καταγραφεί στον Υμηττό 672 είδη φυτών, από τα οποία 31 είναι ελληνικά ενδημικά. Χαρακτηριστικό του πλούτου της χλωρίδας του Υμηττού είναι τα 44 καταγεγραμμένα είδη ορχεοειδών που αποτελούν και τον πυκνότερο πληθυσμό στην Ευρώπη σε σχέση με την έκταση της περιοχής.
Το έντονο ανάγλυφο και η ύπαρξη 125 ρεματιών δημιουργούν μια μεγάλη ποικιλία στους τύπους της βλάστησης, συγκεντρώνοντας ιδιαίτερο οικολογικό ενδιαφέρον για τα πουλιά. Η Ορνιθολογική Εταιρεία έχει καταγράψει 134 είδη πουλιών, δηλαδή περίπου το 1/4 όσων παρατηρούνται στην Ελλάδα. Αρκετά είναι σπάνια και απειλούμενα.
Η διατήρηση σημαντικών πληθυσμών πουλιών στον Υμηττό κάνει δυνατή την παρουσία των πουλιών και μέσα στην πόλη. Ιδιαίτερα στις ψυχρότερες μέρες του χειμώνα, πολλά είδη που διαβιούν στον Υμηττό, μετακινούνται και στα πάρκα της πόλης. Ενα από τα σπανιότερα είδη που έχει παρατηρηθεί στον Υμηττό είναι ο Στικταετός, ένα είδος μεγάλου αετού. Ακόμα, στις γυμνές εκτάσεις πάνω από την Ηλιούπολη και τη Γλυφάδα έχει επανεμφανιστεί η αετογερακίνα. Τα πευκοδάση του Υμηττού φιλοξενούν αλεπούδες, αρουραίους, ασβούς, κουνάβια, λαγούς, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, νυχτερίδες, χελώνες, σαύρες, φίδια και διάφορα έντομα, μερικά από τα οποία είναι σπάνια και προστατευόμενα." (πηγή : http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_1_09/09/2008_1287656)

Είναι πράγματι ένα μαγικό βουνό!