Κατι μικρό ως τροφή-για-σκέψη

Με το θάνατο επέρχεται η αναγέννηση! Βάλτε το καλά στο μυαλό σας, αν δεν πεθάνουν κομμάτια σας δεν θα γεννηθούν τα καινούργια. Αν φοβάστε να πεθάνετε δεν θα γεννηθεί ο καινούργιος σας εαυτός!

Και ένα μηνυματάκι για τους λοιπούς σκεπτικιστές/αμφισβητίες που δεν πιστεύουν σε πνευματικές εμπειρίες/αόρατα πεδία και πλάσματα έχω να σας πω καταρχήν να μην μιλάτε αν δεν έχετε βιώσει και να μην αμφισβητείτε τη δύναμη της Φαντασίας σας που είναι το εργαλείο για αυτές τις εμπειρίες. Και κάτι ακόμα… ποιος νομίζετε ότι στέλνει το αναπάντεχο  κάτι (είτε είναι ήχος, πλάσμα, τόπος, αίσθηση, συναίσθημα κλπ) σε αυτές τις εμπειρίες, το οποίο αναπάντεχο δεν το έχετε φτιάξει εσείς με τη φαντασία σας, δεν το σκεφτήκατε εσείς… ποιος νομίζεται ότι το έφτιαξε? Αυτά τα ολίγα για να έχετε να σκέπτεστε κάτι…

Gandhi's Prayer for Peace

I offer you peace.
I offer you love.
I offer you friendship.
I see your beauty.
I hear your need.
I feel your feelings.
My wisdom flows from the highest Source.
I salute that Source in you.
Let us work together. For unity and peace.

Η Φύση ο Μέγας Δάσκαλος!

Παρατηρήστε τη Φύση γιατί είναι ο μόνος Μέγας Δάσκαλος που είχατε, έχετε και θα έχετε! Παρακολουθείστε τα δέντρα, τα ζώα, τα φυτά, τα λουλούδια, πως γεννιούνται, πως μεγαλώνουν, πως γερνούν και πως πεθαίνουν, δίνουν μαθήματα στην κάθε τους κίνηση. Παρακολουθήστε πως ζουν χωρίς καμιά ανησυχία για το χτες και το αύριο, ζουν στο σήμερα, κυνηγούν, παίζουν και επιβιώνουν στο σήμερα! Και συνδέονται μαζί μας όταν τους το επιτρέπουμε, μας βλέπουν σαν πλάσματα που ζούμε όλοι μαζί στον ίδιο πλανήτη. Εμείς πως τα βλέπουμε; Ή κάποιοι…
 Εσείς έχετε ακούσει το τραγούδι του Ανέμου; Έχετε ζωγραφίσει με τα χρώματα της Γης; Έχετε αφεθεί στη ροή του Νερού; Ζείτε με το πάθος της Φωτιάς;

Angelic Dragon

ΓΙΑΤΙ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΟΥΜΕ?

(το βρήκα στο facebook)

"Μια μέρα, ένας σοφός Ινδιάνος έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:
-”Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;”
-”Γιατί χάνουν την ηρεμία τους” απάντησε ο ένας.
-”Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;” ξαναρωτά ο σοφός.
-”Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος”, είπε ένας άλλος μαθητής.
Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: “Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;
Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο.

“Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;
Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει δυνατά, για να καλύψει την απόσταση.
Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για ν’ακουστούν.

Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν αγαπούν ο ένας τον άλλο;
Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά.
Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη. Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν… παρά μονάχα ψιθυρίζουν.
Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν.
Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.

Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά:
“Οταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε λόγια που σας απομακραίνουν, γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο του γυρισμού”

Σενάριο

Σε ένα έργο πιο ρόλο θα διαλέγατε?

Τον ήρωα (ή πρωταγωνιστή). Είναι αυτός του οποίου την ιστορία μαθαίνουμε άσχετα αν το έχουμε καταλάβει από την αρχή. Θα το καταλάβουμε στο τέλος, όπου θα λύσει την υπόθεση ή θα σώσει τον κόσμο ή ένα μέρος συγκεκριμένο και θα πάρει το όμορφο κορίτσι άσχετα αν τον ήθελε από την αρχή του έργου, σίγουρα θα τον θέλει στο τέλος. Είναι αυτός που θα περάσει και όλες τις δυσκολίες για να φτάσει στο σκοπό του.

Ο αντιήρωας. Είναι ο κακός της υπόθεσης αν και όχι πάντα το καθαρό κακιασμένο πλάσμα αλλά αυτός που βλέπει τα πράγματα τελείως αντίθετα από ότι ο ήρωας, έχει άλλα συμφέροντα και σκοπούς όπως επίσης και άλλους τρόπους για να λύσει τα προβλήματά του. Για μερικούς είναι ο επαναστάτης της υπόθεσης. Αυτός που προσφέρει μια τελείως ριζοσπαστική λύση που δεν φαίνεται ούτε τελείως κακή, αλλά ούτε και τελείως καλή, απλά το αποφεύγουν γιατί για να πάνε με «τα νερά του» θα πρέπει να ξεβολευτούν πολύ. Ενώ ο συμβατικός ήρωας θα προσπαθήσει σκληρά, τραβώντας τα βάσανα μόνος του, ξελασπώνοντας όλους τους άλλους χωρίς να τους ξεβολέψει, ή τουλάχιστον θα έχουν τη λιγότερη ανάμιξη. Αυτό βέβαια θέλει και πολύ δύναμη για να το κάνει. Και ο αντιήρωας έχει δύναμη κι αν καταφέρει στο τέλος να τους φέρει όλους με «τα νερά του» και τους κάνει να τον δουν για Θεό …θα γίνει αυτός ο ήρωας.

Ο αφανής ήρωας. Είναι αυτός που βρίσκεται πίσω από τον ήρωα. Αυτός που κινεί τα νήματα. Ο φίλος ή οι φίλοι του ήρωα που τον υποστηρίζουν, του δίνουν ιδέες για το πώς θα λύσει το πρόβλημα, τον τσιγκλάνε συνέχεια για να μην τα παρατήσει, του δίνουν δύναμη όταν εκείνος φαίνεται να την χάνει. Τραβάνε την ιστορία καθώς βλέπουμε και μερικές  πτυχές τις δικής τους ζωής σαν «διάλειμμα» από τις περιπέτειες του ήρωα, και για να παραταθεί η αγωνία του θεατή φυσικά.

Ο παράξενος. Αυτός που δεν ξέρει και δεν καταλαβαίνει κανείς ποτέ γιατί είναι μέσα στο σενάριο. Δεν είναι ο ήρωας γιατί δεν αφορά αυτόν η ιστορία, δεν είναι ο αντιήρωας γιατί δεν αντιμετωπίζει αντίθετα τον ήρωα, ούτε συνεργάζεται με τον αντιήρωα. Δεν είναι αφανής ήρωας γιατί δεν είναι δίπλα στον ήρωα. Είναι αυτός που οι άνθρωποι τον βλέπουν ως εκκεντρικό και τρελό. Ίσως να είναι και λίγο… Ο τρελός της ιστορίας ή αυτός που είναι μόνιμα μεθυσμένος ή υπό την επήρεια περίεργων σκευασμάτων τουλάχιστον για τις λιγοστές σκηνές που θα τον δούμε. Κάποια στιγμή θα πετάξει μια δυο καλές ατάκες, σοφιστείες ή αστείες ατάκες που μπορεί να μας κάνουν να γελάσουμε αλλά αν είναι κάτι σοβαρό αυτό που έχει πει στις λιγοστές στιγμές διαύγειας του μπορεί να δώσει μια ιδέα στον αφανή ήρωα ή και στον ήρωα τον ίδιο κι έτσι να προχωρήσει η ιστορία. Είναι αυτός που θα βρεθεί την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος για να σώσει τον ήρωα αν κινδυνεύει μέχρι θανάτου και οι φίλοι του είναι μπλοκαρισμένοι με άλλους μπελάδες…. Τότε στη διάρκεια της ανάρρωσης του ήρωα από την ταλαιπωρία, είναι που θα γίνει μια συζήτηση ανάμεσα στον ήρωα και  τον τρελό της ιστορίας. Όπου ο ήρωας θα βγάλει κάποια συμπεράσματα για τα όσα συμβαίνουν, έχοντας μυηθεί στον τρόπο σκέψης και την παράξενη ζωή αυτού του εναλλακτικού σοφού θα μεταβεί πιο δυνατός από ποτέ πίσω στην ιστορία και θα λύσει όλα τα μυστήρια. Και είναι ο παράξενος αυτός τύπος που στο τέλος θα κοιτάξει τον ήρωα με παραδοχή, σαν ίσος προς ίσο με το βλέμμα να λέει ότι κάποτε ήταν κι αυτός ήρωας σε μια άλλη ιστορία που την είπε κάποιος άλλος ή μήπως είσαι εσύ που θα την πεις;

Η γυναίκα. Το κορίτσι που παίρνει στο τέλος ο ήρωας. Κάποιοι θα πουν το τρόπαιο ή η αμοιβή του ήρωα επειδή έλυσε την ιστορία και πέρασε τόσα δεινά ή ότι απλά δεν γίνεται να μην υπάρχει το θηλυκό στοιχείο μέσα στην ιστορία προς χάριν της ισορροπίας. Αλλά και για να υπάρχει κάτι να «μαλακώνει» και να καλμάρει τις καταστάσεις αν και μερικές φορές το θηλυκό στοιχείο είναι αυτό που προκαλεί τις εντάσεις ή η ένταση προκαλείται από αυτό μόνο και μόνο επειδή υπάρχει χωρίς καν την ανάμιξή του. Καμιά φορά είναι το ίδιο το θηλυκό στοιχείο η αιτία που έχουμε ιστορία για να πούμε. Μα πάνω από όλα πιστεύω είναι η ισορροπία. Και να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν φορές που το θηλυκό είναι ο αφανής ήρωας της ιστορίας.

Αυτοί είναι οι κεντρικοί χαρακτήρες ενός σεναρίου όπως τους καταλαβαίνω εγώ. Δείτε τους σαν αρχέτυπα χωρίς να βάλετε συγκεκριμένα ονόματα ή ιστορίες στο μυαλό σας ή αν μπορείτε βάλτε όλες τις ιστορίες. Αν έχει κάποιος στο μυαλό του αυτά τα αρχέτυπα μπορεί να πλέξει πάνω τους χιλιάδες ιστορίες.

Φυσικά σε ένα έργο υπάρχουν και οι κομπάρσοι, οι μουσικοί, οι χορευτές, οι αρχές του τόπου, αστυνομικές αρχές, πολιτικές αρχές, ο βασιλιάς και η βασίλισσα ή οι δήμαρχοι, οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι πολίτες κλπ. Όλοι παίζουν μικρούς ρόλους που γεμίζουν την ιστορία

Διαφωνίες, λάθη και πνευματική εξέλιξη

Μερικοί πιστεύουν ότι οι φίλοι ή τα ζευγάρια δεν πρέπει να διαφωνούν. Αν συμφωνούσαμε όλοι σε όλα θα ήταν πολύ βαρετό. Εγώ λέω ότι δεν είναι κακό να διαφωνούν αρκεί ο ένας να μην προσπαθεί να επιβάλει την άποψή του στο άλλο. Να γίνεται ανταλλαγή απόψεων, αυτό είναι το όμορφο. Ανταλλαγή απόψεων σημαίνει λέω την άποψή μου, αυτό που για κάποιο λόγο πιστεύω ή ασπάζομαι/ενστερνίζομαι ή απλά μου αρέσει να πιστεύω ότι είναι αλήθεια.

Πάντα σε όλα υπάρχει η μέση οδός για να μην υπάρχουν διαφωνίες άσχημου τύπου. Το Σύμπαν είναι άπειρο γεμάτο με Ιδέες αλλά και άδειο έτοιμο να υποδεχθεί τις δικές μας… Επομένως ποιος ο λόγος να τσαντίζεστε αν κάποιος διαφωνεί μαζί σας?

Με έναν πραγματικό φίλο άλλωστε το να τσακωθείτε για κάτι δεν είναι και τόσο ζημιογόνο (εκτός κι αν το αφήσετε εσείς να είναι τελικά). Είναι περισσότερο ένα παιχνίδι της Φύσης που γελάει με τους ανολοκλήρωτους εαυτούς μας, περιμένοντας μας ταυτόχρονα να μάθουμε από τα λάθη μας. Αυτή είναι η διαδικασία της ολοκλήρωσης του ανθρώπου πνευματικά… Και αυτό είναι και το νόημα… νομίζω.

Η ολοκλήρωση και η πνευματική εξέλιξη. Και για αυτό είναι οι φίλοι, για να ανταλλάσουμε εμπειρίες, ιδέες, απόψεις, να μοιραζόμαστε χαρά και λύπη, να περνάμε καλά αλλά και για να είμαστε ο ένας κοντά στον άλλο όταν έρθουν τα δύσκολα, για να μάθουμε ο ένας από τα λάθη του άλλου.

Η φιλία για αυτό είναι Ιερή, γιατί βοηθάει στην πνευματική εξέλιξη. Είτε η ολοκλήρωση είναι αυτή ενός ανθρώπου για τη μια ζωή την τωρινή, είτε είναι η ολοκλήρωση του ανθρώπου ως όν του αιώνιου πνεύματος και ψυχής μέσα από τη διαδικασία της μετενσάρκωσης. Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να είναι μόνος. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι ποτέ μόνος…

Σε αυτό το κείμενο έθιξα και ένωσα πολλά θέματα… Κάπου ανάμεσα σε κάποιες φράσεις μπορεί να είναι και προτάσεις που δεν είπα… Κάποιοι μπορεί να τις διαβάσουν κάποιοι όχι, αλλά δεν πειράζει γιατί όταν θα είναι βγουν, θα βγουν.

7/2/2012

Μάθημα για τα Μαθήματα της Ζωής!

Μην ξεχνάτε ποτέ! Όλοι οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας για ένα σκοπό (όπως και ορισμένες καταστάσεις όσο άσχημες κι αν είναι)! Συνήθως είναι για να πάρουμε κάποιο "μάθημα ζωής" όπως λέμε! Όταν πάρουμε αυτό το μάθημα ο άνθρωπος αυτός (ή η κατάσταση) που εμφανίστηκε για να μας το δώσει μπορεί να εξαφανιστεί το ίδιο ξαφνικά όπως εμφανίστηκε, μπορεί όμως και να μην εξαφανιστεί και να γίνει ένας καλός φίλος ή σύντροφος στη ζωή. Να θυμάστε ότι ότι κι αν γίνει είναι στο χέρι σας να αποκωδικοποιήσετε αυτό το μάθημα, το όποιο θα έχει καταχωρηθεί στο υποσυνείδητο.

Αν δεν πάρετε το μάθημα που πρέπει είναι πιθανόν να πληγωθείτε νιώθοντας ότι το άτομο αυτό σας παράτησε γιατί είναι κακό ή αναληθές ή απατεώνας ή οτιδήποτε. Ή να νομίζετε ότι η ζωή σας είναι άδικη (άτιμη παλιοζωή που λένε μερικοί) κλπ …Αυτό σημαίνει ότι δεν μάθατε το μάθημα που είχε να σας δώσει και για αυτό πολλά τέτοια άτομα (ή καταστάσεις) θα εμφανίζονται στη ζωή σας συνέχεια μέχρι να μάθετε το μάθημα..

Αν δεν είστε ανοιχτοί στο να δέχεστε μαθήματα και συνεχίσετε να λέτε όχι, και συνεχίσετε να κατηγορείτε άτομα ότι σας πλήγωσαν, τότε θα συνεχίσετε να έχετε άτομα που σας πληγώνουν στη ζωή σας χωρίς να καταλαβαίνετε το γιατί και αυτό θα πηγαίνει κύκλο, χωρίς να προχωράτε.

22 Ιανουάριου γράφτηκε αυτό στο facebook μου για όποιον έχει την απορία.

Επίσης παραθέτω και ένα πολύ ωραίο σχόλιο της πολύ καλής μου φίλης Joralyn που αποσαφηνίζει καλύτερα ένα θέμα για να μην παρεξηγούμε, το οποίο σχόλιο γράφτηκε στις 2 Φεβρουαρίου μετά από μια μικρή επανάληψη δική μου των παραπάνω.

«Νομίζω πως αυτό που εννοεί η Δράκαινα είναι πως αν όταν ένα μάθημα φτάσει στο πέρας του, ίσως οι συνθήκες και οι παράγοντες που επηρέασαν τη εξέλιξη του ίσως πάψουν να υφίστανται στη μορφή που τους γνωρίσαμε. Και ναι κάποιες φορές μπορεί να είναι και άνθρωποι. Και αυτή είναι μια εποχή ξεκαθαρίσματος. Φυσικά και ο άνθρωπος (όπως τίποτα άλλο πέρα από το χρήμα) δεν είναι μέσον συναλλαγής, τουλάχιστον όχι με τη φτηνή έννοια που έχουμε συνηθίσει να βάζουμε δίπλα σε αυτή τη λέξη. Αλλά αν ένας άνθρωπος μπει στη ζωή μας, και βγει, το καλύτερο είναι να εκτιμήσουμε τι μάθαμε από αυτόν, ή μέσω αυτού για εμάς και τον κόσμο. Κι αν τα βήματα μας οδηγούν μακριά του, ας εμπιστευτούμε την καρδιά μας, κι ας πάμε παρακάτω. Το να εμμένουμε σε κάτι που δεν έχει πλέον νόημα μόνο και μόνο για να μην το αφήσουμε να φύγει, δείχνει πως εμείς έχουμε μια σοβαρή αδυναμία. Αυτήν της προσκόλλησης. Και αυτό δεν βοηθάει καθόλου την ζωή.»

Να προσθέσω επίσης και αυτό για επίλογο : Το Σύμπαν μερικές φορές έχει άλλα σχέδια για εμάς (από τα οποία μέσες άκρες έχουμε βοηθήσει με τις σκέψεις μας να σχεδιαστούν) και κάποια από τα μαθήματα που μας στέλνει είναι πολύ σκληρά. Έχετε όμως και έναν βοηθό, κι αυτός δεν είναι άλλο από το ένστικτο ή την εσωτερική σας φωνή, εσωτερικό εαυτό ή όπως θέλετε πέστε το… Αυτό (το ένστικτο) ξέρει τα πάντα, είναι ο οδηγός μας κι αν τον ακλουθούμε μας οδηγεί σωστά εκεί που πρέπει να είμαστε ή να υπάρχουμε. Στη ζωή σας λοιπόν να προσέχετε τις «συμπτώσεις», να παρατηρείτε τη συγχρονικότητα, να προσέχετε τι σκέφτεστε και τι εύχεστε και να ακούτε την εσωτερική σας φωνή. Και τότε όλα θα πάνε καλά!

Προς την Άγνωστη Νεραΐδα

Αν έβλεπα μια νεραΐδα, αφότου θα την είχα κοιτάξει για ατελείωτα δευτερόλεπτα
που μπορεί να ήταν και λεπτά ή και ώρες ή και μέρες
και μετά πάλι δευτερόλεπτα, το πρώτο πράγμα που θα της έλεγα θα ήταν Σ’ αγαπώ.

Ω μικρό πνεύμα του κήπου αυτού
μη φεύγεις, μη μ’ αφήνεις
Σε μια ματιά μη σβήνεις.
άσε με να σε δω για μια φορά μόνο
Κι ύστερα άσε με πάλι μόνο.

Ω γλυκό μου πνεύμα, ποιήτρια θα γίνω
απ’ τη χαρά θα σβήνω
προκειμένου να σε δω.
Νεραΐδα μου, αρχαίο πνεύμα
Έλα να σε δω,
σπόρος θα γίνει, να θέλεις να με φροντίσεις
Αυτό δεν κάνεις στα φυτά της πλάσης?
Μήπως τραγουδάς?
Θα τραγουδήσω
Μήπως χορεύεις?
Θα χορέψω…
Αλλά σίγουρα αγαπάς
Αγαπάς όλη την πλάση
Αγαπάς, τα ζώα, τα λουλούδια, τα δέντρα, τα νερά, τον αόρατο κόσμο στο δίχτυ της ζωής όπου όλα συνδέονται…
Κι εγώ σ’ αγαπώ
κι εγώ όλα αυτά Αγαπώ
κι εσένα Αγαπώ
και τον αέρα που αναπνέω ευγνωμονώ.
Και ότι παίρνω απ’ την πλάση σ’ εσένα το χρωστώ.

Άσε με να σε δω
για λίγο, μια στιγμή, που θα μου φανεί αιώνες
μια στιγμή που θα την κρατήσω για αιώνες
ακόμα κι ας μη τη θυμάμαι…
Γιατί εσύ, κι όλες οι εσύ, θα είστε αυτό που είστε,
που εγώ μπορεί να μην το ξέρω τώρα
και μπορεί να μην το μάθω ποτέ
αλλά το νόημα εκεί δεν είναι…
Θα είστε ένα όνειρο, ένα όραμα, μια χαραυγή κι ένα λυκόφως στη σιωπή.

Μια πνοή, μια πνοή όμως σταθερή
μέσα στον ενεργειακό ιστό που υφαίνεται και υφαίνει και υφαίνετε… κι όλοι μαζί υφαίνουμε…
Και που είσαστε και είμαστε άνθρωποι και πλάσματα ορατού και αόρατου του ιστού
με πιο βαριές και άλλοι πιο λεπτές ενέργειες… είμαστε όλοι εδώ Νεραΐδα…
Έτσι τα καταλαβαίνω εγώ Νεραΐδα…

Έλα να σε δω για λίγο
αν κατάφερα με τ’ ανόητα λόγια μου ν’ αγγίξω λίγο απ’ την τεράστια συνείδηση σου.
Λίγο απ’ την μεγάλη σου καρδιά.

Πέτα μου λίγη ασημόσκονη έστω
αν άγγιξα το ευαίσθητο νήμα
που επάνω κάθεσαι.
Από εκεί που πλέεις
με καράβι τον άνεμο, τον αστρικό.

Αλλά κι αν πάλι δε σε άγγιξα Νεράιδα
σίγουρα με άγγιξες εσύ με τα φτερά της έμπνευσης.
Για αυτό πάντα θα σ’ αγαπώ,
Ακόμα κι αν ποτέ δεν σε δω.

Θέλεις να ασχοληθείς με τη μαγεία?

 Θέλεις να ασχοληθείς με τη μαγεία?

Σας τσάκωσα! Είδατε πιασάρικο τίτλο και τσιμπήσατε ε? Για να σας δω τώρα… 

Λοιπόν όσοι θέλετε να ασχοληθείτε με τη μαγεία, τον εσωτερισμό, πνευματισμό, παγανισμό και όλα τα σε –ισμο  και σε –ικο όπως μεταφυσικό, να ξέρετε ότι θέλει πολύ δουλειά. Θέλει διαλογισμούς, οραματισμούς, θέλει να παίξετε με ενέργειες, με κάρτες, με πέτρες, με πολύτιμους λίθους, με βότανα, με τη φαντασία σας, με την ψυχολογία σας (ενίοτε με τα νεύρα σας :P αστειεύομαι),τις κοσμοθεωρίες, τη φιλοσοφία, την αλχημεία, την αρχαιολογία κλπ. Θέλει επίσης ταπεινότητα, υπομονή, επιμονή, θάρρος, κουράγιο, ελπίδα, Αγάπη, αγάπη για το μυστήριο, αγάπη για το άγνωστο, το ανεξερεύνητο, το περίεργο, το παράξενο, Αγάπη για τη Φύση (και καμιά βόλτα στη φύση δε βλάπτει ισα ισα είναι κατάλληλο περιβάλλον για εργασίες)

Θέλει δουλειααααα και θέλει και διάβασμαααα μα εκτός από διάβασμα θέλει δουλειαααα πολύ δουλειααα και εκτός από δουλειά θέλει και διαβασμααααα… Τι δεν έχετε χρόνο? Να βρείτε! Δε θέλετε? Διότι περί αυτού πρόκειται άμα δεν βρείτε… αν δεν το θέλετε πραγματικά όλο αυτό, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο… μόνο δικαιολογίες. Αλλιώς μπορείτε να ασχοληθείτε με τα κοινά όπως βόλτες, οινόμελα, μπουζούκια, κλαμπ, ψώνια, λούνα Παρκ, αθλητισμό, νοικοκυριό (και εδώ έχετε μερικές ευκαιρίες με τη μαγεία της κουζίνας, βλέπε kitchen witch ) και τέλος πάντων όπως τη βρίσκει ο καθένας… 

Τι θα κερδίσετε θα μου πείτε αν ασχοληθείτε με τον πνευματισμό (μη τα γράφω πάλι βαριέμαι από πάνω είναι). Θα κερδίσετε (όχι το λόττο πάντως, έχει καλύτερο θησαυρό εδώ όσο κι αν δεν τον πιστεύετε και δυσανασχετείτε) έναν κάποιο σεβασμό ίσως από ανθρώπους που δεν ασχολούνται και τους βοήσατε σε κάτι… Θα κερδίσετε όμως πιο πολύ, και για αυτό αξίζει όλο αυτό… Τον εαυτό σας! Αυτόν που έχει χαθεί μέσα στην πολύβουη καθημερινότητα, την πλεονεξία, μισαλλοδοξία και όλα τα σε –ξια που δεν μου έρχονται τώρα, τον υπερκαταναλωτισμο, τη σε βαθμό σιχάματος λαγνεία(μιλάω για βιαστές και ανώμαλους γενικά εδώ μην παρεξηγηθω), την αδιαφορία, την απανθρωπιά, τον αποξενισμό των ανθρώπων και άλλα πολλά …

Εκτός από τον εαυτό σας μπορεί να βρείτε πολλά ενδιαφέρονται πράγματα που συνέβησαν ή συμβαίνουν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη και τον κόσμο. Θα κερδίσετε για εσάς τη γαλήνη του νου, ψυχής και πνεύματος, την ανάταση αυτών, την άνοδο αυτών προς ανώτερες δονήσεις και ύπαρξη ίσως. Θα κερδίσετε την καλυτέρευση σας ως ανθρώπινο ον, ως συνάνθρωπος! Θα κερδίσετε να μάθετε ίσως ένα ψήγμα από αυτό που Είναι ο Κόσμος, το Σύμπαν, ίσως τραβήξετε και κάποια μικρούλα άκρη του πέπλου που χωρίζει τους κόσμους, όπου θα έχετε την ευκαιρία να δείτε, ακούσετε, νιώσετε (κάποιο από αυτά ή όλα μαζί) θαυμαστά πράγματα για το παρελθόν, το παρόν και ίσως και για το μέλλον… Θα κερδίσετε Κατανόηση για τα Γιατί που βασανίζουν τους ανθρώπους (αυτό δεν πάει να πει ότι θα αποκτήσετε κατανόηση και για τα δικά σας Γιατί, γιατί αυτά τα δικά σας θα έχουν φύγει σε άλλη σφαίρα και απλά… δε σας περιγράφω άλλο τι θα τραβήξετε για να τα κυνηγήσετε χι χι χι). Θα αποκτήσετε Κατανόηση για τους λόγους που οι άνθρωποι είναι «κακότυχοι», μουρτζούφληδες, απαισιόδοξοι, κακοί, κακότροποι, εγκληματίες. Θα καταλάβετε γιατί υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι και όχι οι άλλοι, γιατί δεν πιστεύουν εσάς που τους λέτε όλα αυτά περί πνευματισμού και τους χαλάτε την ασφάλεια τους μέσα στον υλισμό τους όπου όλα μπορούν να τα μετρήσουν και να τα ελέγξουν, και νομίζουν ότι εκεί τελειώνουν όλα. Όχι δεν είστε εσείς που βρίζουν, αλλά οι θεωρίες σας :) σκεφτείτε το…  

Θα ανακαλύψεις ακόμη ότι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πάντα με τη δύναμη του νου του, της σκέψης του. Έχουμε πολλές δυνατότητες αλλά χρειαζόμαστε να μας το θυμίζουμε συνέχεια! Κι όταν λέω να μας το θυμίζουμε εννοώ, όλοι εμείς που ασχολούμαστε με αυτά (πνευματισμό μπλα μπλα μπλα ) θα πρέπει ο ένας στον άλλο να μας θυμίζουμε, εμείς για εμάς ότι έχουμε απεριόριστες δυνατότητες, γιατί το ξεχνάμε, το σαμποτάρουμε εμείς οι ίδιοι(γιατί από τη φοβερότητα μας, βλέπε awesomeness και Κουν Φου Πάντα :P το μυαλό ξεφεύγει καμιά φορα). Και καλά όσοι δεν ασχολούνται με αυτά είτε δεν το ξέρουν είτε δεν το πιστεύουν δε μας νοιάζει. Εμείς που το ξέρουμε και το πιστεύουμε σας κάνουμε το καλό να το θυμίζουμε ο ένας τον άλλο!

Επίσης όλη αυτή η ενασχόληση (με τα πνευματιστικά μπλα μπλα μη τα ξανάλεμε) θα σας χαρίσει πολύ έμπνευση να γράψετε διηγήματα ή ποιήματα ή τραγούδια, να ζωγραφίσετε, να χορέψετε, να φτιάξετε οτιδήποτε με τα χέρια σας (ή τα πόδια σας λέω εγώ τώρα), να γράψετε μουσική ή ότι άλλο θέλει να κάνει ο καθένας. Θα σας χαρίσει ελευθερία γιατί θα σπάσετε πολλά από τα δεσμά σας…

Στο ταξίδι της Ζωής, γιατί θα μάθετε ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι, και πολλά άλλα φυσικά… Όπως ας πούμε ότι η Ζωή είναι μια εμπειρία όχι και τόσο αποκομμένη από το άυλο στοιχείο, ότι και όπως κι αν νοείτε αυτό (στην αρχαιότητα βέβαια οι άνθρωποι δεν ήταν τόσο αποκομμένοι από αυτό, ψάξτε το). Ότι έχουμε οδηγούς αγγέλους, ζώα, συγγενείς που πέρασαν το πέπλο, προγόνους που μας οδηγούν, μας συντροφεύουν, μας βοηθούν ή απλά παρακολουθούν… Απλά έχε πίστη στον Εαυτό σου, αυτόν που θα ανακαλύψεις, και μη φοβάσαι τίποτα. Αν πηγαίνεις με την Αγάπη και την Αλήθεια οδηγό μη φοβάσαι τίποτα!

Άντε βρε και μπορεί να γίνετε και Σοφοί κάποια μέρα :)

(στο παρόν κείμενο δεν εξαιρείτε η γράφουσα :) εμ τι είμαι εγώ, στο πηγάδι κατούρσα, και εννοείται ότι το συγκεκριμένο άρθρο θα ανανεώνεται καθώς θα μαθαίνω κι εγώ περισσότερα ) )

Βόλτα στο δάσος 31 Οκτωβρίου 2011

Ξεκίνησα για μια βόλτα στο βουνό, στον Υμηττό.  Καθώς προχωρούσα φτάνοντας στους πρόποδες του βουνού η ησυχία επερνέ τη θέση της φασαρίας παρότι ήμουν ακόμη ανάμεσα στα σπίτια και στον «πολιτισμό». Πέρασα τον πολύβουο δρόμο και επιτέλους πάτησα χώμα! Ήθελα να πάρω πρώτα νερό από την πηγή που υπάρχει εκεί πολύ κοντά στο δρόμο. Προχώρησα στο ομαλό χωμάτινο δρόμο, πήρα νερό και ξεκίνησα για επάνω. Υπάρχουν παντού περιπατητικά δρομάκια. Αλλά τα έχουν κάνει οι άνθρωποι απλά περνώντας πολλές φορές από ένα σημείο. Άλλα είναι παλιά ρυάκια από αυτά που έτρεχαν από την αρχαιότητα, πριν κλίσουν τις πηγές. Πήρα λοιπόν την αρχαία κήτη ανεβαίνοντας αντίθετα σαν τον σοφό Σολομό. Το μονοπάτι ήταν δύσβατο και δεν ήξερα που ακριβώς οδηγεί αλλά προχωρούσα με την ελπίδα να αφήσω πίσω το βουητό των αυτοκινήτων. Όταν είχα απομακρυνθεί αρκετά ένιωσα μια κούραση, αλλά συνέχισα, ταυτόχρονα άκουγα πλέον και το τραγούδι της φύσης. Έφτασα ψιλά αλλά τα δέντρα ήταν ακόμη μικρά και κυριαρχούσαν οι θάμνοι. Κοίταξα επάνω και είδα τα ψηλότερα πεύκα και είπα εκεί θα φτάσω. Προχώρησα μέχρι που έφτασα σε ένα σταυροδρόμι, και ξέρετε τι λένε για τα σταυροδρόμια τη μέρα του Samhain… Φωνές δεν άκουσα αλλά ποιος ξέρει, μπορεί ν’ αποκωδικοποιηθούν στα όνειρα μου. Είχα και ένα δίλημμα, να βρω πιο μονοπάτι να πάρω… Δεξιά θα με έβγαζε πιο χαμηλά και μετά ήξερα ότι έχει σπίτια, αριστερά ήταν ομαλός ο δρόμος και ανηφόριζε και ευθεία ήταν δύσβατος ο δρόμος αλλά είχε και μια γοητεία παράλληλα… Όταν είσαι σε δίλημμα, να διαλέγεις πάντα αυτό που σου φαίνεται πιο γοητευτικό κι ας φαίνεται δύσκολο, είπα μέσα μου… ή μήπως ήταν το βουνό, ή το Πνεύμα του τόπου… Προχώρησα ευθεία λοιπόν και μπήκα στα ψηλά δέντρα, σε λίγο θα έφτανα στον προορισμό μου, αν και δεν ήξερα που ακριβώς θα είναι… Συνάντησα έναν μικρό λόφο από χώμα σαν αυτούς που αφήνουν από τις οικοδομές. Αποφάσισα εκεί να είναι το τέρμα μου, τουλάχιστον για σήμερα. Είχα όμως την περιέργεια να δω και τι έχει λίγο παρακάτω. Ακόμη κι αν φτάσεις στον προορισμό σου πάντα θα υπάρχει δρόμος παρακάτω, είπε πάλι η φωνή J Το μονοπάτι από εκεί ήταν πιο στενό και δύσκολο. Δεν πήγα μακριά, αποφάσισα να γυρίσω πίσω.

Το βουνό σε μαθαίνει πολλά. Ένα από αυτά είναι ότι ακόμα κι αν ένα μονοπάτι σου φαίνεται ίδιο με τα άλλα δεν είναι ποτέ. Γιατί κάθε πετρά και κάθε βράχος είναι και έχουν διαφορετική ιστορία. Από το χρώμα και το σχήμα μέχρι και τη διαφορετική διάβρωση που έχουν μεταξύ τους από τις καιρικές συνθήκες. Το βουνό σε μαθαίνει ότι όπως βρίσκεις στο μονοπάτι σου ένα εμπόδιο που είτε σου φαίνεται απροσπέλαστο είτε είναι όντος έως και επικίνδυνο για εσένα, μην φοβηθείς να ακολουθούσης ένα μικρότερο παράπλευρο μονοπατάκι. Γιατί θα σε οδηγήσει πάλι στο δρόμο σου λίγο πιο κάτω από το εμπόδιο και θα μπορέσεις να συνεχίσεις κανονικά. Το βουνό σε μαθαίνει να τολμάς, σε μαθαίνει να αφουγκράζεσαι τους ήχους του και να παρατηρείς τον κάθε βράχο και το κάθε φύλλο από κάθε δέντρο. Ένιωσα σαν να πέρασα δυο αόρατες πύλες, μια από όπου βγήκα από το δάσος με τα δύσβατα μονοπάτια και μια άλλη από όπου βγήκα στο πιο περιποιημένο από τον άνθρωπο δάσος με τα ομαλά χωμάτινα μονοπάτια και τον γκρίζο δρόμο δίπλα που θα με έβγαζε σπίτι μου. Περνώντας από την πηγή ευχαρίστησα και τη νύμφη της για το δροσιστικό νερό που πήρα. Ήταν η ώρα να γυρίσω πίσω…

Θα ήθελα να μπορώ να το κάνω και στα βουνά της Μακεδονίας αυτό. Όπου εκεί τα δάση είναι πιο πυκνά με βλάστηση ίδια με αυτή της Ευρώπης, σε απάτητα μονοπάτια που μόνο το δάσος και τα Lye Lines ξέρουν να φτιάχνουν. Εύχομαι κάποτε να μπορέσω να το κάνω αυτό.