Περιβάλλον, ιδέες και λύσεις

Τώρα που είμαστε όλοι κλεισμένοι στα σπίτια μας και δεν έχετε τι να κάνετε είναι μια καλή ευκαιρία για διάβασμα. Ελπίζω λοιπόν να διαβάσετε κι αυτό το άρθρο μου και να προβληματιστείτε αν όχι εξοργιστείτε, αν όχι ξεσηκωθείτε για επανάσταση (μόλις τελειώσουμε με τον κορονοϊό). Το θέμα είναι βασικά το περιβάλλον και πως θα μπορούσαμε να ζούμε αρμονικά μαζί του αντί να το καταστρέφουμε.

Θα μιλήσω πρώτα για τον κορονοϊό μιας και είναι επίκαιρο, αλλά σχετίζεται ταυτόχρονα με την καταστροφή του περιβάλλοντος. Ναι ξέρω πολλοί θέλετε να πιστεύετε ότι ο ιός είναι φτιαγμένος σε εργαστήριο και τον αμόλησαν για να καταστρέψουν την υπερδύναμη της Κίνας, να μειώσουν τον πληθυσμό γιατί ο καπιταλισμός δεν τα βγάζει πέρα με τις συντάξεις κλπ. Δε σας αδικώ, θα ήθελα κι εγώ να ισχύει. Έλα ντε όμως που από ότι φαίνεται παρότι είναι τελείως εγκληματίες αυτοί που κυβερνάνε, και θα μπορούσαν άνετα να το κάνουν, τους πρόλαβε η φύση. https://www.youtube.com/watch?v=ju9K6Sl2izI

Στον παραπάνω σύνδεσμο θα δείτε πως 4 επιστήμονες είχαν προβλέψει την επιδημία αυτή από το 2019. 

Κι εδώ https://edition.cnn.com/2020/03/19/health/coronavirus-human-actions-intl/index.html?fbclid=IwAR21u2mt824-wxA8WdI2CNuVUi4Tr_Ri8v_wjfG07_iOkXMdnenw9oIH0uI

Θα διαβάσετε πως «Η καταστροφή των φυσικών οικοσυστημάτων, σε συνδυασμό με τον τεράστιο αριθμό ανθρώπων που κινούνται γρήγορα πάνω στη Γη (καταλαμβάνοντας μεγαλύτερο μέρος της), επέτρεψε σε αρρώστιες, που ήταν κάποτε κλειδωμένες μακριά μέσα στη φύση και τα άγρια ζώα, να φτάσουν τον άνθρωπο!»

Κι εδώ σας εξηγεί καλύτερα και αναλυτικά το πώς γίνεται, για να μη τα λέω μόνο εγώ https://dasarxeio.com/2020/03/18/76797/?fbclid=IwAR35AJeM0EBej3bh0Mi-pulMMfSEMYiphhWB0SkTjjgVhpyuZcR5yZmajNE

Οπότε πάει αυτό. Ένα άλλο θέμα που με εξόργισε και με στεναχώρησε φοβερά είναι το θέμα με τις ανεμογεννήτριες και τη δήθεν «πράσινη ανάπτυξη». Ακόμα και σε περίοδο όπου έχουν σταματήσει όλες οι εργασίες παντού, κάποιοι συνεχίζουν να μεταφέρουν στα βουνά μας ατσάλια και τσιμέντα για να σηκώσουν ανεμογεννήτριες. Πολλοί θα νομίζετε μάλιστα ότι πράγματι είναι μια εναλλακτική μορφή παροχής ενέργειας αφού δουλεύει με τον αέρα. Αμ δε… Δυστυχώς σας γελάσανε. Για να δουλέψει μια ανεμογεννήτρια και να μπορεί να γυρίσει με τον αέρα χρειάζεται ένα ενεργειακό ξεκίνημα. Δεν μπορεί να πάρει μπρος δηλαδή απλά με τον αέρα. Οπότε τις έχουν μόνιμα στο ρελαντί, υπολειτουργούν με μια γεννήτρια που φυσικά τι καίει? Πετρέλαιο! Βλέπετε το πρόβλημα ε? Δεν είναι μόνο αυτό όμως. Για να εγκατασταθούν αυτές στο χώμα κόβονται χιλιάδες εκτάρια δάσους για να φτάσουν τα φορτηγά πάνω στις κορυφές, ναι αυτές τις αρχαίες που όλοι θαυμάζουμε. Μπαίνουν τόνοι τσιμέντου στο χώμα για να τις συγκρατήσουν. Και δεν τελειώνει εδώ, για να μην σκουριάζουν βέβαια (αν και υπάρχουν ήδη και φωτογραφίες με σκουριασμένες ανεμογεννήτριες) χρησιμοποιούν λιπαντικά, τα οποία σιγά σιγά θα μολύνουν το έδαφος ειδικά μετά τα 20 έτη ημερομηνίας λήξης του μηχανήματος. Και από τον υδροφόρο ορίζοντα τι άλλο μολύνεται? Το νερό που πίνουμε και άρα και τα τρόφιμα που μεγαλώνουν στο έδαφος. Αλλά ούτε εδώ τελειώνει ο εφιάλτης. Οι τεράστιοι αυτοί έλικες αλλάζουν το μικροκλίμα και τον ιονισμό της ατμόσφαιρας  με αποτέλεσμα να μπερδεύονται κοπάδια αποδημητικών πτηνών ή και να χτυπάνε πάνω και να σκοτώνονται πτηνά που ζουν στις ελληνικές υπαίθρους. Το τελευταίο και πιο γελοίο είναι ότι στη χώρα μας αυτές οι κατασκευές σε κάποιες περιπτώσεις …. Δεν αντέχουν τις κλιματολογικές συνθήκες και … σπάνε… από τον αέρα… Δεν υπάρχουν σωστές μελέτες φυσικά, συν ότι απειλούνται περιοχές Natoura 2000 που υποτίθεται ότι είναι προστατευόμενες με Ευρωπαϊκούς νόμους. Το συμπέρασμα είναι ότι η κάθε χώρα πρέπει να προσαρμόσει την αλλαγή από συμβατικές σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας ανάλογα με το τοπίο της, τη γεωμορφολογία της, το υπέδαφος, έδαφος κλπ.

 https://www.karditsapress.gr/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%88%CE%B7/37-%CE%B1%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%B1/32345-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%84%CF%81%CF%85%CF%80%CE%B1%CF%82?fbclid=IwAR0dfO-DT_OrIGRpZvu9eCEC0zbYHZY2jqhPuaU6tukYnfbqHQgDGFzmR40

Για παράδειγμα στην Ελλάδα έχουμε την υδροηλεκτρική μέθοδο δεκαετίες τώρα. Και υπάρχουν πολλά ποτάμια ακόμα που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε, χωρίς να καταστρέψουμε και το περιβάλλον. Στην Πέλλα ας πούμε ο Εδεσσαίος ποταμός δίνει ρεύμα στο εκεί εργοστάσιο και σε όλο το νομό και παράλληλα συνεχίζει να ποτίζει τον κάμπο της Έδεσσας. Το μέρος αν πάτε είναι καταπράσινο και σφύζει από ζωή! Και είναι και το μοναδικό παράδειγμα στην Ελλάδα (που ξέρω) όπου έχουν αφήσει τον ποταμό να περνάει από μέσα από την πόλη ανενόχλητος. Και όχι δεν έχει σκουπίδια πουθενά και είναι μια πανέμορφη πόλη. Επίσης ένας άλλος ποταμός που θα μπορούσε να ποτίζει τον κάμπο της Θεσσαλίας ο Αχελώος. Που όμως δυστυχώς με τις ευλογίες των κυβερνόντων και της WWF σταμάτησε. Τα αποτελέσματα είναι ότι η Θεσσαλία ερημοποιείται με τα χρόνια και θα είναι ανίκανη να παράγει αγαθά.  Συν ότι χάνονται στη θάλασσα εκατομμύρια τόνοι νερού που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν.

 «Όπως έχει αποδειχτεί και επιστημονικά, η εκτροπή του Αχελώου θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος της άρδευσης, αλλά και της υποβαθμισμένης ποσότητας και ποιότητας των υπόγειων υδροφορέων της Θεσσαλίας, καθώς και των εδαφών σε ορισμένες περιοχές της. Θα μπορούσε, επίσης, να εξασφαλίσει την ύδρευση των μεγάλων πόλεων (Λάρισα και Βόλος), καθώς και την αναγκαία ποσότητα νερών στον ποταμό Πηνειό, ώστε να προστατευτούν οι οικολογικές λειτουργίες του και η αξιόλογη φυσική περιοχή των εκβολών του (Δέλτα Πηνειού).»

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9533958

 

Γιατί δεν προωθούν και τους κυματοθραύστες άραγε? Που παράγουν ενέργεια από την κίνηση των κυμάτων? 

Θα μου πείτε παραδείγματα από αλλού που έχουν κάνει εκτροπή ενός ποταμού και ερήμωσαν περιοχές ολόκληρες. Ναι προφανώς τα σχέδια εκεί δεν ήταν σωστά, ήταν πρόχειρα, όπως και με τις ανεμογεννήτριες γιατί προφανώς παίζανε συμφέροντα από πίσω. Ή πολύ απλά δεν ήταν κατάλληλος εκείνος ο τόπος για να γίνει. Ας μη βλέπουμε μόνο τα άσχημα παραδείγματα. Επίσης δε μιλάμε για ολοκληρωτικό μπλοκάρισμα ενός ποταμού αλλά διαμορφωμένο να βρέχει δυο περιοχές αντί για μία. Εφόσον λοιπόν υπάρχουν τα σωστά παραδείγματα έχουμε ελπίδες ότι κάποτε κάποιοι θα τα ακολουθήσουν.  Φυσικά θα μου πείτε γιατί να αλλάξουμε τη φυσική πορεία ενός ποταμού, ας αφήσουμε τη φύση ήσυχη. Ναι θα συμφωνήσω για εκεί που μας παίρνει. Αλλά η σχέση είναι αμφίδρομη. Τι είναι προτιμότερο, να σκάβουμε στα βάθη της και να βγάζουμε πετρέλαιο, γαιάνθρακα, λιγνίτη και να καίμε αυτά, τα οποία η Γη για κάποιο λόγο τα έθαψε μόνη της στα απύθμενα βάθη της ή να χωρίσουμε τα νερά σε ένα ποτάμι και να  επωφελούμαστε και εμείς και η φύση? Πιο θα κάνει τι λιγότερη ζημιά? Γιατί περί αυτού πρόκειται το ζήτημα της οικολογίας. Μην γελιόμαστε, δεν υπάρχει τίποτα και καμία δραστηριότητα του ανθρώπου που να μην επεμβαίνει με τον ελάχιστο τρόπο στο περιβάλλον. Που να μην παίρνει πόρους της, που να μην λερώνει καθόλου. Ακόμα και πλήρως οικολογικά και φιλικά προς το περιβάλλον μηχανήματα, αντικείμενα καθημερινής χρήσης κλπ φτιάχνονται προς το παρόν από εργοστάσια που ακόμα λειτουργούν με συμβατικές μεθόδους, και άρα μολύνουν. 

Για παράδειγμα και τα φωτοβολταϊκά μας τα έχουν μοστράρει ότι είναι οικολογία αλλά πως φτιάχνονται? Από εργοστάσια, με τι λειτουργούν αυτά? Και πάει λέγοντας. Για να μην αρχίσω να λέω για τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις που χάνουμε σαν Ελλάδα επειδή κάποιες εταιρίες πούλησαν σε αγρότες φύκια και μεταξωτές κορδέλες και ξήλωσαν τα οικόπεδα τους και «φύτεψαν» φωτοβολταϊκά! Και δεν πήραν και τίποτα και ζημιωμένοι βγήκαν. Ενώ αν ακολουθούσαμε το παράδειγμα της Tesla Motors που έχει βγάλει φωτοβολταϊκά κεραμίδια, που τροφοδοτούν ολόκληρο σπίτι σίγουρα βγαίναμε πιο κερδισμένοι! Γιατί δεν είναι μόνο το ότι θα βάλει ο άλλος φωτοβολταϊκό στο χωράφι του, θα πουλάει το ρεύμα και θα ζει, πρέπει και να του αφαιρείς από το λογαριασμό του ρεύματος χρήματα αφού σου παράγει ρεύμα. Αυτό θα ήταν το λογικό ε? Αμ δε γίνεται όμως… Και ζημιωμένοι οικονομικά λοιπόν και έχασαν και τα χωράφια τους. Αν είχαν αφήσει τον Τέσλα τον ίδιο να τελειώσει τις έρευνες του τώρα θα είχαμε όλοι δωρεάν καθαρή απεριόριστη ενέργεια παντού.

 Άρα το λιγότερο κακό εδώ είναι όταν χρησιμοποιούνται προϊόντα που είναι και πιο φιλικά στο περιβάλλον και δεν μολύνουν όσο η προηγούμενη πιο παλιά μέθοδος. Να μην κάνουμε και τα στραβά μάτια όμως και επαναπαυόμαστε, αυτό το λίγο κακό πρέπει να γίνει καθόλου κακό. Να είμαστε ενήμεροι και να συνεχίζουμε να πιέζουμε τις κυβερνήσεις με όποιο τρόπο μπορούμε να προχωράνε σε εναλλακτικές μεθόδους παραγωγής, παροχής ενέργειας και καυσίμων.

Μιας και είπα για καύσιμα ας μιλήσω και για αυτό το ζήτημα που επίσης μας καίει όλους. Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν αμάξι/μηχανή  όλοι ανάβουμε καλοριφέρ και σόμπες το χειμώνα να ζεσταθούμε, τα αεροπλάνα, τα φορτηγά πλοία που μας φέρνουν προϊόντα, όλοι και όλα αυτά θέλουν υγρά καύσιμα. Και τι έχει κάνει ο άνθρωπος εδώ και δεκαετίες, βγάζει πετρέλαιο από τη Γη και το μετατρέπει σε καύσιμο. Δεν τους αδικώ. Αυτό βρήκαν τότε αυτό χρησιμοποίησαν. Όμως δεν είχαν προνοήσει ότι θα δημιουργούσε μόλυνση. Τώρα είναι καιρός να κοιτάξουμε κι εκεί για εναλλακτικές λύσεις. Εδώ τα πράγματα τα βλέπω πιο εύκολα. Στάθηκα τυχερή και άκουσα η ίδια μια ιστορία από έναν κύριο που πηγαινοερχόταν Ελλάδα Αμερική για δουλειές, ήταν εργολάβος. Κάποια στιγμή λοιπόν πριν 50 χρόνια, είχε αναλάβει μια δουλειά για να φτιαχτεί ένα εργοστάσιο εδώ στην Ελλάδα, κάπου στην Ελευσίνα αν θυμάμαι καλά είχε πει, όπου θα επεξεργάζονταν τα σκουπίδια και θα έβγαζε από αυτά ρεύμα και καύσιμα. Ένα εργοστάσιο μετατροπής σκουπιδιών όλων των ειδών. Αλλά φυσικά κόλλησε στη γραφειοκρατία και σε αρχαία που βρέθηκαν στην περιοχή όπου ήταν να φτιαχτεί. Δε θα μπορούσαν να το φτιάξουν αλλού? Θα μπορούσαν αλλά τα καλά πράγματα κολλάνε στην Ελλάδα. Στην Αμερική όμως έχουν 3 τέτοια εργοστάσια αυτή τη στιγμή. Για φανταστείτε πόσα προβλήματα θα λύναμε αν μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τα σκουπίδια μας παγκοσμίως. Τα οποία μολύνουν το υπέδαφος όταν τα θάβουν, την ατμόσφαιρα όταν τα καίνε, τις θάλασσες όταν καταλήγουν εκεί.  Συν ότι πρόσφατα η Κίνα, που δεχόταν όλα τα σκουπίδια του κόσμου (ή της Ευρώπης δε θυμάμαι καλά) έβγαλε ανακοίνωση ότι θα σταματήσει να παίρνει άλλα γιατί έχουν κι αυτοί πρόβλημα. Και νομίζω κάπου μετά από αυτό άκουσα ότι υπάρχει και τέτοιο εργοστάσιο επεξεργασίας σκουπιδιών κάπου στην Ευρώπη, Σκανδιναβία νομίζω. Γιατί εκεί οι άνθρωποι για κάποιο λόγο έχουν καταλάβει ότι για να επιβιώσουμε ως είδος στον πλανήτη μας πρέπει και να μην τον μολύνουμε. Αντίστοιχα σε τριτοκοσμικές χώρες που δεν έχουν ούτε τα ήδη πρώτης ανάγκης και επιβιώνουν με το ζόρι, έχουν εφεύρει μηχάνημα που μετατρέπει τα σκατά του ελέφαντα σε ρεύμα. Φυσικά δεν είναι κάτι που έχει πατενταριστεί και πρόκειται να κυκλοφορήσει, αν και εύχομαι να γίνει. Οι μεν λοιπόν Σκανδιναβοί μετατρέπουν τα σκουπίδια τους και οι μεν αφρικανοί τα σκατά τους. Και είναι πρώτες ύλες ανεξάντλητες για όσο υπάρχουμε πάνω στον πλανήτη. Σε σχέση με το πετρέλαιο που λένε ότι τελειώνει σε 50 χρόνια. Άμα τελειώνει άστο εκεί που είναι το υπόλοιπο, πρέπει να το τραβήξεις όλο?

Ανακύκλωση λοιπόν και κυκλική οικονομία, είναι αυτό που μπορεί να μας σώσει από πολλά δεινά. Ας πούμε αν ανακυκλώνονταν όλες οι ηλεκτρικές συσκευές, τα κινητά, υπολογιστές και ένα σωρό γκατζετάκια που και όταν πετιούνται μολύνουν(υδροφόρο ορίζοντα), αλλά και για να φτιαχτούν χρησιμοποιούνται μέταλλα από τη Γη που για να βγουν καταστρέφονται πάλι τεράστιες εκτάσεις δασών ποταμών κλπ. θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να φτιαχτούν καινούργια γκατζετάκια. Έτσι θα μειώνονταν λίγο η εκσκαφή τους. Από την άλλη θα έχαναν κάποιοι τις δουλειές τους. Είδατε λοιπόν πως δεν υπάρχει μόνο κακό ή καλό, άσπρο ή μαύρο. Σίγουρα κι εγώ δεν είμαι υπέρ της «Ελληνικός Χρυσός» που μόνο Ελληνική δεν είναι και μόνο βιολογικούς καθαρισμούς δεν κάνει. Ούτε έχουν τηρήσει όσα είχαν υποσχεθεί για αποκατάσταση τοπίου κλπ, αλλά το Ελληνικό κράτος τους επιβραβεύει συνεχώς αντί να τους βάλει χέρι. Από την άλλη για όλους εσάς που τώρα θα με βρίζεται έξαλλοι και θα λέτε πως είναι δυνατόν να έχω αμφιβολίες και να μη λέω να κλείσει δια παντός κι αυτό και όλα τα σύγχρονα εργοτάξια εξαγωγής μετάλλων, ξανά σκεφτείτε το ή πετάξτε επί τόπου και το κινητό και τον υπολογιστή σας και όλες τις ηλεκτρονικές και ηλεκτρικές συσκευές που έχετε στο σπίτι γιατί όλες έχουν δημιουργηθεί από μέταλλα που έχουν προέρθει από τη Γη. Και όλες αυτές οι συσκευές μας κάνουν τη ζωή καλύτερη, και τις θέλετε και τις αγαπάτε. Ναι κι εγώ στεναχωριέμαι όταν βλέπω να καταστρέφεται η φύση, να μολύνονται τα ύδατα και ο αέρας, πονάει η ψυχή μου πιστέψτε με. Αλλά από την άλλη χωρίς κάποια πράγματα δε θα ήμασταν εδώ να μιλάμε. Δεν είναι μόνο τα γκατζετάκια, είναι και οτιδήποτε χρειάζεται ο άνθρωπος για να επιβιώσει, οι μάσκες και τα γάντια μιας χρήσης που όλοι χρησιμοποιούμε τώρα με τον κορονοϊό πως φτιάχτηκαν? Από αέρα? Όχι, από χαρτί, πλαστικό και ύφασμα! Δε θέλετε να τις χρησιμοποιείτε εσείς, δικαίωμα σας, δεν μπορείτε να πείτε το ίδιο όμως και στον γιατρό και τη νοσοκόμα. 

Τέλος να πω κάτι που ο κόσμος δεν το έχει συνειδητοποιήσει και είναι ακόμα ένα πρόβλημα. Πρόβλημα για την ψυχολογία του κάθε ενός από εμάς αλλά και τους συλλογικού υποσυνειδήτου μας. Με όλα αυτά που ακούμε και διαβάζουμε κάθε μέρα για την καταστροφή του περιβάλλοντος  έχουμε δημιουργήσει ή μας έχουν δημιουργήσει τα ΜΜΕ, ενοχές! Έχουμε ενοχές για το ότι ζούμε πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, κάποιοι έχουν ενοχές που τρώμε, εκτός από οργανισμούς του φυτικού βασιλείου, και οργανισμούς του ζωικού, και έχουν αναπτύξει και φασιστικές δεξιότητες προκειμένου να πείσουν όλους τους άλλους να μην τρώνε κρέας (κυρίως οι vigan που δεν τρώνε κανένα ζωικό παράγωγο). Όχι λυπάμαι δεν είναι αυτή η λύση. Ναι θα συμφωνήσω στο να τρώμε λιγότερο κρέας γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι στον κόσμο τρώνε σχεδόν καθημερινά, Ναι αυτό είναι πρόβλημα όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για την υγεία τους. Δεν μπορούμε όμως να μην τρώμε και καθόλου. Ο οργανισμός χρειάζεται όλα τα αμινοξέα για να φτιάξει πρωτεΐνες. Και οι πρωτεΐνες είναι δομικοί λίθοι του οργανισμού και του DNA. Οι υπερβολές στην διατροφή δεν είναι υγεία. Το κρέας έχει όλα τα απαραίτητα αμινοξέα που χρειάζεται ο άνθρωπος, που όχι ότι δεν θα τα βρείτε και στο κινόα ή στη σόγια τα περισσότερα, αλλά όχι όλα. Θα φάτε φαγόπυρο θα μου πείτε που τα έχει όλα. Ωραία και γιατί πρέπει να το κάνουν 7δις ανθρώπων που ζουν εδώ πάνω? Κι αν το κάνουν θα καταστρέφουμε δάση για να φυτεύουμε μόνο φαγόπυρο μαζί με τη σόγια και το κινόα και πάλι από την αρχή. Σκεφτείτε τα προβλήματα που δημιουργεί η κάθε μονοκαλλιέργεια στον πλανήτη, κόβονται και για αυτά δάση για να τα φυτέψουν. Οπότε τα 7 δις εδώ πάνω δεν μπορούμε να τρώμε μόνο φυτικής προέλευσης. Συν ότι τη B12 δεν μπορείτε να τη βρείτε αλλού εκτός από το κρέας (εκτός αν τρώτε χορτάρι άπλυτο όπως τα φυτοφάγα ζώα), και όχι δεν είναι λύση τα συμπληρώματα γιατί επιβαρύνετε το συκώτι σας (δεν είναι για συνέχεια τουλάχιστον)! Τέλος για όσους μας λένε να φάμε τα υποκατάστατα vigan τυριά και σαλάμια να σας ενημερώσω ότι πιθανόν να έχουν μέσα τροποποιημένα άμυλα. Οπότε για πείτε μου πιο είναι πιο κακό, να φάμε μερικές ορμόνες ή να τρώμε γενετικά τροποποιημένα προϊόντα?

 

Και θα μου πείτε επίσης για τα ζώα εκτροφής και τις εκπομπές διοξειδίου που εκπέμπουν. Ναι αν μειώναμε το κρέας στη μια φορά την εβδομάδα κοτόπουλο/ψάρι και μια φορά το μήνα κόκκινο κρέας θα υπήρχε μεγάλη διαφορά. Επίσης δεν φταίνε μόνο τα ζώα εκτροφής για το διοξείδιο αλλά και οι μετακινήσεις που είπαμε και πιο πάνω. Ούτε μπορούμε να τα αφήσουμε όλα ελεύθερα, το έχω ακούσει κι αυτό. Είναι εκατομμύρια ζώα! Μάλλον οι vegan φίλοι μας δεν έχουν κατανοήσει πόσο πολύ μπορούν μερικά εκατοντάδες κοπάδια να ερημώσουν έναν τόπο, πόσο μάλλον τα εκατομμύρια. Θα φάνε ότι έχει φυτρώσει και ότι πάει να φυτρώσει, οπότε πείτε αντίο στα δέντρα που τόσο πολύ αγαπάτε. Κι αν δεν το πιστεύετε πάρτε παράδειγμα την Κρήτη. Εκεί για οικονομικούς λόγους κάποιοι κτηνοτρόφοι έχουν αφήσει ελεύθερα τα ζώα τους (δεν ελέγχονται οι γεννήσεις) και η Κρήτη έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα βλάστησης, είναι κατάξερη εκτός από λίγες περιοχές. Οπότε μια αργή μετάβαση είναι αυτό που χρειάζεται από την υπερβολή του τώρα, σε λιγότερο κρέας και σε λιγότερα ζώα εκτροφής, κι έτσι θα είχαν και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης από το να τα αφήναμε όλα αύριο το πρωί ελεύθερα και μετά αφού τρώγανε τα πάντα να πέθαιναν από την πείνα και το τοπίο του πλανήτη εντωμεταξύ θα είχε αλλάξει προς το χειρότερο. Βέβαια θα μπορούσαν μερικά να τα δώσουν σε τριτοκοσμικές χώρες που δεν έχουν να φάνε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που θα ήθελε ξεχωριστό άρθρο… Εκτός αν οι vigan φίλοι θα ήθελαν και τα παιδάκια του 3^ου κόσμου να μην τρώνε κρέας… Δεν ξέρω, δεν το έχω ακούσει αλλά κάτι μου λέει ότι μέσα στο «ας γίνονταν όλος ο πλανήτης vigan» θα εννοούν κι αυτά ή δε το έχουν σκεφτεί καν…

Κάπου εδώ ενός λεπτού σιγή για όσους είναι vigan και παγανιστές ταυτόχρονα, για να θυμίσω ότι οι αυτόχθονες φιλές μέσα στην ανιμιστική/σαμάνικη τους θεώρηση/φιλοσοφία (από όπου δημιουργήθηκε ο παγανισμός) πίστευαν ότι εφόσον είμαστε όλοι Ένα, αν φάμε ένα ζώο, παίρνουμε το Πνεύμα του μέσα μας, επομένως συνεχίζει να ζει μέσα από εμάς. Και είχαν δίκιο από επιστημονικής πλέον πλευράς αφού ότι τρώμε γίνεται μέρος των κυττάρων μας. 

 Τέλος η άλλη δικαιολογία είναι ότι ο άνθρωπος ξεκίνησε από φυτοφάγο και καρποφάγο άρα δεν είμαστε φτιαγμένοι για να τρώμε κρέας και το αποδεικνύει και η οδοντοστοιχία μας…. Οκ δεν έχουν όλοι την ίδια οδοντοστοιχία και δεν μοιάζει σε όλους με αυτή ενός χιμπατζή. Επίσης όπως και να έχει όταν ο άνθρωπος άφησε (όπως μας λένε) τα δέντρα άρχισε να κυνηγά, να τρώει και κρέας, κι αυτό του άλλαξε το DNA. Που σημαίνει ότι εδώ και χιλιάδες χρόνια αυτό το DNA χρειάζεται πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας (κρέας, αυγά, τυρί, ψάρι) συν όλα τα άλλα (λαχανικά φρούτα, δημητριακά). Δεν μπορεί να αλλάξει αν εσείς σταματήσετε να τρώτε κρέας. Και για όσους μας λέτε ότι είστε απόλυτα υγιείς. Ναι στις εξετάσεις δε θα φανεί απαραίτητα κάτι αλλά το DNA έχει υποστεί ζημιές και ο οργανισμός βρίσκεται πάντα σε υποσιτισμό άρα σε κατάσταση σοκ και άρα τοξινόνεστε. Τι όχι? Κι όμως το στρες κάτω από το οποίο λειτουργεί το σώμα σας διαρκώς δημιουργεί ελεύθερες ρίζες. Ειδικά όσοι πάτε και κάνετε αυτές τις «αποτοξινωτικές  χημικές δίαιτες» και δεν τρώτε τίποτα για 10 μέρες. Ο οργανισμός χρειάζεται κάθε μέρα ποικιλία τροφών για να πάρει από όλες τα καύσιμα και τα υλικά που χρειάζεται γιατί δουλεύει συνεχώς. Μην του στερείται το δικαίωμα να δουλεύει με όλα τα απαραίτητα εργαλεία του γιατί θα κάνει μισοδουλειές. Επίσης μην παριστάνετε τους γιατρούς και δίνετε συμβουλές για το πως πρέπει να τρώνε οι άνθρωποι! Αφήστε το για τους ειδικούς!

Κάτι ακόμα, υπάρχουν οδηγίες από τον ΟΗΕ (υπάρχει σχετικό pdf online) για λύσεις σχετικά με τα προβλήματα των ζώων κτηνοτροφίας, των ορμονών και αντιβιώσεων που τους βάζουν. Θα διαβάσετε για μίξεις (φυσικές όχι από εργαστήρια, κάτι που το κάνουν τα ζώα από μόνα τους ή το προωθούσαν οι άνθρωποι εδώ και χιλιάδες χρόνια ακριβώς για να φτιάχνουν πιο δυνατές ράτσες) από ράτσες ανθεκτικές που δεν θα χρειάζονται αντιβιώσεις, όπως επίσης και ότι θα παράγουν περισσότερο γάλα από μόνα τους. Θα διαβάσετε για είδη δημητριακών επίσης πιο ανθεκτικών στα ζιζάνια που δεν θα χρειάζονται φυτοφάρμακα. Για σχέδια για καλύτερη εδαφοκάλυψη και εκμετάλλευση γης. Όχι όπως τώρα που η μονοκαλλιέργεια τρώει απίστευτες εκτάσεις ενώ θα μπορούσαν να καλλιεργούν 2 και 3 είδη μαζί σε ένα χωράφι. Λύσεις όπως το να εκμεταλλευτούν εκτάσεις που τώρα είναι έρημοι και μπορούν να ξανά ζωντανέψουν και να γίνουν καλλιεργήσιμες και πολλά άλλα. Χρειαζόμαστε βιοποικιλότητα παντού για να ανθεκτικοποιούνται ράτσες ζώων και καλλιεργειών. Υπάρχουν λύσεις, οι μεγαλοεταιρίες όμως που κυβερνάνε τον κόσμο δεν έχουν πάρει το μήνυμα ακόμα. (Δείτε το "Φυσική Καλλιέργεια- Masanobu Fukuoka σε μετάφραση Παναγιώτη Μανίκη)

Έχουμε ενοχές που υπάρχουμε, που χρειαζόμαστε πράγματα και που έχουμε ανάγκες τελικά. Τα βάζουμε με το σώμα μας, πιστεύουμε ότι είναι βρόμικο και ότι χρειάζεται να φάμε ή να μην φάμε κάτι για να καθαρίσει. Αυτή τη δουλειά όμως την κάνει το συκώτι και τα νεφρά σας. Δεν έχετε παρά να κρατήσετε μια ισορροπημένη διατροφή με ποικιλία και μέτρο και θα είστε μια χαρά! Φυσικά αυτό οφείλεται και στο θρησκευτικό σύστημα παγκοσμίως που από τη μια δίδαξε ότι η Φύση έχει δημιουργηθεί για να υπηρετεί τον άνθρωπο (πράγμα εγωκεντρικό) κι από την άλλη έχει γεμίσει της καρδιές των ανθρώπων με όλων των λογιών τους φόβους και τις ενοχές με διάφορες απαγορεύσεις στη ζωή, στη διατροφή, στην ερωτική ζωή κλπ. Έχει πείσει τους ανθρώπους ότι πρέπει να στερούνται για να θεωρούνται «καλοί» άνθρωποι και να πάνε σε μια ζωή χαρισάμενη στο μετά. Έχουν αποκόψει τους ανθρώπους από ολόκληρη την αλήθεια και την γνώση. Όπως αυτή που λέει ότι ζωή χαρισάμενη αξίζουμε όλοι και θα την κερδίσουμε όλοι αργά ή γρήγορα, ακόμα κι αν χρειαστεί να περάσουμε πολύ καιρό στο «καθαρτήριο» μέχρι να συγχωρέσουμε την εκάστοτε τελευταία Ταυτότητά/συνείδηση που είχαμε στη Γη. Γιατί δε θα υπάρχει άλλος κριτής για την ψυχή μας από τον Εαυτό μας. Για όσους δεν πιστεύουν απλά αναλογιστείτε το πόσο φόβο, μίσος, ενοχή έχει φορτωθεί στο υποσυνείδητο μας όλους αυτούς τους αιώνες με αποτέλεσμα να εφαρμόζουμε και να λειτουργούμε με αυτούς τους προγραμματισμούς σε όλους τους τομείς στη ζωή μας μέχρι και σήμερα.  

 

Για όσους ακολουθούν πνευματικότητες όπως του Βουδισμού και έχουν πάρει όρκους αγαμίας γιατί έτσι θα φτάσουν στην φώτιση έχω να πω τα εξής για να σκεφτείτε : Το γεγονός ότι ο Βούδας δεν είχε ερωτικές σχέσεις (από όσο γνωρίζουμε) δε σημαίνει αυτόματα ότι ο δρόμος που έδειξε περιελάμβανε και την ασέξουαλ ζωή. Το γεγονός ότι Εκείνος επέλεξε να απέχει από τον Έρωτα δε σημαίνει ότι πρέπει να είναι η μόνη οδός αυτή για τη Φώτιση! Το ίδιο ισχύει και για τη διατροφή. Ο ίδιος είχε πάει αρχικά να ενταχθεί σε ομάδα που δεν έτρωγαν τίποτα, και είδε ότι δεν μπορούσε να πετύχει την ένωση με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορεί να δουλέψει το σώμα σε ανώτερες δονήσεις άμα γουργουρίζει η κοιλιά! Και οτι κι αν έτρωγε δε σημαίνει ότι αν το κοπιάρουν μερικοί και το κάνουν θα φτάσουν εκεί που έφτασε εκείνος. Για εκείνον αυτό δούλεψε. Για κάποιον δουλεύουν άλλα. Το σώμα μας Είναι Ενεργεία, δεν είναι κάτι ξεχωριστό. Δεν έχουμε να "φτάσουμε" κάπου για να φωτιστούμε, είμαι ήδη εδώ που χρειάζεται να είμαστε. Η Φώτιση δεν είναι μια αντίθετη αλλαγή προς την ύπαρξη, είναι ένα άνοιγμα της Συνείδησης ή ένας συντονισμός με το Όλον! "Θα συνεχίσετε να έχετε να πλύνετε τα πιάτα και μετά τη Φώτιση" όπως λέει και η αγαπημένη μου Teal Swan! Και όπως και ο Βούδας συνέχισε να είναι στη γη και να θεραπεύει κόσμο.

Ας ηρεμήσουμε κι ας καθαρίσουμε το υποσυνείδητο μας από αυτά τα κατάλοιπα. Δεν κάνουμε «κακό» στη Γή. Καταστρέφουμε μεν αλλά αυτό που καταστρέφεται αντιστοιχεί σε μια απειροελάχιστη φλούδα της. Την οποία μπορεί να την επαναφέρει στην πρωταρχική της κατάσταση σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα, σε σχέση πάντα με την δική της ζωή που είναι εκατομμυρίων χρόνων κι έχει άλλα τόσα μπροστά της. Όταν φύγουμε από εδώ πάνω λοιπόν εκείνη θα ανακάμψει. Μέσα σε 1000 χρόνια δεν θα φαίνεται ούτε ίχνος ότι περάσαμε ποτέ από εδώ πάνω. Δείτε σχετικό ντοκιμαντέρ εδώ  : https://www.youtube.com/watch?v=GyEUyqfrScU&list=PLBBjTbxQcmzLmWzXjaFq8Z0ySf53FJPp1&index=1

Αυτοί που έχουμε το πρόβλημα με τη μόλυνση είμαστε εμείς, και τα πλάσματα που ζουν μαζί μας ή δίπλα μας. Που και πάλι τα ζώα και τα φυτά προσαρμόζονται λίγο πιο γρήγορα στις όποιες συνθήκες σε σχέση με εμάς. Μέχρι μικρόβια που τρέφονται με πλαστικό έχουν βρει, και μύκητες, ποιος ξέρει τι άλλο θα δούμε σε λίγα χρόνια. Οπότε το πρόβλημα το έχουμε εμείς γιατί με τα σκουπίδια και το πλαστικό που ήδη τρώμε, αρρωσταίνουμε. Παθαίνουμε μολύνσεις από τα βρόμικα νερά, και δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε από το καυσαέριο. Άρα αυτό που χρειάζεται είναι να αποδεχτούμε ότι έχουμε κάνει ζημιά, να ενηλικιωθούμε σαν ανθρωπότητα, να πάψουμε να είμαστε σαν παιδιά που μαθαίνουν ακόμα τον κόσμο και εν μέσω αυτού σπάνε και ρημάζουν και να ανασκουμπωθούμε, να συνεργαστούμε για να βρούμε λύσεις στο πρόβλημα. 

 

Επίσης διαβάστε και το σχετικό μου άρθρο : Σύνδεση με το Όλον

https://angelicdragonfantasycorner.blogspot.com/2020/10/blog-post.html

Αν ψάχνετε πώς να χαλαρώσετε μετά από όσα τρομακτικά και θλιβερά διαβάσατε σκεφτείτε τα εξής. Όλα όσα έχουν γίνει σε σχέση με τον άνθρωπο θα γίνονταν αργά ή γρήγορα. Από τη στιγμή που χιλιάδες χρόνια πριν άρχισε να απομακρύνεται από τη ζωή των ζώων (όπως μας λένε) και επέλεξε μια διαφορετική κατάσταση ύπαρξης χρειαζόταν να εφεύρει εργαλεία. Είχε μια διαρκή ανάγκη να πάει παραπέρα, να εξερευνήσει όλο και πιο μακριά τον κόσμο από ότι κάνει μια φυλή ζώων. Είχε την ανάγκη και τη σκέψη του πώς να κάνει τη ζωή του λιγότερο επικίνδυνη, περισσότερο ασφαλή για να μεγαλώσει τα μωρά του και αργότερα πιο σταθερή. Έκανε και τη σκέψη να εφεύρει εργαλεία για να καλλιεργήσει κάποια στιγμή αντί να μετακινείτε συνέχεια, κι ο πληθυσμός του μεγάλωνε και το θεωρούσε κατόρθωμα. Και ήταν. Είχε επιβιώσει από το να γίνεται βορά άγριων ζώων κάθε μέρα. Κέρδιζε έδαφος συνεχώς. Κάποια στιγμή νόμισε ότι ξεπέρασε τα ζώα και μετά τη Φύση την ίδια. Θα μπορούσαμε να πούμε εκεί ήταν το λάθος του. Γιατί να τον κρίνουμε όμως? Έκανε ότι θεωρούσε καλύτερο για την επιβίωση του και την οικογένεια του και της. Αργότερα στη βιομηχανική επανάσταση θα μπορούσε να πάρει άλλη στροφή από αυτή που πήρε και να υπολόγιζε και τα κόστη. Δε το έκανε γιατί είχε ακόμα πολλά να μάθει. Και τώρα θα μου πείτε μα στη Γη βρήκε να τα μάθει.

Η Γη μας μπορεί να είναι ένας από τους πολλούς πλανήτες που φιλοξενεί ανθρώπινο είδος. Μέχρι τώρα δεν έχουμε επιβεβαιώσει το αντίθετο τουλάχιστον. Υπάρχει μια πνευματική διδασκαλία για τις ψυχές που όντας τέλειες θέλησαν κάποτε να βιώσουν την εμπειρία του να έχουν «υλικό» σώμα προκειμένου να εξελιχθούν και να μεταβούν σε άλλες καταστάσεις ύπαρξης. Έτσι αποφασίστηκε, μαζί με την Οντότητα-Θεά Γη να μας φιλοξενήσει εκείνη. Την είχαν προειδοποιήσει για τη φασαρία και το «κακό» που θα κάναμε πάνω της, παρόλα αυτά εκείνη δέχτηκε με Αγάπη. Επιτελεί σεβάσμιο και σοβαρό ρόλο σαν Μεγάλη Μητέρα. Ξέρει πότε πρέπει να μας ταρακουνήσει αν το παρακάνουμε, ξέρει πώς να μας αφανίσει αν το κρίνει σκόπιμο κάποια στιγμή. Μέχρι στιγμής μάλλον της έχουμε δείξει σημάδια πως μπορούμε και καλύτερα και ελπίζει ακόμα για εμάς.  Να θυμάστε είμαστε όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό, αυτό των άστρων, των μορίων, των κουαρκ και της ενέργειας. Η συχνότητα στην οποία δονούμαστε μας κάνει να νομίζουμε ότι είμαστε διαχωρισμένοι και διαφορετικοί. Το πετρέλαιο είναι κι αυτό φυσικό, από αρχαία δέντρα δημιουργήθηκε, μετουσιώθηκε, χρησιμοποιήθηκε και στη Γη θα καταλήξει πάλι. Όπως και εμείς όταν το φυσικό μας σώμα πεθαίνει. Για αυτό μην ανησυχείτε, ότι παίρνουμε, στη Γη θα το ξαναδώσουμε. Τίποτα δεν χάνεται σε αυτόν τον πλανήτη και όλα μετουσιώνονται στο τέλος.  

 Ένας κωμικός μια φορά είπε ότι «Μπορεί η Γη να ήθελε να βγάλουμε το πετρέλαιο από μέσα της γιαυτό και μας άφησε να το κάνουμε και να φτιάξουμε μετά το πλαστικό γιατί το ήθελε για τον εαυτό της». Φυσικά αυτό είναι μόνο ένα αστείο. Το πλαστικό μολύνει και δημιουργεί πολλά προβλήματα και σε εμάς αλλά και στα πλάσματα της Γης, τα οποία πνίγονται από αυτό μαζί και εμείς. Υπάρχει μια ψυχοπαθολογία στο συλλογικό ασυνείδητο έτσι? Το βλέπετε ε?… Ενώ υπάρχουν λύσεις που μπορούν να το αντικαταστήσουν κι αυτό. Ότι και να γίνει πρέπει να γίνει όμως μαζικά. Γιατί αλλιώς η Γή μπορεί να αποφασίσει να μας καθαρίσει και μαζικά και να ξανά ξεκινήσει καινούργια ζωή εδώ πάνω από την αρχή. Το έχει ξανακάνει άλλωστε πολλές φορές. Ίσως και ο κορονοϊός να είναι μια προειδοποίηση ή ένα πρώτο ταρακούνημα. 

Μπορούμε καλύτερα αν είμαστε ενωμένοι. Δεν θα είμαστε όμως αν συνεχώς χωριζόμαστε σε στρατόπεδα του ποιος έχει δίκιο, ποιος άδικο, ποιος είναι πιο ηθικός από τον άλλο κλπ. Όπως ξανά έγραψα πιο πάνω δεν υπάρχει άσπρο μαύρο, όλα είναι γκρι και η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση.

Η ιστορία μου με τα σπήλαια

Αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο για την εμπειρία μου με τα σπήλαια σε αυτή τη ζωή. Πολλοί άνθρωποι με ρωτάνε πως νοιώθω μέσα σε ένα σπήλαιο. Τι μου έχει κάνει πιο πολύ εντύπωση, τι μου δίνει όλο αυτό. Άλλοι πάλι σοκάρονται  λέγοντας μου πως μπορείς και μπαίνεις εκεί μέσα, εγώ δεν θα μπορούσα. Αλλά όλοι χαίρονται να βλέπουν φωτογραφίες από τις περιπέτειές μου σε σπηλαιολογικές εξορμήσεις. Έχω ξεκινήσει όμως να πηγαίνω σε σπήλαια από μικρή, στα τουριστικός αξιοποιημένα βέβαια μαζί με τους γονείς μου. Να πω επίσης ότι όταν με ρωτάνε μια από τις παραπάνω ερωτήσεις επειδή με πιάνουν απροετοίμαστη συνήθως δεν λέω και δεν έχω εξηγήσει πλήρως σε κανέναν πως νοιώθω για όλο αυτό, παρά μόνο πολύ λίγα τυπικά πράγματα. Ότι να μερικά σπήλαια έχουν εντυπωσιακό διάκοσμο ενώ άλλα όχι, και ότι είναι κάτι πολύ κουραστικό γενικά. Εδώ στο γραπτό λόγο λοιπόν θα έχω την ευκαιρία να τα εκφράσω όλα αυτά και να εξηγήσω γιατί το κάνω παρότι είναι όντος κάτι πολύ απαιτητικό. 

Το πρώτο σπήλαιο για το οποίο θα μιλήσω και το οποίο είναι και το πρώτο που έχω καταγεγραμμένο στον κατάλογό μου - ναι έχω και τέτοιον που μετρά 35 σπήλαια- είναι στο Πόζαρ ή αλλιώς Λουτροχώρι, στην Αριδαία Ν.Πέλλας. Είναι ένα μέρος με θερμές πηγές και πολύ έντονη βλάστηση, ουσιαστικά μέσα σε ένα φαράγγι όπου ο κόσμος ανακάλυψε τις ιαματικές πηγές του και πήγαινε για μπάνιο, όπως επίσης έπινε το ευεργετικό νερό. Πάνω από το ποτάμι υπάρχουν μονοπάτια που μπορεί κανείς να πάει να δει τις πηγές που αργότερα γίνονται ο ποταμός Αλμωπός. Μπορεί όμως να πάρει και το μονοπάτι για το σπήλαιο. Είναι μικρό σπήλαιο, τουλάχιστον το κομμάτι που αφήνουν να δει ο κόσμος, γιατί αργότερα που το έψαξα βρήκα ότι ανήκει σε ένα σύνολο σπηλαίων και βαράθρων, που έχουν ονομάσει Σπηλαιοπάρκο Αλμωπίας. Τότε που πήγα εγώ το 2003 πάντως είδα μόνο ένα μικρό κομμάτι. Μου έκανε όμως πολύ μεγάλη εντύπωση λόγο του πανέμορφου τοπίου καθώς ανεβαίναμε τα σκαλιά για να φτάσουμε ως εκεί, αλλά ίσως και του περίεργου τυπά που καθόταν στην είσοδο και ήταν ο υπεύθυνος για το σπήλαιο. Σίγουρα δεν περίμενα να δω έναν μακρυμάλλη νέο χίπη που άκουγε tribal μουσική, οπότε μου χαράχθηκε στη μνήμη. 

Παρόλα αυτά η ιδέα για τα σπήλαια γεννήθηκε μέσα μου πολύ πιο μικρή. Όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω έλεγα αρχαιολόγος με ειδικότητα στη σπηλαιολογία. Δεν ήξερα ακόμα ότι αυτό γίνεται μέσω της γεωλογικής σχολής, διότι ουσιαστικά εννοούσα την παλαιοντολογία. Αλλά ίσως να το έλεγα επειδή βλέπαμε πολλά ντοκυμαντέρ με τον πατέρα μου με ιστορικά, αρχαιολογικά θέματα. Μια άλλη έμπνευση μου ήταν τα σπήλαια-στάνες που έβλεπα κάθε φορά που ανεβαίναμε για Μακεδονία και περνούσαμε από λόφους γεμάτους με τρύπες τέτοιες και θυμάμαι να με εξιτάρουν και να περιμένω πως και πώς πάντα κολλημένη στο τζάμι για να τις δω. Φανταζόμουν πάντα να περπατάω αυτούς τους λόφους και να μπαίνω σε κάθε μια από αυτές τις σπηλιές. 

Πέρασαν χρόνια όπου επισκέφτηκα άλλα 5-6 σπήλαια μαζί με γονείς ή με φίλους. Παρέμενε ένα ενδιαφέρον στο πίσω μέρος του μυαλού μου ώσπου ανακάλυψα τα βιβλία του Ν. Λελούδα, «Εξερευνώντας την υπόγεια Ελλάδα», με πολύ καλό φωτογραφικό υλικό. Εκεί ανακάλυψα ότι υπάρχει η Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία. Αν και τα βιβλία δεν τα διάβασα τελικά από την αρχή ως το τέλος. Άρχισα τον 1^ο τόμο αλλά σταμάτησα όταν γρήγορα κατάλαβα με λύπη, ότι δεν παρέλειπε να πετάει κοροϊδευτικά υπονοούμενα για όσους μιλάνε για υπόγειες στοές που πηγαίνουν για χιλιόμετρα από τη μια περιοχή στην άλλη, και για κοιλώματα που οδηγούν στην κούφια Γη. Φυσικά για το τελευταίο αναφέρεται στον Π. Γιαννουλάκη που έχει γράψει πολλά περί Κούφιας Γης. Το θεωρώ αντιεπαγγελματικό και ανήθικο τουλάχιστον, να γράφει κάποιος ένα βιβλίο κατηγορώντας ανθρώπους επειδή πιστεύουν το ένα ή το άλλο. Θεωρώ ότι όταν γίνεται μια παρουσίαση καλό είναι να ασχοληθεί ο συγγραφέας/ομιλητής, με αυτά που γνωρίζει και είναι ο τομέας του, και όχι με το να παραθέτει κατηγορίες σε άλλους. Τουλάχιστον όχι με αυτόν τον τρόπο, προσβάλλοντας και κοροϊδεύοντας. Μπορεί να πει αυτά που γνωρίζει σαν πληροφορία και χωρίς χαρακτηρισμούς.

 Στο τέλος τέλος κανείς μας δεν ξέρει την απόλυτη αλήθεια, η οποία είναι συναινετική, οπότε για όλα υπάρχει μια χρυσή τομή, κάπου οι ιδέες όλων συναντιούνται με προσθέσεις ή αφαιρέσεις υλικών/ιδεών/θεωριών/σκέψεων φτιάχνοντας την πραγματικότητα (εκεί που μια ιδέα ξεπερνά έναν κρίσιμο όγκο σκέψεων, εκεί η πραγματικότητα παγιώνεται). Ναι μπορεί να μην ισχύουν όλα, ναι πολλοί άνθρωποι όντας μη ενήμεροι για τα σπήλαια, τις στοές κλπ πιστεύουν διάφορα πράγματα, οι αστικοί μύθοι κυκλοφορούν χρόνια εκεί έξω και κάνουν καλά τη δουλειά τους, να μας ανοίγουν τη συνείδηση και να διευρύνεται η σκέψη μας πέρα από τα συνηθισμένα και τις κολλημένες νόρμες του κατεστημένου που μας θέλει να σκεφτόμαστε όλοι τα ίδια, να κάνουμε τα ίδια και να ψωνίζουμε τα ίδια. Οπότε ναι μπορεί να μην υπάρχουν στοές χιλιομέτρων γιατί όντος κάποιοι τις έχουν ψάξει και δεν πάνε πουθενά. Μπορεί όμως να συνέχιζαν κάποτε και να έκλεισαν, κάποιες είναι και ενεργειακές πύλες για άλλες διαστάσεις, οπότε δεν ανοίγουν στους αμύητους (συγνώμη κ. Λελούδα και λοιποί που θα με κοροϊδεύετε κι εμένα τώρα). Ότι και να συμβαίνει πραγματικά, άσχετα αν εγώ, εσύ ή ο τάδε πιστεύουμε ή όχι στην Κούφια Γη αυτό δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν να κοροϊδεύει τον άλλο, λες και είμαστε στο Δημοτικό, που σε κοροϊδεύουν άνευ λόγου και αιτίας. Το να διαβάζει κανείς Γιαννουλάκη (όπως έκανα και εγώ), δεν είναι αιτία να με κοροϊδεύει κάποιος. Ούτε να τον νοιάζει αν πιστεύω αυτά που διάβασα ή όχι. Δεν έχει σημασία αν ισχύουν ή όχι. Σημασία έχει ότι τα διάβασα, διασκέδασα, άνοιξα το μυαλό μου να σκέφτεται διαφορετικά και δεν κατέληξα άβουλο ανδρείκελο που απλά εκτελεί εντολές που του θέτει το σύστημα, ο «πολιτισμός» και η α-κοινωνία μας. Μην ξεχνάτε επίσης ότι «Η Μαγεία είναι η επιστήμη που δεν έχει ακόμα εδραιωθεί ως τέτοια», που δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί, και ό,τι τώρα μπορεί ανήκει στη σφαίρα του ανεξήγητου κάποτε θα εξηγηθεί. Όπως έγινε άλλωστε με τόσα και τόσα πάνω σε αυτόν τον πλανήτη. Συνεπώς μπορεί οι φυσικοί να οργιάζουν και να οδύρονται για το τι ισχύει και τι όχι στο τώρα, αύριο μεθαύριο όμως θα βγαίνουν και θα λένε ανακαλύψαμε αυτό και το άλλο σαν να μην τρέχει τίποτα. Και δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι επηρεάζουν το αποτέλεσμα του πειράματος (ε ρε γλέντια). 

(Μεγάλη παρένθεση αυτό, γιατί κάπου πρέπει να τα πω κι εγώ. Και συνεχίζω…)

Το ίδιο ισχύει και για όλους τους θρύλους όχι μόνο τους αστικούς, όσο αναφορά την παγίωση τους στην πραγματικότητα. Το ίδιο ισχύει και για τα παραμύθια και τους μύθους. Είναι ισχυρές παραδώσεις που σκοπό έχουν να διδάξουν ιστορία, ηθική, ευγένεια, ιπποτισμό, καλυμμένα κάτω από συμβολισμούς και αρχέτυπα. Όλα αυτά πάνε πολύ πίσω στο χρόνο, από τις πρώτες αναλαμπές συνείδησης στο μυαλό του ανθρώπου. Από τότε που μπήκε στα σπήλαια και είδε στους τοίχους έναν τεράστιο καμβά έτοιμο να γεμίσει ιστορίες και να αφήσει κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Που να ξέρει ότι οι επόμενες γενιές θα απαξιώσουν τα σύμβολα και τους μύθους και θα χάσουν κάθε νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης στο βωμό του εγωισμού, του φόβου και όλων των άλλων δηλητηρίων μου μαστίζουν τον ανθρώπινο Νου. Που να ξέρει ότι όλη η αρχαία σοφία του, υποκρύφθηκε εσκεμμένα από άλλους μετέπειτα ανθρώπους, για να περιμένουμε ξανά τώρα τους επιστήμονες να ανακαλύπτουν αυτά που ήξεραν οι αρχαίοι, αφού τα αμφισβητήσουν κι αυτοί πρώτα! 

Κάπως έτσι η ανάγκη μου να βυθιστώ ακόμα περισσότερο στον κόσμο των θρύλων και παραδόσεων με οδήγησαν να ψάξω την Ελληνική Σπηλαιολογική εταιρία γύρω στο 2017. Βρήκα ότι γίνονται μαθήματα τα οποία περιλάμβαναν όλα όσα ήθελα να μάθω από παλιά. Όπως παλαιοντολογία, γεωλογία, παραδώσεις, αρχαιολογία, βιολογία. Έτσι την επόμενη χρονιά γράφτηκα στα σεμινάρια και 3 υπέροχοι μήνες γεμάτοι ένταση αλλά και γνώση ξεκίνησαν το ταξίδι μου στα υπόγεια της γης.

Δεν είχα καταλάβει όμως ότι χρειαζόταν μια καλή φυσική κατάσταση και παρότι είχα ασχοληθεί για χρόνια με πολεμικές τέχνες (λίγο από αυτοάμυνα, σπαθασκία, Ται Τσι και τοξοβολία), δεν είχα τελικά τόσες αντοχές όσες θα ήθελα(αν είχα κάνει αναρρίχηση θα είχε βοηθήσει). Όμως συνέχισα όπως μπορούσα και είδα αρκετά πράγματα. Έχω κατέβει με σχοινιά μέχρι τα 25 μέτρα, που δεν είναι πολλά για τους περισσότερους, αλλά εγώ ξεπέρασα τον εαυτό μου για να τα φτάσω. Δεν είχα ποτέ μου κρεμαστεί στο κενό και η αίσθηση της βαρύτητας που νομίζεις ότι θα σε ρουφήξει είναι έντονη. Το αρχέγονο ένστικτο της αυτοσυντήρησης ανάβει κόκκινο λαμπάκι ειδοποιώντας ότι θα πέσεις τώρα και θα σκοτωθείς. Φυσικά τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει διότι είμαστε πάντα ασφαλισμένοι στα σχοινιά, αλλά ο νους δεν ησυχάζει αμέσως, θέλει το χρόνο του. Κάποιοι πιο έμπειροι μου έχουν πει ότι ο φόβος αυτός δεν φεύγει ποτέ απλά τον συνηθίζεις. Γίνεται μια φωνούλα στο πίσω μέρος του μυαλού που δεν μπορεί πλέον να πάρει τον έλεγχο του σώματος. Μετά έμαθα το σκαρφάλωμα, μπουσούλημα σε βράχους ή ανάμεσα από σταλαγμιτικό υλικό (σταλαγμίτης μεγαλώνει από κάτω προς τα πάνω – σταλακτίτης από πάνω προς τα κάτω). Εκεί θέλει ισορροπία, και μπορώ να πω τα πάω καλύτερα.  Τέλος το ανέβασμα είναι το δυσκολότερο κομμάτι λόγο κούρασης , και φυσικά το μετά που πρέπει να πλυθούν όλα τα υλικά, η φόρμα, τα σχοινιά κλπ. Ένα άλλο κομμάτι που έπρεπε να μάθω είναι το κουβάλημα πριν και μετά. Όλα αυτά τα υλικά πρέπει να μεταφερθούν στη σπηλιά και από τη σπηλιά για πίσω. Φυσικά προς το παρόν δεν έχω κάνει πολύ μεγάλες αποστάσεις μεταξύ αυτοκινήτων και σπηλαίου, αλλά και πάλι δεν ήταν εύκολο. Γιαυτό άλλωστε είναι και άθλημα (εκτός από επιστήμη) και μάλιστα από τα πιο απαιτητικά σε ενεργειακές δαπάνες. 

Ας μην πω άλλα όμως για τις δυσκολίες γιατί δεν θέλω να σας αποθαρρύνω. Η σπηλαιολογία εκτός από τις ιστορίες της, αυτές που αφηγούνται οι ίδιοι οι σπηλαιολόγοι, τους θρύλους και τις παραδώσεις από κάθε τόπο, για κάθε τρύπα, έχει και το καθαρά επιστημονικό, βιολογικό κομμάτι. Μέσα στο σπήλαιο ζουν πλάσματα που έχουν επιβιώσει στο σκληρό αυτό περιβάλλον για εκατομμύρια χρόνια μέσα στο σκοτάδι και έχουν προσαρμοστεί να ζουν εκεί. Πολύ σημαντικές πληροφορίες για εμάς και τη βιοποικιλότητα του πλανήτη. Αλλά όχι μόνο αυτό, τα σπήλαια είναι στην ουσία χρονοκάψουλες, εκτός από τον βιολόγο μπορεί και ο αρχαιολόγος και ο παλαιοντολόγος να βρουν πληροφορίες που αφορούν την κοινωνική και γεωλογική ζωή του πλανήτη.

Και τελικά γιατί κάνεις σπηλαιολογία?

Γιατί παρά τις δυσκολίες της μου δίνει πολλά. Όταν βρίσκομαι μέσα στη Γη νοιώθω ότι είμαι στο πιο ασφαλές μέρος που υπάρχει. Που βασικά είναι όντος! Οι τοίχοι του διαμερίσματος δεν είναι τόσο ανθεκτικοί όσο οι βράχοι του σπηλαίου. Εξαιρούνται περιπτώσεις με σαθρά πετρώματα βέβαια. Και όχι δεν θα μας πέσει το ταβάνι στο κεφάλι, έχει αντέξει άλλωστε τόσα εκατομμύρια χρόνια εκεί που είναι. Το μόνο που πρέπει να προσέχουμε είναι να μην ρίχνουμε εμείς πέτρες στους από κάτω!  

Επίσης λατρεύω τη μυρωδιά του σπηλαίου. Είναι πολύ ιδιαίτερη, όχι ακριβώς αυτή του βρεγμένου χώματος ή της υγρασίας απλά, αλλά της βρεγμένης πέτρας. Και πολλοί σπηλαιολόγοι θα σας πουν το ίδιο, όλοι λατρεύουμε αυτή τη μυρωδιά.  

Το κυριότερο βέβαια για τους περισσότερους είναι η δυνατότητα εξερεύνησης ενός άγνωστου χώρου, ενός χώρου όπου δεν έχουν πρόσβαση «οι πολλοί». Αυτό το τελευταίο είναι η αλήθεια με εξιτάρει κι εμένα. Όπως επίσης να ικανοποιήσω την περιέργειά μου για το τι βρίσκεται κάτω από τα πόδια μου. Ωραία τα βουνά, ωραία και τα δάση, αλλά τι βρίσκεται από κάτω? Από πού γεννιούνται τα ποτάμια και που χάνονται όταν πλημυρίζουν? Από τον υδροφόρο ορίζοντα θα μου πείτε. Ναι αλλά άλλο να το μαθαίνεις σαν πληροφορία και άλλο να είσαι μέσα εκεί, στα ίδια τα κοιλώματα που έχει σκάψει το νερό. 

Πάμε τώρα σε κάτι άλλο που εμένα προσωπικά μ’ αρέσει στις σπηλιές. Είναι η απόλυτη ησυχία (όταν βέβαια ησυχάσουν και οι συνοδοιπόροι σου). Μπορείς να ακούσεις το –τίποτα- ή τις σταγόνες των σταλακτιτών καθώς πέφτουν. Απόλυτα ηρεμιστικό! Όπως επίσης και η στιγμή που θα σβήσω το φακό μου για να μείνω λίγο στο απόλυτο σκοτάδι. Εκεί όπου για λίγο μπορείς να βρεθείς στο απόλυτο κενό του Σύμπαντος ή της αρχέγονης Μήτρας. Κανένα σχήμα, κανένας ήχος. Είναι σαν το σύστημα να κάνει επανεκκίνηση. Για να αναδυθείς μετά στην επιφάνεια ως καινούργιος άνθρωπος. Όπως καταλαβαίνετε είναι μια μικρή μύηση. 

Τέλος εκτός αυτού του μικρού στιγμιότυπου αυτοσυγκέντρωσης, είναι βεβαίως και η όλη περιήγηση μέσα στο σπήλαιο όπου ο κάθε ένας με το φακό του ή οι πιο έμπειροι φωτογράφοι με τα φλάς τους, καταφέρνουν να απαθανατίσουν αυτά τα παλάτια από υγροποιημένο ασβεστόλιθο. Είναι λοιπόν η εικόνα. Ένα μεγάλο μέρος της σπηλαιολογίας είναι η φωτογράφιση. Γιατί είναι το μόνο θεμιτό στοιχείο που μπορείς να πάρεις από ένα σπήλαιο και να το έχεις ως ενθύμηση του ωραίου διάκοσμου που θα δεις.  Ενθύμηση βέβαια και των ωραίων στιγμών που θα ζήσεις διότι γενικά επικρατεί ενθουσιασμός για το κάθε τι από όλα τα άτομα της ομάδος. Εκτός από το διάκοσμο απαθανατίζονται και τα ζωντανά πλάσματα που ζουν στο σπήλαιο, όπως τα δολιχόποδα που είναι τα πιο κοινά που συναντούμε, κάποιες αράχνες , σαύρες, ψάρια (για τα σπήλαια που φιλοξενούν λίμνες). Και δεν θα μιλήσω για τα κουνούπια κοντά στην είσοδο μέσα και έξω (είπαμε δε θέλω να σας αποθαρρύνω).  Η φωτογράφιση λοιπόν μέσα στο σπήλαιο είναι από μόνη της μια ξεχωριστή τέχνη που χρειάζεται ειδικό εξοπλισμό, αν θέλεις να βγάλεις μια άριστης ποιότητας φωτογραφία. Τα σημερινά μέσα βοηθούν πολύ βέβαια, ακόμα κι ένα καλό κινητό, με έναν καλό φακό κεφαλής  - που έτσι κι αλλιώς οι φακοί μας κοιτάμε να δίνουν όσο περισσότερο φως γίνεται - μπορούν να βγάλουν μια καλή αναμνηστική φωτογραφία (φωτογράφοι ψυχραιμία, μη με φάτε). Προσωπικά μου αρέσουν και οι παλιές φωτογραφίες. Έχει ενδιαφέρον να βλέπεις πως κατέβαιναν παλιά στα βάραθρα με τα λίγα μέσα που διέθεταν, που δεν ήταν και τόσο ασφαλή πολλές φορές. Και οι φωτογραφίες έβγαιναν πολύ πιο δύσκολα, τα υλικά κουβαλιόντουσαν με περισσότερο κόπο. Αυτά όλα δίνουν μια διαφορετική αξία, από αυτή της υψηλής έγχρωμης ανάλυσης της εικόνας του σήμερα. Κάποιοι πρωτοπόροι ρίσκαραν τότε κυριολεκτικά τη ζωή τους για να εξερευνήσουν εκεί που δεν μπορούσαν οι περισσότεροι. Χρειάζονται λοιπόν ένα μεγάλο μπράβο και περίσσιο σεβασμό. Πιο πολύ σίγουρα από όσους μπαίνουν βγαίνουν στο σήμερα και απλά μετράνε πόσο κάτω πήγαν, πόσα μέτρα και πόσο βαθιά… 

Αυτή ήταν η ιστορία μου μέχρι στιγμής με τα σπήλαια. Όποιοι και όποιες ενδιαφέρεστε να γίνετε συνοδοιπόροι μας στα ανήλιαγα παλάτια αυτού του κόσμου δεν έχετε παρά να βρείτε έναν σύλλογο που σας ταιριάζει και να ξεκινήσετε τα μαθήματα. Δεν έχει σημασία αν είστε άντρας, γυναίκα, μεγάλοι ή μικροί σε ηλικία, αρκεί βέβαια να έχετε μια στοιχειωδώς καλή φυσική κατάσταση. Και να μην έχετε όμως θα την αποκτήσετε αν εξασκήστε συχνά. Οι φόβοι κι αυτοί ελέγχονται με τον καιρό και τη θέληση. Εκτός αν κάποιος έχει κλειστοφοβία, αυτό δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να βελτιωθεί και δεν μπορώ να μιλήσω επ’ αυτού γιατί δεν το έχω. Μπορώ να μιλήσω για την υψοφοβία που έχω και τη δουλεύω βελτιώνοντάς τη. Χρειάζεται να έχετε βέβαια και δασκάλους με υπομονή, που να μπορούν να κατανοήσουν την κατάσταση, να έχουν ενσυναίσθηση, να σας πιέσουν ή ενθαρρύνουν όσο πρέπει και εκεί που πρέπει, αναλόγως την ιδιοσυγκρασία του κάθε ενός. Και πάλι να θυμάστε ότι όλα έρχονται στο χρόνο τους, αν δεν τα καταφέρετε σήμερα θα τα καταφέρετε  μια άλλη μέρα. Είναι από τις πιο απαιτητικές δραστηριότητες, σίγουρα θα χρειαστεί να ξεπεράσετε τον εαυτό σας, μπορεί να σας βγουν φόβοι που δεν ξέρατε καν ότι είχατε μέσα σας, το κάνει αυτό η σπηλιά. 

Εκτός των άλλων που προσφέρει, η σπηλιά, είναι ένας κόσμος που θεραπεύει το νου και γαληνεύει την ψυχή. Εξωθώντας προς την επιφάνεια (συνείδηση) ό,τι μας εμποδίζει να βρούμε το δρόμο προς τα μέσα (υποσυνείδητο), για να ανακαλύψουμε τον Αληθινό Εαυτό μας, αλλά και το μονοπάτι μέσα το σπήλαιο, που στο τέλος προς τα έξω πάλι, θα μας οδηγήσει στην επιφάνια ,εκτός σπηλαίου, και μέσα στην καινούργια κάθε φορά Ζωή, σε ένα καινούργιο μονοπάτι. Κι αυτή θα είναι κάθε φορά μια μικρή μύηση. 

Κι αυτό που βγαίνει (και μπορεί να είναι όλων των ειδών τα συναισθήματα) να είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε είτε εκείνη τη στιγμή, είτε μετέπειτα, γιατί δεν υπάρχει λόγος να πιεστούμε πέραν του σημείου που θα μας καταβάλει και θα κάνει την εμπειρία μας άσχημη. Που κι αυτό ακόμα είναι φυσιολογικό, δεν είναι κατακριτέο, ούτε κάτι «κακό». Όλοι έχουμε φόβους, δημιουργούμενοι καθώς μεγαλώνουμε μέσα σε μη υγιή περιβάλλοντα, απλά κάποιοι τους παραδέχονται γιατί έχουν λίγο αυτογνωσία και άλλοι κάποιοι όχι. Ότι και να συμβεί, όπως και να ‘χει, πάντα το σπήλαιο θα έχει το αντίβαρο να μας αποζημιώσει, πάλι κάτι θα πάρουμε, και τελικά μόνο και μόνο η ενέργεια του και η ατμόσφαιρα, είναι αρκετά σαν εμπειρία.

Να προσέχετε, να φοράτε πάντα το κράνος σας, με το φακό κεφαλής, γάντια (για την προστασία του σπηλαίου αλλά και τη δική σας), φόρμα και να θυμάστε, μέσα στο σπήλαιο :

Δεν σκοτώνω τίποτα, παρά μόνο τον καιρό μου,

Δεν παίρνω τίποτα, παρά μόνο φωτογραφίες,

Δεν αφήνω τίποτα, παρά μόνο τις πατημασιές μου.

 

Για περισσότερες πληροφορίες για τα σπήλαια και την ιστορία τους, μπείτε στο site της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας www.ese.edu.gr

Ή στο Facebook https://www.facebook.com/ellspe