Ο φασισμός είναι εδώ και οι πολλοί συναινούν.

Λοιπόν μου έκλεισαν το facebook! Ο λόγος είναι ότι κάποιοι ενοχλήθηκαν από αυτά που γράφω. Έγραψα κάποια αρνητικά σχόλια σε μερικές σελίδες και προφανώς πείρα πολλές αναφορές και η διαχείριση του facebook ξεκίνησε τη διαδικασία ταυτοποίησης μου ζητώντας δημόσια έγραφα κλπ. Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι η αρνητική κριτική είναι η γνώμη που έχει κάποιος όταν δεν του αρέσει κάτι και έχει κάθε δικαίωμα ο κάθε ένας μας να μην του αρέσει κάτι και να βγει να πει δεν μου αρέσει αυτό γιατί … κλπ.. Αυτό έκανα κι εγώ λοιπόν. Ούτε έβρισα αλλά ούτε και πρόσβαλα κανέναν. Θα μου πείτε κάποιοι και τι έγινε γλύτωσες από το facebook κλπ…. Όχι εγώ δεν το βλέπω έτσι γιατί θα πρέπει να αναγκαστώ να ψάχνω 50 site κάθε μέρα και παραπάνω για να πάρω τα νέα που θέλω. Το facebook για μένα είναι ένα τεράστιο organizer, είναι πολλές εφημερίδες και περιοδικά μαζεμένα σε ένα μέρος και με βολεύει πολύ να κοιτάω ένα μέρος και να τα βλέπω όλα μαζί και να μην χρειάζεται να διατρέχω όλο το ιντερνετ για να βρω αυτό που θέλω. Πάει αυτό! 

Κάποιοι όμως αποφάσισαν ότι πρέπει να πάψω να μιλάω γιατί δεν τους συμφέρει. Αγαπητοί μου οι αρνητική κριτική έχει ως στόχο να βοηθήσει κάποιον να γίνει καλύτερος. Αν έχει οποιονδήποτε άλλο στόχο όπως ο χλευασμός δεν λέγεται αρνητική κριτική αλλά ανώριμη παιδαριώδη συμπεριφορά. Δεν είμαστε στο Δημοτικό να κοροϊδεύουμε απλά ότι βλέπουμε γύρω μας. Σαν ενήλικοι έχουμε το δικαίωμα να λέμε τι δε μας αρέσει εξηγώντας το γιατί. Και το Facebook φτιάχτηκε για ακριβώς αυτόν το λόγο, για να μπορούμε να λέμε όλοι ότι θέλουμε θετικό ή αρνητικό. Η μόνη παγίδα του δεν είναι το φακέλωμα όπως μερικοί πιστεύουν, γιατί πολύ απλά ότι δεν ανεβάσω δεν θα το μάθει κανείς (κανείς δεν μιλάει για τον ψυχαναγκασμό του να απαντήσει σε κάθε κουτάκι με ερώτηση που υπάρχει εκεί) όμως… Η παγίδα του είναι ότι μας δείχνει κατάμουτρα ότι μεγάλη μερίδα του λαού θέλει τον φασισμό… Γιατί πολύ απλά φέρεται φασιστικά στην άλλη μερίδα του κόσμου. Μας έχουν φτιάξει το facebook για να μας βλέπουν να σφαζόμαστε εκεί μέσα και μετά να μπορούν να μας κάνουν ότι θέλουν. Αφού δεχόμαστε μόνοι μας ο ένας να καταπατά τον άλλο γιατί να μη δεχτούμε και το κράτος το ίδιο να μας καταπατά. Έχω ακούσει από μερικούς ότι μας χρειάζεται ένας Παπαδόπουλος ή ένας Μεταξάς ή ο Βασιλιάς και τέτοια… Δε μας χρειάζεται γιατί εμείς είμαστε αυτοί οι δυνάστες ο ένας για τον άλλο. Και το σύστημα το ξέρει αυτό και έφτιαξε το facebook για να μας το τρίψει στη μούρη! Κι εμείς αντί να το χρησιμοποιήσουμε για να πολεμήσουμε ενάντιά του, κάνουμε τη δική του δουλειά. Λέμε ο ένας στον άλλο τι θα κάνει και πώς να το κάνει! Κι όταν κάποιος φέρνει αντίσταση σε αυτό τον λένε αντιδραστικό και θρασύ και ότι κάνει επίθεση. Ποιος κάνει την επίθεση τελικά?

Όταν δεν δέχεσαι την κριτική του άλλου να μην θέλεις να είσαι και δημόσιο πρόσωπο, γιατί όταν βγαίνεις εκεί έξω και λες και λες και δεν αφήνεις τους άλλους να πουν τη γνώμη τους είσαι φασίστας. Τίποτε άλλο δεν είσαι! Όταν διαγράφεις τα post  με τα αρνητικά σχόλια ή όταν κάνεις αναφορές σε αυτόν που έκανε το σχόλιο, αυτό είναι φασισμός! Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι πολιτικά φασίστας… η συμπεριφορά του αυτή είναι φασιστική! 

Νόμιζα λοιπόν ότι ο κόσμος μπορεί να σωθεί. Αλλά βλέπω ότι ο κόσμος δεν θέλει να σωθεί! Ο κόσμος θέλει να καταδυναστεύει τον κόσμο! Ο κόσμος είναι το σύστημα όλο αυτό…  Οι άνθρωποι που επέτρεψαν και επιτρέπουν στα ψυχωτικά και νευρωτικά τους σύνδρομα να έχουν τον έλεγχο του Νου τους. Το Εγώ κάνει κουμάντο, το Εγώ που φοβάται την αντίθετη γνώμη, το Εγώ που πληγώνεται με την αρνητική κριτική γιατί υπαγορεύει στον άνθρωπο ότι είναι ανώτερος… ο κάθε ένας από τον κάθε ένα για ένα σωρό λόγους (δικαιολογίες). Το Εγώ που θέλει όλοι να λένε και να κάνουν ότι κι αυτό γύρω του αλλιώς είναι εχθροί. Όχι λοιπόν δεν θέλουν να σωθούν. Γιατί αλλιώς θα είχαν σπεύσει να θεραπευτούν. Αλλά γουστάρουν να πατάνε ο ένας πάνω στον άλλο. Το είδα όταν έγραψα τη γνώμη μου στις σελίδες που το έκανα χωρίς να βρίσω και οι απαντήσεις ήταν βρισίδια και προσβολές του χειρότερου είδους. Να πω και «συγχαρητήρια» στις σελίδες αυτές που έχουν μαζέψει τέτοιο κοινό. Να τους πω «συγχαρητήρια» που αντί για σχόλια λαμβάνουν tag με φίλους και μόλις μιλήσει κάποιος να πει μια κουβέντα ορμάνε πάνω του προσπαθώντας να ρουφήξουν την προσπάθεια ενός ανθρώπου που ενεργεί για το καλύτερο γιατί είχε ελπίδα ότι μπορεί η γνώμη του να βοηθήσει κάποιους…  Να πω «συγχαρητήρια» και σε όλους αυτούς που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να χλευάζουν σαν τα νιανιαρα το οτιδήποτε (τους αρέσει ιδιαίτερα να χλευάζουν την ανορθογραφία, ναι είμαι ανορθόγραφη κι εσύ είσαι ανώριμος, όπως επίσης και το ψευδώνυμο μου.. ρε φίλε δε με ξέρεις επομένως δεν ξέρεις γιατί έβαλα αυτό το κουλό κατ’ εσένα όνομα στο facebook). 

Ελπίζω να καταλάβατε ότι αυτό είναι κρίση και όχι κριτική! Και η κρίση είναι δηλητήριο του Νου! Η κριτική είναι σκέψη που γίνεται γνώμη!