Διαφωνίες, λάθη και πνευματική εξέλιξη

Μερικοί πιστεύουν ότι οι φίλοι ή τα ζευγάρια δεν πρέπει να διαφωνούν. Αν συμφωνούσαμε όλοι σε όλα θα ήταν πολύ βαρετό. Εγώ λέω ότι δεν είναι κακό να διαφωνούν αρκεί ο ένας να μην προσπαθεί να επιβάλει την άποψή του στο άλλο. Να γίνεται ανταλλαγή απόψεων, αυτό είναι το όμορφο. Ανταλλαγή απόψεων σημαίνει λέω την άποψή μου, αυτό που για κάποιο λόγο πιστεύω ή ασπάζομαι/ενστερνίζομαι ή απλά μου αρέσει να πιστεύω ότι είναι αλήθεια.

Πάντα σε όλα υπάρχει η μέση οδός για να μην υπάρχουν διαφωνίες άσχημου τύπου. Το Σύμπαν είναι άπειρο γεμάτο με Ιδέες αλλά και άδειο έτοιμο να υποδεχθεί τις δικές μας… Επομένως ποιος ο λόγος να τσαντίζεστε αν κάποιος διαφωνεί μαζί σας?

Με έναν πραγματικό φίλο άλλωστε το να τσακωθείτε για κάτι δεν είναι και τόσο ζημιογόνο (εκτός κι αν το αφήσετε εσείς να είναι τελικά). Είναι περισσότερο ένα παιχνίδι της Φύσης που γελάει με τους ανολοκλήρωτους εαυτούς μας, περιμένοντας μας ταυτόχρονα να μάθουμε από τα λάθη μας. Αυτή είναι η διαδικασία της ολοκλήρωσης του ανθρώπου πνευματικά… Και αυτό είναι και το νόημα… νομίζω.

Η ολοκλήρωση και η πνευματική εξέλιξη. Και για αυτό είναι οι φίλοι, για να ανταλλάσουμε εμπειρίες, ιδέες, απόψεις, να μοιραζόμαστε χαρά και λύπη, να περνάμε καλά αλλά και για να είμαστε ο ένας κοντά στον άλλο όταν έρθουν τα δύσκολα, για να μάθουμε ο ένας από τα λάθη του άλλου.

Η φιλία για αυτό είναι Ιερή, γιατί βοηθάει στην πνευματική εξέλιξη. Είτε η ολοκλήρωση είναι αυτή ενός ανθρώπου για τη μια ζωή την τωρινή, είτε είναι η ολοκλήρωση του ανθρώπου ως όν του αιώνιου πνεύματος και ψυχής μέσα από τη διαδικασία της μετενσάρκωσης. Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να είναι μόνος. Έτσι κι αλλιώς δεν είναι ποτέ μόνος…

Σε αυτό το κείμενο έθιξα και ένωσα πολλά θέματα… Κάπου ανάμεσα σε κάποιες φράσεις μπορεί να είναι και προτάσεις που δεν είπα… Κάποιοι μπορεί να τις διαβάσουν κάποιοι όχι, αλλά δεν πειράζει γιατί όταν θα είναι βγουν, θα βγουν.

7/2/2012

Μάθημα για τα Μαθήματα της Ζωής!

Μην ξεχνάτε ποτέ! Όλοι οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας για ένα σκοπό (όπως και ορισμένες καταστάσεις όσο άσχημες κι αν είναι)! Συνήθως είναι για να πάρουμε κάποιο "μάθημα ζωής" όπως λέμε! Όταν πάρουμε αυτό το μάθημα ο άνθρωπος αυτός (ή η κατάσταση) που εμφανίστηκε για να μας το δώσει μπορεί να εξαφανιστεί το ίδιο ξαφνικά όπως εμφανίστηκε, μπορεί όμως και να μην εξαφανιστεί και να γίνει ένας καλός φίλος ή σύντροφος στη ζωή. Να θυμάστε ότι ότι κι αν γίνει είναι στο χέρι σας να αποκωδικοποιήσετε αυτό το μάθημα, το όποιο θα έχει καταχωρηθεί στο υποσυνείδητο.

Αν δεν πάρετε το μάθημα που πρέπει είναι πιθανόν να πληγωθείτε νιώθοντας ότι το άτομο αυτό σας παράτησε γιατί είναι κακό ή αναληθές ή απατεώνας ή οτιδήποτε. Ή να νομίζετε ότι η ζωή σας είναι άδικη (άτιμη παλιοζωή που λένε μερικοί) κλπ …Αυτό σημαίνει ότι δεν μάθατε το μάθημα που είχε να σας δώσει και για αυτό πολλά τέτοια άτομα (ή καταστάσεις) θα εμφανίζονται στη ζωή σας συνέχεια μέχρι να μάθετε το μάθημα..

Αν δεν είστε ανοιχτοί στο να δέχεστε μαθήματα και συνεχίσετε να λέτε όχι, και συνεχίσετε να κατηγορείτε άτομα ότι σας πλήγωσαν, τότε θα συνεχίσετε να έχετε άτομα που σας πληγώνουν στη ζωή σας χωρίς να καταλαβαίνετε το γιατί και αυτό θα πηγαίνει κύκλο, χωρίς να προχωράτε.

22 Ιανουάριου γράφτηκε αυτό στο facebook μου για όποιον έχει την απορία.

Επίσης παραθέτω και ένα πολύ ωραίο σχόλιο της πολύ καλής μου φίλης Joralyn που αποσαφηνίζει καλύτερα ένα θέμα για να μην παρεξηγούμε, το οποίο σχόλιο γράφτηκε στις 2 Φεβρουαρίου μετά από μια μικρή επανάληψη δική μου των παραπάνω.

«Νομίζω πως αυτό που εννοεί η Δράκαινα είναι πως αν όταν ένα μάθημα φτάσει στο πέρας του, ίσως οι συνθήκες και οι παράγοντες που επηρέασαν τη εξέλιξη του ίσως πάψουν να υφίστανται στη μορφή που τους γνωρίσαμε. Και ναι κάποιες φορές μπορεί να είναι και άνθρωποι. Και αυτή είναι μια εποχή ξεκαθαρίσματος. Φυσικά και ο άνθρωπος (όπως τίποτα άλλο πέρα από το χρήμα) δεν είναι μέσον συναλλαγής, τουλάχιστον όχι με τη φτηνή έννοια που έχουμε συνηθίσει να βάζουμε δίπλα σε αυτή τη λέξη. Αλλά αν ένας άνθρωπος μπει στη ζωή μας, και βγει, το καλύτερο είναι να εκτιμήσουμε τι μάθαμε από αυτόν, ή μέσω αυτού για εμάς και τον κόσμο. Κι αν τα βήματα μας οδηγούν μακριά του, ας εμπιστευτούμε την καρδιά μας, κι ας πάμε παρακάτω. Το να εμμένουμε σε κάτι που δεν έχει πλέον νόημα μόνο και μόνο για να μην το αφήσουμε να φύγει, δείχνει πως εμείς έχουμε μια σοβαρή αδυναμία. Αυτήν της προσκόλλησης. Και αυτό δεν βοηθάει καθόλου την ζωή.»

Να προσθέσω επίσης και αυτό για επίλογο : Το Σύμπαν μερικές φορές έχει άλλα σχέδια για εμάς (από τα οποία μέσες άκρες έχουμε βοηθήσει με τις σκέψεις μας να σχεδιαστούν) και κάποια από τα μαθήματα που μας στέλνει είναι πολύ σκληρά. Έχετε όμως και έναν βοηθό, κι αυτός δεν είναι άλλο από το ένστικτο ή την εσωτερική σας φωνή, εσωτερικό εαυτό ή όπως θέλετε πέστε το… Αυτό (το ένστικτο) ξέρει τα πάντα, είναι ο οδηγός μας κι αν τον ακλουθούμε μας οδηγεί σωστά εκεί που πρέπει να είμαστε ή να υπάρχουμε. Στη ζωή σας λοιπόν να προσέχετε τις «συμπτώσεις», να παρατηρείτε τη συγχρονικότητα, να προσέχετε τι σκέφτεστε και τι εύχεστε και να ακούτε την εσωτερική σας φωνή. Και τότε όλα θα πάνε καλά!