Game of Thrones

 Ειδα την πρώτη σεζον απο τη σειρά Game of Thrones και μου άρεσε πολυ. Διαβάστε παρακάτω ακούγοντας και αυτο το κομμάτι http://www.youtube.com/watch?v=iN8PKcNGcuI&feature=share

Κάθε βασιλιάς, κάθε αρχηγός χώρας ή πολλών χωρών έχει εχθρούς γιατί κάθε ένας θέλει να κυβερνήσει και κάθε ένας πιστεύει ότι πράττει  ή θα πράξει το σωστό αν ανέβει στο θρόνο. Το τι πιστεύει ο καθένας και πως πράττει σύμφωνα με αυτό, δεν είναι το λάθος. Άσχετα αν έχουμε δει τερατουργήματα εξαιτίας τέτοιων «πιστεύω» και από πολιτικά πρόσωπα αλλά και από Ιερατεία, σε όλα τα χρόνια αυτού του πλανήτη.

Το λάθος είναι ότι όλοι θέλουν αυτό που θα τους δώσει εξουσία γιατί έτσι θα μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, θα έχουν ελευθερία κινήσεων. Τους εξιτάρει το ότι θα δίνουν διαταγές και οι άλλοι θα εκτελούν χωρίς αυτοί να κινούν τα πόδια τους για να γίνονται τα πράγματα. Σε όλους αρέσει να τους κοιτάνε σα Θεούς. Ποιος από αυτούς όμως σκέπτεται τους εχθρούς του… Όλους τους άλλους που θέλουν επίσης τα ίδια… Που ακόμα και τα ιδία τα παιδιά κάποιου θα συνωμοτήσουν για να τον κατεβάσουν από το Θρόνο για να κάτσουν αυτά. Θα μου πείτε μα εννοείται και το σκέπτονται και περνούν και μέτρα… Όλοι ξέρουμε την πολύ απλή μέθοδο που είχαν οι βασιλείς τότε όταν ήταν η ώρα να φάνε είχαν τους δοκιμαστές που έτρωγαν πρώτοι ώστε να αποφεύγονται τυχόν δηλητηριάσεις…. Μα ήταν αυτό αρκετό? Όχι… Η μανία του ανθρώπου να κυβερνήσει έβρισκε τον τρόπο να κατεβάσει και καλούς και κακούς αρχηγούς από τις θέσεις τους… Ποιος λοιπόν σκέφτηκε πραγματικά τη μοίρα του όταν ανέλαβε ένα Θρόνο? Κανείς… Υπάρχουν και βασιλιάδες θα μου πείτε που πεθαίνουν από φυσικά αίτια… Ωραία… 

 Ποιος όμως θα είναι εκείνος που θα δώσει στο λαό αυτό που θέλει? Ποιος θα δώσει στον κάθε ένα άνθρωπο που απαρτίζει το λαό αυτό που θέλει… Κάποιοι το ονόμασαν αυτό Ουτοπία, υπονοώντας ότι είναι κάτι ακατόρθωτο. Κι όμως ακόμα ασχολούνται όλοι για το πώς θα βγάλει ο ένας τα μάτια του άλλου αντί για το πώς θα δώσει ο ένας στον άλλο για να έχουν όλοι, και για να ξεκινήσει έστω να γίνεται ουτοπία…

Ένας βασικός κανόνας του παιχνιδιού του Θρόνου είναι ένας : Αν δεν θέλεις να πέσει η Αυτοκρατορία σου, μην δυσαρεστήσεις/πονέσεις κλπ ποτέ μια γυναίκα γιατί θα βρει τον τρόπο να εκδικηθεί!

Το Θηρίο μέσα μας!

Και αρχιζει το μαρτυριο του ενος μηνα χωρις facebook Κυριολεκτηκα νιωθω οτι ειμαι μεσα σε μια φυλακη και οχι μονο αυτο, ειμαι σε μια φυλακη δεμενη με χιλιάδες σκηνια απο παντου και το μονο που μπορω να κανω ειναι να κεινω τα ματια μου. Αν μου λεγανε οτι θα ειμαι σε ενα γραφειο για την υπολοιπη ζωη μου θα αυτοκτονουσα αυριο κιολας, δε θα χριαζοταν να ζεισω αυτο το μαρτυριο που ειναι το χειροτερο απο ολα τα μαρτυρια και ολες τις φωτιες απο ολες τις κολάσεις που εχει εφευρει ο ανθρωπος μεσω θρησκειων. Οχι! Αυτη ειναι η κολαση! Αυτο που ζω τωρα κολημενη στην καρεκλα να βλεπω μια οθονη και να γραφω και να εχει γινει το ποντικι προεκταση του χεριου μου, πραγματα χωρις νοημα αφου θα μπορουσε απλα να μην υπαρχει τουρισμος να μην υπαρχουν δουλειες που να χριαζεται να δουλευει κανεις 8 ωρες καρφωμενος σε μια καρεκλα. Ναι αυτη τη στιγμη θα ηθελα να ζω στην απλη προτογονη ζωη στη σπηλια. Ποσο μα ποσο ωραια θα ηταν. Θα μπορουσα να τρεξω να κάνω οτι πρεπει να κανω για να επιβιωσω. Θα ηταν δυσκολο ναι και θα ειχε κυνδηνους. Μα τελικα ο ανθρωπος δεν εφτιαξε ενα σωρο μηχανές για να αντικαταστήσουν την χαμένη αδρεναλήνη? Αδρεναλίνη που εβγαινε απο τη ζωη, την επιβιωση και τους κυνδινους της. Οχι απο παιχνιδομηχανες. Αλλα ο ανθρωπος πλεον επιβιωνει και ξαπλωτος αλλα παλι εχει αναγκη να τρεξει αυτη η ορμονη στις φλεβες του, αλλα ξαπλωτος δεν γινεται.

Η ευκολία στο σωμα έγινε μαρτυριο της ψυχης, την εμποδιζει, τη μειωνει...οσο πιο "πολιτισμενοι" γινομαστε απεξω τοσο πιο αγρια γινεται η ψυχη, απροσυτη, στρηγκλιζοντας απο μεσα χωρις κανεις να την ακουει γιατι ο αλλος απεξω νομιζει οτι δεν τη χριάζεται...Μπορει και να μην την χριαζεται γιατι μαζι με την αδρανια του σωματος, ερχεται και η αδρανια των ενστίκτων, των προεσθημάτων, της διαισθησης. Αφου στον καινουριο και λαμπερο κοσμο μας ολα προγραμματιζονται, ολα ειναι υπο ελεγχο...Κι ομως "κατι" ελωχευει απο μεσα σφιρίζοντας και ξεσπαζοντας "παραλογα" μερικες φορες...Και μας λενε περιέργους, παράξενους, παράλογους και οτι αλλο σε "παρα" υπάρχει. Αυτο σημαινει οτι οι μισοι απο εμας τους παραξενους ειμαστε οι αφηπνησμένοι( που εχουμε ξυπνησει ή οτι αλλο θελετε) και οι αλλοι μισοι απλα θεωρουν τα ξεσπασματα τους σαν κατι που δεν θα επρεπε να ειναι εκει...τους ενωχλει και προσπαθουν να το καλυψουν. Δεν καταλαβαινουν οτι αυτο ειναι κατι αρχαιγονο απο το οποιο δεν μπορει να ξεφυγει κανεις...Την καταγεγραμενη στο DNA φορμουλα που λεει "Ζω ελευθερος, επιβιωνω με όσα εχω ανακγη και αφηνω τη Φυση να με καθοδηγει γιατι αυτη με γεννησε, οτι κι αν πουμε για να εξηγησουμε τη φυση αυτου που μας γεννησε, γιατι δεν ειναι αυτη η Γη ως πλανητης αυτο ειναι συγουρο, τα αστρα και το Συμπαν ειναι γεμάτα υπαρξεις που ενσαρκωνονται σε σωματα για να ζησουν και το εδω, απλα για να ζησουν και το εδω" το οτι κατι πηγε στραβα ειναι αλλη συζητηση!

Έκθεση Ecolife

Τι αποκομίσαμε από την Ecolife

Η έκθεση φέτος ήταν πιο μικρή από πέρυσι αλλά ήταν ωραία, είχε τα απαραίτητα, εκτός από οργονίτες δυστυχώς! Μπορούμε να βρούμε στον Αιώνιο Ηνίοχο Σόλωνος 97. Μάθαμε από πού θα πάρουμε έπιπλα παλαιού στιλ, από το india Bazaar Πετρου Ραλλη 29. Καθώς και ποιος θα μας βοηθήσει να προσαρμόσουμε το σπίτι μας σύμφωνα με την Οικοδυναμική (feng Shui) στο www.fengshuiart.gr και στο www.fengshuiinteriordesign.gr  . Ψάξτε και στο www.ygeia-me-botana.myflpbiz.com για ένα φυσικό ενεργειακό ποτό, προιόντα με Αλόη και άλλα πολλά…

Μαγική Κίνηση για την Αλλαγή στην Ελλάδα!

Οι αρχαίοι σοφοί μας δίδαξαν πως τίποτε δεν αλλάζει πραγματικά αν δεν αλλάξουν πρώτα οι άνθρωποι. Ήδη αυτές τις ημέρες, άνθρωποι από όλες τις γωνιές της Ελλάδας, ανεξαρτήτως ηλικίας, μόρφωσης και πεποιθήσεων, μαζεύονται στους δρόμους για να δηλώσουν την αγανάκτηση τους στην σταδιακή διάλυση της χώρας μας.

Ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας, συσπειρώνονται σε κινήσεις για την ενεργή δράση τους κάθε ανώνυμου και επώνυμου πολίτη με απώτερο σκοπό την συλλογική αφύπνιση και τη δράση από τους ίδιους τους ανθρώπους που αποτελούν την Ελλάδα.

Άραγε μέσα σ’ αυτό το γενικότερο κλίμα κινητικότητας και αλλαγής, οι μάγοι και οι μάγισσες της χώρας, θα πρέπει να παραμείνουν κλεισμένοι στην «ασφάλεια» των προστατευτικών τους κύκλων και στην εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει συχνά τους εσωτεριστές, ή θα δράσουν ενεργά για να βοηθήσουν με τον τρόπο τους την όλη προσπάθεια των συμπολιτών μας;

Λέγεται πως την εποχή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αποκρυφιστές και μάγισσες στην Πράγα και στην Αγγλία, εργάστηκαν στο παρασκήνιο των μαχών πραγματοποιώντας τελετές μαγικής ενίσχυσης και συλλογικό οραματισμό για την προστασία των χωρών του. Ίσως είναι καιρός να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους και να δράσουμε με αυτό που γνωρίζουμε να κάνουμε καλύτερα, το ρεύμα της Αλλαγής που έχει κατακλύσει την Ελλάδα!

Γι’ αυτό τον σκοπό, καλούμε όλες τις μάγισσες και τους μάγους, τους αποκρυφιστές και τους ακόλουθους όλων των μαγικών σχολών, να συνεργαστούν στα πλαίσια ενός μαζικού και κατάλληλα συντονισμένου τυπικού, που η επανάληψη του θα μπορέσει να βοηθήσει την συλλογική προσπάθεια για την έξοδο της χώρας μας από τη μαύρη τρύπα της κατάρρευσης που μας έχουν οδηγήσει.

Σε μια εποχή κρίσης όπως είναι αυτή που ζούμε σήμερα, η ανάγκη για ενότητα είναι μεγαλύτερη από τις διαφορές που μας χωρίζουν. Έτσι είτε ανήκεις στης Δεξιά Ατραπό ή στην Αριστερή, είτε συμμετέχεις σε κάποιο Τεκτονικό σχήμα ή σε παγανιστικό coven, είτε είσαι ανεξάρτητος μάγος ή μέλος μιας κάποιας αποκρυφιστικής ομάδας, έλα σε επαφή και συντονισμό μαζί μας, για την τέλεση μιας εργασίας που θα συνδράμει σ’ αυτό που επιτελείται σήμερα, σε κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας.

Επικοινώνησε με την διεύθυνση magikikinisiallagis@yahoo.com , και δήλωσε τη συμμετοχή και το ενδιαφέρον σου, ανώνυμα, δίχως να δηλώσεις τα προσωπικά σου στοιχεία. Εμείς θα σου στείλουμε τις οδηγίες για το ατομικό τελετουργικό που είναι να συμβεί σε συγκεκριμένες ημερομηνίες και χρονικές στιγμές. Η επανάληψη του, όπως και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή, θα μπορέσει να εξασφαλίσει την επιτυχημένη συνδρομή μας στον αγώνα για να επανέλθει η τύχη της Ελλάδας, πίσω στους Έλληνες!

Η Νύχτα και τα Φώτα της!

Κοιτούσα τα φώτα της πόλης, αυτά που δηλώνουν μια πόλη ξύπνια, ζωντανή, μέσα στη νύχτα, στην ησυχία, ενώ κάπου αλλού μακριά από εδώ, αυτά τα φώτα συνοδεύονται με φωνές και τραγούδια ….αλλά εμένα μ’ αρέσει αυτή η ησυχία ….γιατί είναι και μέσα μου έτσι ήσυχα…, αν και η καρδιά μου τρεμοπαίζει …και δεν ξέρω καθαρά από τι … φώτα που τρεμοπαίζουν, σαν τα’ άστρα που τρεμοπαίζουν από πάνω μας, ενώ φώτα καθρεφτίζουν από κάτω. Όπως πάνω, έτσι και κάτω …δε θα μπορούσε ο άνθρωπος να μείνει στο σκοτάδι, ενώ κοιτά το φώς των αστεριών, δε θα μπορούσε να έχει γίνει αλλιώς, παρά να θελήσει να φτιάξει τα φώτα και κάτω για να νομίζει πως είναι λίγο πιο κοντά του. Έτσι γεννιέται η ελπίδα …ότι κάποτε θα φτάσουμε στο Φως…. Στο Φως που φτιάχνουμε μέσα μας και στο τέλος καθρεφτίζεται προς τα έξω…..

Φώτα τρεμοπαίζουν σαν αναμμένα κάρβουνα, μα ο αέρας είναι δροσερός… Μήπως με τις πυροβασίες προσπαθούμε να πατήσουμε τα αστέρια? Που τρεμοπαίζουν ….σαν κάρβουνα …και τα κάρβουνα μοιάζουν με αστέρια …και τ’ αστέρια μοιάζουν με φώτα της πόλης….

Παρακαλώ συνοδεύστε το με τα εξής τραγούδια, σας δίνω τα link :

http://www.youtube.com/watch?v=wvoXlB4uJX4&feature=share

Και

http://www.youtube.com/watch?v=ZwOo9xyyDkg&feature=related

Ενα ποιημα δικό μου!

Ένα δάκρυ κυλά
μα δε ερωτάει πια
γιατί έχει κυλίσει απ’ τη ματιά
τη δική μου.

Θα σε έχω μαζί μου
στην καρδιά μου
στην ψυχή μου.

Σαν Φοίνικας θ’ ανθήσω
σαν κύκλος θα κυλίσω
εγώ και οι φίλοι μου θα ζήσω
με την Αγάπη σας θα ζήσω
κι ας λυγίζω, δε θα σβήσω.

Ποτέ πια δε θα χαθώ
δε θα ξεχαστώ.

Μετά σαν κύκνος θα έρθω
θα πετάξω
θα κολυμπήσω,
ήρεμα, με σκοπό θα νικήσω
με σοφία θα ζήσω
θα αναστηθώ
θα ανοίξω φτερά
κι όλους μαζί θα σας τραβήξω...

Κι αυτόν τον Έναν, που είναι χιλιάδες
Κι αυτή τη Μια, που είναι μυριάδες
Μαζί
Αγάπη παντοτινή
Ολοκληρωτική

Γιατί μαζί
Είμαστε η Ύπαρξη
Μαζί, είμαστε η Δύναμη
Μαζί και η Ζωή!

Μαθήματα ζωής!

Έμαθα πολλά τον τελευταίο καιρό για τις σχέσεις των ανθρώπων. To πρώτο είναι, το πώς νιώθεις όταν είσαι ανάμεσα σε φίλους και τους αγαπάς και τους δυο αλλά αυτοί μεταξύ τους, είτε απλά δεν χωνεύονται ή έχει γίνει κάποια παρεξήγηση ή ακόμα χειρότερα έχουν τσακωθεί. Ότι και να έχει γίνει λοιπόν εσύ (και ο καθένας/μια) είσαι ανάμεσα και ακούς και τις δυο εκδοχές (ή απλά ακούς τον έναν να βρίζει τον άλλο/η) για ένα γεγονός, για κάτι που έγινε δηλαδή ανάμεσά τους ή και που έζησαν και εμπλέκεται και τρίτος φίλος τους που διαπληκτίστηκε και το φίλο του φίλου σου και δε συμμαζεύεται… Στη ζωή μου δεν μου αρέσει να λέω ψέματα και έχω μάθει ότι ακόμα και να κρύψεις κάτι θεωρείται ψέμα. Αυτό είναι μια μεγάλη φιλοσοφική κουβέντα βέβαια και δεν θα την κάνουμε εδώ. Έμαθα λοιπόν ότι το να στέκεσαι ανάμεσα σε δυο φίλους που αγαπάς αλλά που αυτοί δε χωνεύονται μεταξύ τους, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην πάρεις το μέρος κανενός (ή έστω όχι φανατικά) και φυσικά να μην πεις στον έναν τι λέει ο άλλος για αυτόν, εκτός βέβαια αν είναι κάτι πολύ σοβαρό και αφορά πολλά άτομα τελικά ή την υγεία των φίλων σου. Αν τους αγαπάς και τους δυο θα μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς ποιον από τους δυο εμπιστεύεσαι πιο πολύ… και εδώ είναι που κατι δεν παει καλα, γιατι ο καθένας απλα σου ειπε τη δική του εκδοχή για το πώς έγιναν τα πράγματα και το τι σήμαινε για αυτό το ένα και το άλλο, που φυσικά διαφέρει εντελώς από αυτά που ειδε και εννοούσε ο άλλος. Οπότε στην ουσια δεν υπάρχει θέμα εμπιστοσύνης εδώ, ναι τους εμπιστεύεσαι και τους δυο, πιο πολύ ή πιο λίγο, σε αλλα θέματα πιο πολύ σε αλλα πιο λιγο, δεν εχει σημασία. Η Αλήθεια εδώ είναι ΜΙΑ, ΟΛΟΙ μα ολοι οι άνθρωποι όταν μιλάνε για ένα γεγονός θα σου το αφηγηθούν βάση αυτου που βίωσαν εκείνοι, αυτου που πιστεύουν ότι έγινε, θα σου πουν αυτό που νομίζουν ότι ο άλλος εννοούσε, θα σου πουν ότι το εκανε για τον έναν και τον άλλο λόγο (παντα αυτου που πιστεύουν ότι είναι ο λόγος) και δεν θα έχουν καμια επίγνωση στην πραγματικότητα για το τι εννοούσε ο άλλος, γιατι κανένας δεν μπορει να είναι στο κεφάλι κανενός. Όπως και οι περισσότεροι δεν λαμβάνουν υπόψη τους σε τέτοιες καταστάσεις ότι και ο άλλος βιωσε τα πράγματα με τη δική τους σκοπιά επομένως και ο άλλος θεωρεί ότι θέλει για τον άλλο χωρις να ξέρει. Σας μπέρδεψα? Ο καθένας εχει τους δικούς του λόγους που λέει και κάνει πράγματα και που θεωρει, πιστεύει και νομίζει ότι γνωρίζει…. Αυτός που θα κάνει τι διαφορά θα είσαι εσυ που πλεον εχεις επίγνωση αυτων που διάβασες εδώ και θα εισαι σε εγρήγορση εάν συμβεί κατι τετοιο στη ζωή σου, να μπορεις να μείνεις αποστασιοποιημένος. Γιατι και ενας άλλος φιλος σου μπορει να βρεθεί στη ζωή σου που θα είναι στη μέση από εσένα και έναν άλλο φίλο που εσυ δε χωνεύεις …και τοτε τι θα κάνεις? Θα ζητήσεις από το φίλο σου τι? Για σκεψου ;) Αυτές οι εμπειρίες λοιπον είναι για να μάθουμε το πώς να νιώθουμε και τους αλλους, γιατι ότι συμβαίνει σε εμάς συμβαίνει ή μπορει να συμβεί και σε άλλους!

Το 2^ο διδακτικό πράγμα που έζησα αφορά τις συζητήσεις. Συζητάς και ο άλλος αρχίζει να σου λεει είτε κατι που έχει ζήσει και τον έμαθε κατι, ή απλα μια θεωρία του, κάτι που πιστεύει. Εσυ από την άλλη αντιδράς γιατι αυτό που λεει ενώ δεν εχει μιλήσει στο πρώτο πρόσωπο σε προσβάλει λίγο ή πολύ γιατι είναι κατι που κάνεις ή δεν κάνεις, που πιστεύεις ή που δεν πιστεύεις, κατι που έρχεται σε αντίθεση τελος πάντων με αυτό που λεει ο άλλος, και νευριάζεις και αρχίζεις να μιλας απότομα, να προβάλεις επιχειρήματα για να στηρίξεις τη θέση σου, και ο άλλος αρχίζει να σου λεει ότι εισαι αντιδραστικός/η ή ευέξαπτος/η ή ενοχλείται και αυτος πολύ και αρχίζει να σου παρουσιάζει τα δικά του επιχειρήματα ή ακόμα χειρότερα αρχίζει να σε βρίζει…. Κάπου εκει εχει χαθεί και η συζήτηση. Χάθηκε από τη στιγμή που πήρες αυτό που είπε ο άλλος στα σοβαρα που λέμε, δηλαδή το πήρες ότι το λεει αποκλειστικά για εσένα αφου απευθύνεται σε εσενα, αφου μιλάτε μαζι δηλαη. Οταν σου λενε κατι το παίρνεις αμέσως προσωπικά κι εγω κι εσυ και ολοι...μεχρι ο αλλος να σου εξηγήσει οτι δεν παει για σενα, το θέμα είναι να μην παρεκτραπείς μεχρι τότε. Δεν είναι κατι που κάνουμε επίτηδες, είναι το σύστημα που μας έχει μάθει να σκεφτόμαστε τόσο ανορθόδοξα… Οποτε μην κατηγορείτε κανέναν όταν το κάνει αυτό γιατι ολοι μας το κάνουμε.

Αυτά όλα θα μου πειτε έπρεπε να περάσω τόσα χρονια πανω σε αυτόν τον πλανήτη και σε αυτή τη ζωη για να τα μάθω τώρα? Δεν τα είχα ξαναζήσει. Μα και βέβαια τα είχα ξαναζήσει. Το γιατι τα συνειδητοποίησα τωρα… είναι άλλο θέμα… Δεν ξέρω γιατι, αλλα θα το ψάξω. Πάντως είναι καλό τα τα συνειδητοποιήσουν ολοι και τα είναι σε εγρήγορση, για να εχουμε καλύτερες σχεσεις με τους ανθρώπους γύρω μας, γιατι έτσι θα έχουμε με όλα τα αλλα καλύτερες σχεσεις.